Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Η "Αυγή", ο "σταλινικός αντισημιτισμός" και η "δημιουργική" ιστοριογραφία Ι

Στο φύλλο 9 Μαρτίου 2014 της "Αυγής" δημοσιεύεται άρθρο της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια με τίτλο "Η Σοβιετική Μνήμη". Στο άρθρο αυτό, η συγγραφέας ισχυρίζεται τα ακόλουθα:
Ο Ρώσος εμιγκρέ από το 1925, φιλόσοφος και ιστορικός Γεώργιος Φεντότοφ (1886-1951), έγραφε μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο: «...η ζωή στη Ρωσία δεν είναι ελεύθερη ούτε ήρεμη, αλλά σε συνθήκες απόλυτης ισότητας και απεθνικοποιημένου πολιτισμού, εκατομμύρια Εβραίοι σχεδόν διαλύθηκαν στην ημιμογγολική της ‘θάλασσα'. Η Ρωσική Επανάσταση, που από τη μια έπνιξε τον εθνικό-θρησκευτικό πολιτισμό των Εβραίων, και από την άλλη διευκόλυνε την αφομοίωσή τους, έκανε περισσότερα για την εξαφάνιση του εβραϊσμού από τον Χίτλερ με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους δήμιούς του».

Είχε δίκαιο: ο αντισημιτισμός έχει εξαλειφθεί πλήρως στην προπολεμική Σοβιετική Ένωση. Αλλά ο Φεντότοφ δεν πρόλαβε τις μετέπειτα εξελίξεις, την μεταπολεμική εκστρατεία του σοβιετικού καθεστώτος κατά των σοβιετικών Εβραίων. Οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ θυμήθηκαν την καταγωγή τους, όταν τους την θύμισαν με την Υπόθεση των Γιατρών, οι οποίοι καταδικάστηκαν για τη συνομωσία κατά του Στάλιν και «οι ηγέτες τους» εκτελέστηκαν το 1953. Ο Στάλιν σχεδίαζε να εκτοπίσει τους Εβραίους στην Άπω Ανατολή, στην Αυτόνομη Εβραϊκή Δημοκρατία με πρωτεύουσα την πόλη Μπιρομπιτζάν, που δημιουργήθηκε το 1934.
Για το σκοπό αυτό συντάχτηκαν πλήρεις λίστες των Εβραίων: η μεταφορά έπρεπε να γίνει με τα ειδικά επιστρατευμένα τρένα στις 6 Μαρτίου, αλλά... στις 5 Μαρτίου συνέβη το μοιραίο: πέθανε ο Στάλιν. Οι εναπομείναντες ηγέτες, αν ήθελαν να μείνουν στην εξουσία έπρεπε να πουν Απεταξάμην το Σατανά... Έτσι οι σοβιετικοί Εβραίοι πήραν το χρόνο τους.
Δεν γνωρίζω τι επαγγέλεται η κυρία Κριτσέφσκαγια, αλλά το τελευταίο επάγγελμα με το οποίο θα την συνέδεα είναι αυτό του ιστορικού. Η φαντασία της ξεπερνά τα όρια των επαγγελματιών μυθιστοριογράφων. Κατ' αρχήν αποφαίνεται, με πάσα βεβαιότητα, ότι οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ γλίτωσαν τη μοίρα της μαζικής απέλασης στη Σιβηρία επειδή ο ίδιος πέθανε πριν την πραγματοποιήσει και επειδή η ηγετική ομάδα του κόμματος γνώριζε ότι αν ήθελε να μείνει στην εξουσία έπρεπε να τον αποκηρύξει και να πάει κόντρα στις πολιτικές που σχεδιάζε.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ: Στα ανοιχτά της Κρήτης με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης

Το γεγονός ότι δεν έχει επιχειρηθεί ποτέ πριν υδρόλυση χημικών όπλων εν πλω, υπογραμμίζει την επικινδυνότητα της διαδικασίας (στη φωτογραφία το σύστημα υδρόλυσης που φορτώθηκε σε αμερικανικό πλοίο)
Στη θαλάσσια έκταση μεταξύ Ιταλίας και Κρήτης δρομολογείται από τις ΗΠΑ η καταστροφή χημικών της Συρίας, με την ανοχή, αν όχι και στήριξη, της ελληνικής κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, μεθοδεύεται η «αδρανοποίηση» των χημικών εν πλω σε πλοίο του αμερικανικού ναυτικού (με τη μέθοδο της υδρόλυσης) και στη συνέχεια η μεταφορά καταλοίπων στη Γερμανία.Η συγκεκριμένη μέθοδος δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ μέχρι σήμερα εν πλω,εγκυμονώντας έτσι σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς και το περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής.

Σε αυτό το πλαίσιο έγινε στο υπουργείο Εξωτερικών «τεχνική τηλεδιάσκεψη», όπου αρμόδια στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης και Αμερικανοί εμπειρογνώμονες ενημέρωσαν Ελληνες εμπειρογνώμονες του Γενικού Χημείου του Κράτους και της Εθνικής Αρχής Απαγόρευσης των Χημικών Οπλων για τη διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας.

Στην τηλεδιάσκεψη επαναβεβαιώθηκε ότι «κατά ένα μέρος» η διαδικασία καταστροφής θα πραγματοποιηθεί σε αμερικανικό πλοίο, εν πλω και σε «διεθνή ύδατα» (αλλά στη Μεσόγειο), υπό τον έλεγχο του Οργανισμού για την Καταστροφή των Χημικών Οπλων. Για να «χρυσώσει το χάπι», η ελληνική κυβέρνηση διατείνεται ότι η αμερικανική πλευρά«παρείχε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι έχει ληφθεί κάθε απαραίτητο μέτρο για την ασφαλή καταστροφή και ασφαλή μεταφορά προϊόντων χημικών όπλων», ότι «αποτελεί προτεραιότητα και δέσμευσή της η ασφάλεια του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Μεσογείου και των πολιτών» και πως «δεν τίθεται καθόλου ζήτημα απόρριψης ουσιών ή αποβλήτων στη θάλασσα ή στον αέρα κατά τη διαδικασία εξουδετέρωσης των χημικών όπλων».
Παρεμβάσεις του ΚΚΕ ενάντια στο απαράδεκτο εγχείρημα

Θυμίζουμε ότι ήδη από το Γενάρη το ΚΚΕ με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή αντιτάχθηκε σε μια τέτοια μεθόδευση, τονίζοντας ότι ενδεχόμενη εξουδετέρωση των χημικών της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ιταλίας και Κρήτης, δημιουργεί ανησυχίες για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Επιπλέον, το Φλεβάρη οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, Γιώργος Τούσσας και Μπάμπης Αγγουράκης, με επιστολή τους στην Κ. Αστον, Υπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για τις Εξωτερικές Σχέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας και τον Γ. Ποτότσνικ, Επίτροπο Περιβάλλοντος της ΕΕ, κατήγγειλαν τη λυκοσυμμαχία και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών για την επιχείρηση καταστροφής των συριακών χημικών όπλων στη Μεσόγειο. Στην επιστολή τους, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ επισήμαιναν ότι η υδρόλυση εν πλω δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ μέχρι σήμερα, «συνεπώς και από αυτήν τη σκοπιά είναι, επίσης, ιδιαίτερα προβληματική».

Πρόσθεταν ότι στο μείζον αυτό πρόβλημα η ελληνική κυβέρνηση αντί να παρέμβει ενεργά, αρκείται σε ευχολόγια τύπου περί «λήψης όλων των απαραίτητων μέτρων», σε δηλώσεις δηλαδή «που όχι μόνο δεν καθησυχάζουν, αλλά, αντίθετα, ομολογούν την επικινδυνότητα του απαράδεκτου εγχειρήματος», όπως σημείωναν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ.

Υπογράμμιζαν τέλος ότι «τα χημικά από τη Συρία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ούτε να επεξεργαστούν ούτε να καταστραφούν εν πλω στη Μεσόγειο, πολύ περισσότερο που ο κλειστός χαρακτήρας της πολλαπλασιάζει τους κίνδυνους για το περιβάλλον, για την υγεία και τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων τόσο στα νησιά όσο και στις δύο πλευρές της Μεσογείου».

πηγή: Ριζοσπαστης

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Οι αντι-ΚΚΕ εργολάβοι που δεν είδαν και δεν άκουσαν

«Μα καλά κανείς δεν αγαπάει αυτό το κόμμα (σ.σ. το ΚΚΕ) και του συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο; Δεν τους προβληματίζει, ότι, ενώ η κοινωνία βράζει από τα προβλήματα, μετά τις εκλογές του Ιούνη του 2012, δεν κουνιέται φύλλο; Δεν τους προβληματίζει η αδράνεια και η απραξία του ΠΑΜΕ, το οποίο καθημερινά χάνει την επαφή με το κίνημα; Πού ήταν οι κομμουνιστές στην κινητοποίηση των απολυμένων σχολικών φυλάκων και εκπαιδευτικών στις 28/2; Πώς φτάσαμε στο σημείο, να πρωταγωνιστούν στις - τραγικά λίγες και χωρίς αγωνιστικό πλαίσιο είναι αλήθεια - κινητοποιήσεις, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να είναι απόντες οι κομμουνιστές; Ποιος παίρνει τέτοιες ευθύνες;». Αυτά γράφει σε άρθρο του ο «Εργατικός Αγώνας», η ιστοσελίδα που έχει αναλάβει εργολαβικά να συκοφαντεί το ΚΚΕ, που βεβαίως αναπαράγει η «iskra»" του Λαφαζάνη.

Εκεί στον «Εργατικό Αγώνα» δεν άκουσαν τίποτα για τις εκατοντάδες διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα για τα ζητήματα της Υγείας; Για τις κινητοποιήσεις με αίτημα την ουσιαστική προστασία των ανέργων; Δεν είδαν τους αγώνες για τους εργαζόμενους στα πεντάμηνα, τις πρωτοβουλίες για όσους βρίσκονται σε διαθεσιμότητα; Τις κινητοποιήσεις των αγροτών; Δεν έχουν πάρει χαμπάρι τις κινητοποιήσεις στις εργολαβίες της ΔΕΗ, τη δράση των Λαϊκών Επιτροπών για κάθε μεγάλο ή μικρό λαϊκό πρόβλημα, την προσπάθεια να οργανωθούν αγώνες για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας; Δεν είδαν τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή για τις διαθεσιμότητες, την ανεργία κ.ά.; Οι του «Εργατικού Αγώνα» δεν κυκλοφορούν στους δρόμους, στις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους, δεν έχουν σχέση με το κίνημα; Αραγε, ενημερώνονται μόνο από τις εφημερίδες και τις ενημερωτικές ιστοσελίδες των αστών ή από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον, όμως, δεν πρόκειται για άγνοια αλλά για ειδική αποστολή με στόχο να συκοφαντήσουν τη δράση του ΠΑΜΕ και των κομμουνιστών στο κίνημα, για δήθεν «φίλια πυρά». Το αστείο είναι, βέβαια, ότι όλα αυτά γράφονταν μια μέρα πριν από τη διαδήλωση των ταξικών σωματείων για την ανεργία που χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ!!
Το παρακάτω βίντεο περιέχει σκληρές εικόνες και είναι  είναι αυστηρώς ακατάλληλο για τους εργολάβους του αντι-ΚΚΕδισμού: 


)
 

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Η (λογοκριμένη) απάντηση του Τάταρου


Η εστίαση των ρεπορτάζ από την Κριμαία και την κρίση στην Ουκρανία αποκλειστικά στα εθνοτικά ζητήματα συγκαλύπτει τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΕΕ. Επεμβάσεις που αξιοποιούν βεβαίως και τέτοια ζητήματα όπως και ένα άλλο σοβαρό ζήτημα, που είναι η κοινωνική και οικονομική κατάσταση που βιώνει ο πληθυσμός της χερσονήσου. Ετσι, Ελληνας ανταποκριτής που βρέθηκε στο παζάρι της Συμφερούπολης, αναζητώντας την άποψη του τατάρικου πληθυσμού απέναντι στα γεγονότα, έλαβε μια τελείως διαφορετική απάντηση. Αυτό που ανησυχούσε τον Τάταρο εργαζόμενο στο παζάρι ήταν ότι δεν υπάρχουν δουλειές. Και όπως χαρακτηριστικά είπε, αυτή η κατάσταση δεν είναι υπόθεση ενός έτους. «Από τότε που διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση έχουμε ανεργία..!», ήταν η διαπίστωσή του και ο μεγάλος του πόνος. Πόνος και δοκιμασία που περνούν εκατομμύρια σήμερα εργαζόμενοι στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, ανεξάρτητα από το πού ζούνε, τη θρησκεία που πιστεύουν και τη γλώσσα που μιλούν.

ΥΓ: Την απάντηση, βέβαια, του Τάταρου εργαζόμενου ο τηλεθεατής δεν μπόρεσε να τη μάθει, καθώς στη μετάφραση στα Ελληνικά με υπότιτλους δεν γράφτηκε. Τυχαίο;

Ποτάμι ή βούρκος - παγίδα για το λαό;


Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε το περιβόητο δημιούργημα του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, μερίδα των αστικών μέσων ενημέρωσης το χαρακτήρισε ως το καινούριο, το διαφορετικό, που έρχεται να πάρει το δικό του μερίδιο στην πολιτική σκηνή. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις, μάλιστα, έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτές τις διαπιστώσεις. Κι όλα αυτά μέσα σε συνθήκες που το αστικό πολιτικό σύστημα ψάχνεται για τα καλά και αναζητά σχήματα τέτοια που να παίξουν το ρόλο του πρωταγωνιστή στο παιχνίδι του διπολισμού, της απορρόφησης της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνους δρόμους. Είναι κάτι νέο, κάτι διαφορετικό το «Ποτάμι» και ο Σταύρος Θεοδωράκης; Τι πρεσβεύει; Πού το πάει;

"Αν οι Καρχαρίες ήταν Άνθρωποι" του Μπέρτολτ Μπρέχτ

                 )


Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Nazi chic





Lifo, "Ποιος δικτάτορας σκότωσε τους περισσότερους ανθρώπους; (Δεν είναι ο Χίτλερ)"
(Σύμφωνα με τον πίνακα, ο Αδόλφος είναι αγγελούδι μπροστά στους κομμουνιστές, αφού σκότωσε μόνο 17 εκατομμύρια, πολύ λιγότερα από τα 23 εκατομμύρια που σκότωσε ο Στάλιν και τα 78 εκατομμύρια που σκότωσε ο Μάο). Πάμε ένα τραγουδάκι της εποχής μας.

                         


πηγη: Lenin Reloaded

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Ξαναέδιωξαν την Χρυσή Αυγή απο την Τσαριτσάνη



Όπως πέρυσι Είπαν πάλι «Όχι» στη Χρυσή Αυγή.
Χάρη στην κινητοποίηση και την αποφασιστικότητα των κατοίκων του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, ματαιώθηκε, η προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψη κλιμακίου της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή στο ιστορικό και μαρτυρικό χωριό της Τσαριτσάνης.

 Ουκρανία: Διπλωματική και στρατιωτική κινητικότητα, ενώ οι νεοναζί «αλωνίζουν» στο Κίεβο




Συνεχίζεται η διπλωματική και στρατιωτική κινητικότητα στην Ουκρανία, με επίκεντρο πλέον την περιοχή της Κριμαίας, όπου την επόμενη Κυριακή αναμένεται το δημοψήφισμα για την ένωση ή μη με τη Ρωσία.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είχε σήμερα τηλεφωνικές επικοινωνίες με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, στους οποίους επανέλαβε τη θέση του ότι οι κινήσεις των αρχών της Κριμαίας ήταν σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο.

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Η «ουκρανική» παράκρουση του οπορτουνισμού και το ΚΚΕ

Ουκρανοί φασίστες καίνε κόκκινες σημαίες. Τη βδομάδα που μας πέρασε η «Αυγή», σε άρθρο της για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, διέγνωσε την ...«ουκρανική επανάσταση». Κι εις ανώτερα!
Associated Press
Κάθε «καρυδιάς» οπορτουνιστές ενοχλήθηκαν τις τελευταίες μέρες από την κρυστάλλινη και αντικειμενική προσέγγιση του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Επιδόθηκαν, λοιπόν,σε μια εκλεκτική και συχνά διαστρεβλωτική κριτική των θέσεων του ΚΚΕ, σχετικά με τις ουκρανικές εξελίξεις, επιδιώκοντας, ταυτόχρονα, να αποσιωπήσουν τις απαράδεκτες επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ίδιο ζήτημα.


Οι επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Η εφημερίδα («Αυγή») του ΣΥΡΙΖΑ στις 5/3 δημοσίευσε άρθρο με το οποίο ισχυριζόταν πως τα γεγονότα που είχαμε στην Ουκρανία ήταν «επανάσταση»! Να τι γράφει: «Η ουκρανική επανάσταση αποτελεί τομή τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για τον υπόλοιπο μετακομμουνιστικό κόσμο. Μέχρι σήμερα, οι μόνες μαζικές αντιδράσεις στα διεφθαρμένα και ολιγαρχικά καθεστώτα της περιοχής ήταν οι "χρωματιστές" επαναστάσεις - δηλαδή, οι ειρηνικές κινητοποιήσεις υπέρ μιας σταδιακής μετάβασης προς ένα κράτος δικαίου. Η ουκρανική επανάσταση είναι λοιπόν η πρώτη που ανατρέπει βίαια ένα καθεστώς - προέκταση της πρώην ΕΣΣΔ».