Ν. Μόττας-20+1 λόγοι για ισχυρό ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη

20+1 λόγοι για ισχυρό ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη

του Νικόλαου Μόττα

«Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος. Μα η τάξη. Είναι το απλό. Που είναι δύσκολο να γίνει» έγραφε ο Μπ.Μπρεχτ στο «Εγκώμιο στον Κομμουνισμό». Κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης των τελευταίων πέντε χρόνων είδαμε και το έγκλημα και την παραφροσύνη και το χάος. Τα ζήσαμε – και τα ζούμε – σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και κάποιον που δεν θέλει να είναι κομμουνιστής δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια να μην είναι πια κομμουνιστής, να αντιληφθεί δηλαδή το απλό, που είναι δύσκολο να γίνει. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όσοι νιώθουν στο πετσί τους τα δεινά της κρίσης, ακόμη και αν δεν συμφωνούν σε όλα με τη μαρξιστική-λενινιστική ιδεολογία, δεν έχουν πλέον πολλά περιθώρια να μην συνταχθούν με το ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση.

Οι χασάπηδες της ΑΥΓΗΣ

 
Οι χασάπηδες

Για τις εξελίξεις στον κλάδο της Χαλυβουργίας

Με αφορμή τις 200 διαθεσιμότητες στη «Χαλυβουργική» και τις εξελίξεις στις άλλες επιχειρήσεις του κλάδου, προκύπτουν ζητήματα που είτε αποσιωπούνται, είτε διαστρεβλώνονται από τους εργοδότες και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα επιχειρησιακά σωματεία και στην πλειοψηφία της ΠΟΕΜ. Ολοι αυτοί υιοθετούν το αίτημα των βιομηχάνων για μείωση του κόστους της Ενέργειας, με το επιχείρημα ότι έτσι θα γίνουν ανταγωνιστικές οι ελληνικές χαλυβουργίες και θα σωθούν τάχα οι θέσεις εργασίας.

Το συγκεκριμένο ιδεολόγημα είναι πέρα για πέρα πλαστό. Οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες και άλλες αντεργατικές ανατροπές στον κλάδο είναι συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης και γίνονται στο πλαίσιο της προσπάθειας της εργοδοσίας να τη διαχειριστεί προς όφελός της και σε βάρος των εργαζομένων. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν μπορεί να εγγυηθεί τις θέσεις εργασίας, ούτε σε ανάπτυξη, ούτε πολύ περισσότερο σε κρίση, ανεξάρτητα από το πόσες θυσίες θα δεχτούν να κάνουν οι εργαζόμενοι.

Η ίδια η «Χαλυβουργική» αναφέρει στην ανακοίνωσή της για τις διαθεσιμότητες ότι από το 2008 μέχρι σήμερα«η ζήτηση προϊόντων χάλυβα στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραματικά. Συγκεκριμένα από 2.500.000 τόνους ετησίως προ κρίσης, η ζήτηση έχει καταβαραθρωθεί στο επίπεδο των 300.000 τόνων, ήτοι οκτώ φορές λιγότερο. Αντίστοιχα μειώνονται η παραγωγή των προϊόντων της εταιρείας, οι πωλήσεις και ο τζίρος της, ενώ οι ζημιές έχουν αυξηθεί και ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα η εξαγωγική δραστηριότητα καθίσταται ολοένα και πιο ζημιογόνος, εξαιτίας πολλών παραγόντων, ιδιαίτερα δε λόγω του ενεργειακού κόστους».

Λευτέρη, πες αλεύρι! Ο Μελισσανίδης σε γυρεύει!

Ο Τζέιμς Ντιν της αδέσμευτης δημοσιογραφίας, η νέμεση του Μελλισανίδη, Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος

Ερωτες υπάρχουν πολλοί, οι πολιτικοί όμως έρωτες δε συγκρίνονται με κανέναν.

πηγη: ΚΝΕ

 Με ΜΑΤ απάντησε η εργοδοσία της Forthnet - Netmed στη συγκέντρωση των απεργών στον Ταύρο

Νέο κρούσμα τρομοκρατίας σε βάρος αγωνιζόμενων εργαζομένων. Με ΜΑΤ απείλησε τους απεργούς εργαζόμενους η εργοδοσία της Forthnet - Netmed που είναι συγκεντρωμένοι αυτή την ώρα έξω από το κτίριο του Ταύρου περιφρουρώντας την απεργία τους.

Μετά από μήνυση της εργοδοσίας, στο αστυνομικό Τμήμα Ταύρου έχουν οδηγηθεί ο πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ και δύο μέλη του ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου.

Κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων, οι δυνάμεις των ΜΑΤ αποχώρησαν από το χώρο της συγκέντρωσης.

Οι εργαζόμενοι απαιτούν να ακυρωθούν οι απολύσεις, υπογραφή ΣΣΕ με μισθούς και δικαιώματα σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Ερωτήματα - παγίδες...

«Τι θα γίνει στο δεύτερο γύρο στις εκλογές της Αθήνας με τη Χρυσή Αυγή»; Αυτό έπαιζε στα κανάλια τις προηγούμενες μέρες με αναλύσεις επί αναλύσεων και με ερωτήματα, απευθυνόμενα προς υποψηφίους του ΚΚΕ «εσείς τι θα κάνετε»;

Από πού, άραγε, προέκυψε αυτό το ερώτημα; Πώς ξέρουν ότι οι εργαζόμενοι της Αθήνας θα στείλουν τη ΧΑ στο δεύτερο γύρο των εκλογών; Μήπως με τα ερωτήματα που θέτουν το επιδιώκουν; Μήπως άραγε θέλουν τη ΧΑ στο δεύτερο γύρο για κάποιους λόγους;

Αυτοί «κουμπώνουν», ο λαός να «κουμπώνεται»...

Την περασμένη Δευτέρα, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, εκπροσώπησε το κόμμα του στην κοπή της πίτας της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας. Στο χαιρετισμό του είπε μεταξύ άλλων:«Εμείς εκτιμούμε ότι ο τομέας της παραγωγής αξιόπιστου ελληνικού φαρμάκου είναι ένας τομέας που δίνει στην Ελλάδα συγκριτικό πλεονέκτημα. Διαθέτει η χώρα υψηλή τεχνογνωσία, άλλωστε αυτό το αποδεικνύουν οι προσπάθειες των ελληνικών εταιρειών και η δυνατότητά τους να ανταγωνίζονται με αξιόπιστο τρόπο και να μπαίνουν σε αγορές της Ευρώπης και αλλαχού (...) Απαιτείται δίπλα σε αυτές τις προϋποθέσεις μια πολιτική βούληση που θα 'ρθει σε σύγκρουση - είναι αναγκαίο στο πλαίσιο της ίδιας της λειτουργίας της αγοράς - να 'ρθει σε σύγκρουση και με ξένα συμφέροντα (...) Ως αυριανή διακυβέρνηση της χώρας είμαστε αποφασισμένοι να αναπτύξουμε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας (...)».

Τα ψεύδη της Κανέλλη για τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ με το Διάβολο και με το Φίδι του, τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Δείτε το Βίντεο από την πρωινή εκπομπή τουMega και τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αλήθεια του τίτλου και τα ψέματα της Κανέλλη.

Λιάνα Κανέλλη για ΣΥΡΙΖΑ: Αν αυτό είναι αριστερά πιστέψτε με κόκκινος πλανήτης θα μείνει μόνο ο Άρης

Ν. Σοφιανός στον «ΣΚΑΪ»: Η ενίσχυση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ θα δημιουργήσει άλλη δυναμική

πηγη: 902

Οταν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα διόδια κάνουν το Μπόμπολα να χάνει τον ύπνο του

Αντιγράφουμε από τα πρακτικά της Βουλής τι είπαν παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ η Ευγενία Ουζουνίδου, που ήταν εισηγήτρια και ο Γεώργιος Σταθάκης, που ήταν ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπός του, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις συμβάσεις παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων, στη συνεδρίαση της Ολομέλειας στις 9-12-2013.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αφού απαρίθμησε μια σειρά προτάσεις για τις συμβάσεις φτάνει στο τέταρτο σημείο:«... Τέταρτον, άμεση εγκατάσταση ηλεκτρονικών αναλογικών διοδίων, μείωση του ύψους των διοδίων, σημαντικές απαλλαγές για κοινωνικές κατηγορίες με βάση το εισόδημα και τον τόπο καταγωγής».

Με άλλα λόγια, ένα μεγάλο ΝΑΙ στα διόδια, αρκεί να είναι ηλεκτρονικά, αναλογικά. Θα αλλάξει τίποτα; Οχι, βέβαια. Το χαράτσι θα παραμείνει και θα το πληρώνει ο λαός. Ολα τα άλλα... για μειώσεις και σημαντικές απαλλαγές... δεν είναι τίποτα άλλο παρά το περιτύλιγμα για να χρυσώσουν το χάπι.

Τα πολλαπλά προσωπεία του οπορτουνισμού

Τα πολλαπλά προσωπεία των αστών εκφράζονται στις πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις του οπορτουνισμού. Είδαμε πρόσφατα πως στο οπορτουνιστικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, που στοχεύει να είναι ο διάδοχος στην πολιτική διαχείριση της εξουσίας που ανήκει στην αστική τάξη, χώρεσαν ένας σοσιαλδημοκράτης και ‘μνημονιακός’ υποψήφιος, μαζί με έναν υποψήφιο χρυσαυγίτικων απόψεων. Στο καρναβάλι του ΣΥΡΙΖΑ οι μάσκες είναι πολλές και όλοι οι καλοί χωράνε για να πετύχουνε το ευρύτερο δυνατό ποσοστό και να κάνουνε ‘κυβέρνηση αριστεράς’. Η αστική πολιτική και η στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας και του ΣΕΒ, παίρνουν ανάλογα με την περίσταση το προσωπείο οπορτουνιστικών ‘αριστερών’ αιτημάτων. Αναρχικοί, σοσιαλδημοκράτες, ευρωκομουνιστές, σοσιαλσωβινιστές, ενίοτε και χρυσαυγίτες, όλοι χωράνε στις συνιστώσες.

Η στάση απέναντι στον οπορτουνισμό είναι η στάση απέναντι στην αστική τάξη της χώρας μας. Ο οπορτουνισμός είναι πολυπρόσωπος και ανακυκλώνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι ‘αριστερές’ είτε ‘δεξιές’ εκδηλώσεις του οπορτουνισμού που εμφανίστηκαν πριν από μια εκατονταετία επανεμφανίζονται στις μέρες μας. Για παράδειγμα, οι θέσεις του Κάουτσκι για τη δικτατορία του προλεταριάτου, η απόκρυψη του ταξικού περιεχομένου του όρου αυτού, είναι ίδιες και απαράλλακτες με τις θέσεις που προβάλλονται από τη Jodi Dean περί αντικατάστασης του όρου δικτατορία του προλεταριάτου από τον όρο λαϊκή κυριαρχία. Η σοσιαλδημοκρατία της Β’ Διεθνούς και ο σοσιαλσωβινισμός του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου επαναλαμβάνονται στα αιτήματα για ‘κυβέρνηση αριστεράς’ που θα ‘αλλάξει τον ρου της ιστορίας’ μέσω μεταρρυθμίσεων, και στο αίτημα για σεισάχθεια και για την σωτηρία του Λαού και την αναγέννηση της Χώρας, αντίστοιχα.

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για την κοινή διακήρυξη Αναστασιάδη – Έρογλου

Ανακοίνωση για την κοινή διακήρυξη Αναστασιάδη – Έρογλου εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Οι αναφορές στο κείμενο της Κοινής Διακήρυξης σε "συνιστώντα κράτη", που παραπέμπουν σε λύση τύπου "σχέδιο Ανάν", επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες του ΚΚΕ, ότι επίκεινται επικίνδυνες εξελίξεις για τον κυπριακό λαό.

Ο μικροαστός

Ο μικροαστός αρέσκεται να εκφράζει την άποψη  του επί παντός επιστητού. Σχολιάζει (ο ίδιος ισχυρίζεται οτι κρίνει) τους πάντες και τα πάντα ανεξάρτητα από το κατά πόσον ο ίδιος έχει επαρκή γνώση της εκάστοτε  κατάστασης και των συνθηκών μέσα στις οποίες αυτή διαμορφώθηκε.

   Οι χώροι στους οποίους συνηθίζει να την εκφράζει είναι οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης, οι ιστοσελίδες που επιτρέπουν το σχολιασμό ή καφετέριες και γενικά μέρη στα οποία συναγελάζεται με τους ομοίους. Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι γιατί το αποστειρωμένο περιβάλλον των χώρων που την εκφράζει τους διασφαλίζουν ότι δε θα έρθει σε ευθεία αντίθεση με κάποιον που διαφωνεί μαζί του. Ακόμα όμως και όταν βγαίνει από το κουκούλι του ο μικροαστός το κάνει πρώτα και κύρια για να επιβεβαιώσει την  ορθότητα της άποψης του.

Συμμαζεύοντας τα ασυμμάζευτα

Ο Θ. Καρτερός στη χτεσινή «Αυγή» προσπαθεί να φέρει την πραγματικότητα στα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ, ερμηνεύοντας - καταπώς τους συμφέρει και βολεύει - την απόφαση για απόσυρση της υποψηφιότητας Καρυπίδη σαν αποτέλεσμα της «πίεσης μελών, στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ» και συμπεραίνοντας: «Ε, λοιπόν, τώρα έγινε πιο φανερό από ποτέ: Υπό τέτοια πίεση θα κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πίεση μπορεί να αποτελέσει το πιο βαρύ όπλο της κυβέρνησής του, αλλά και την πιο αποτελεσματική ασπίδα της πολιτικής και των αρχών του. 'Η αλλιώς, το πνεύμα της πίεσης, της συμμετοχής, που καλλιέργησε και καλλιεργεί η "μικρή" αριστερά χρόνια και χρόνια, από την εποχή των διώξεων και των παγετώνων, είναι ένα όνειρο που ήρθε η ώρα να πάρει την εκδίκησή του - με τη "μεγάλη" αριστερά (...) Μια κυβέρνηση που υπολογίζει την πίεση του πολίτη ο οποίος τη στηρίζει για να τον στηρίξει. Και μια λαϊκή πλειοψηφία που είναι έτοιμη να τραβήξει από το αφτί την κυβέρνησή "της" αν δεν κάνει - δεν προσπαθήσει τουλάχιστον ως το τέλος να κάνει - όσα υποσχέθηκε ότι θα κάνει. Στο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα, οι "αποκάτω" μιλάνε, φωνάζουν, διαφωνούν, διαμαρτύρονται και - μέχρι τώρα τουλάχιστον - οι "αποπάνω" ακούνε»...

Μικροί και σάπιοι για πολλοστή φορά!

Λίγες ώρες είχαν περάσει μόνο από το θάνατο του Ορέστη Κολοζώφ! Η ηθική των πρώην δε σκαμπάζει όμως.


Έχουν το περιθώριο να λένε και να γράφουν ότι θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό πουθενά.


Μπορούν να λερώσουν στο πέρασμα τους τα πάντα. Ακόμα και στελέχη του ΚΚΕ που δεν έδωσαν ποτέ δικαίωμα στον αντίπαλο για να χτυπήσει το κόμμα της εργατικής τάξης. Σε δευτερόλεπτα βρωμίζουν τον νεκρό που δεν έχει δικαίωμα απάντησης.

Ιστορικά Διδάγματα: Η συμμετοχή του Ιταλικού ΚΚ στην κυβέρνηση του «ιστορικού συμβιβασμού»

Ενρίκο Μπερλίνγκουερ, ΓΓ του Ιταλικού ΚΚ «θεωρητικός» του «ιστορικού συμβιβασμού»

Το ΙΚΚ θεώρησε την εκδίωξή του από τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις εθνικής ενότητας (1947) ως αποτέλεσμα της ωμής παραβίασης της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τα διεθνή μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Με αυτό τον τρόπο, μετάλλαξε τη μαρξιστική - λενινιστική αποτίμηση της αστικής δημοκρατίας ως καλύμματος της αστικής εξουσίας και εκμετάλλευσης που είναι περισσότερο αποτελεσματικό όσο πιο εύρυθμα λειτουργεί. Ως συνέπεια, διακήρυττε τη θέση πως μια νέα συμμετοχή του στην κυβέρνηση θα ήταν προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, υιοθετώντας ουσιαστικά τη φιλελεύθερη πρόσληψη του αστικού κοινοβουλευτισμού που τον παρουσιάζει ως πεδίο εναρμόνισης των διαφορετικών ταξικών συμφερόντων.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Εκεί που η οικονομία είναι «ΑΑΑ» ...

Από κινητοποιήσεις φοιτητών το 2011 ενάντια στις περικοπές

Η Ολλανδία θεωρείται μία χώρα - υπόδειγμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση, παίρνοντας από τους λεγόμενους οίκους αξιολόγησης βαθμό ΑΑΑ για την οικονομία της. Χωρίς χρέος, με «σταθερή οικονομία», εμφανίζεται ως παράδειγμα διαχείρισης στο πλαίσιο της ΕΕ. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα που βρίσκουν μπροστά τους οι Ολλανδοί εργαζόμενοι αλλά κι οι χιλιάδες Ελληνες μετανάστες που πίστεψαν ότι μπορούν να βρουν καταφύγιο εκεί από την αντεργατική θύελλα στην Ελλάδα;

Οπου καπιταλισμός και απολύσεις

Τα τελευταία δύο χρόνια, η ανεργία έχει διπλασιαστεί φτάνοντας το 8,5% και αυτό παρά το γεγονός ότι σε μια σειρά κλάδους έχουν επικρατήσει ελαστικές μορφές εργασίας, με επίκληση από την κυβέρνηση ακριβώς της καταπολέμησης της ανεργίας. Το επιχείρημα ότι για την αύξηση της ανεργίας ευθύνεται το κύμα μετανάστευσης αποδομείται εύκολα αν κανείς παρατηρήσει ότι ένας τεράστιος αριθμός απολύσεων γίνεται σε κλάδους, οι οποίοι απασχολούν αποκλειστικά Ολλανδούς ή ολλανδόφωνους εργαζομένους (πάντως, όχι νέους μετανάστες), όπως τράπεζες (2.000 απολύσεις πριν από μια βδομάδα στη Rabobank), ασφαλιστικές εταιρείες (4.000 στην «Achmea», τη μεγαλύτερη εταιρεία ασφαλίσεων, τον περασμένο Δεκέμβρη) και στις τηλεπικοινωνίες (η ΚPN, αντίστοιχη του ΟΤΕ, ανακοίνωσε άλλες 2.000 απολύσεις για τους επόμενους μήνες, δίπλα στις ήδη 4.650 που έχει κάνει από το 2011). Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και υψηλά ειδικευμένοι εργαζόμενοι δεν έχουν εξασφαλισμένη δουλειά, καθώς οι απολύσεις γίνονται τόσο σε επιχειρήσεις που δεν έχουν κέρδη, αλλά και σε όσες δεν έχουν τόσα κέρδη όσα υπολόγιζαν.

Ορέστης Κολοζώφ, του Νικου Μπογιοπουλου

Ο Ορέστης Κολοζώφ ήταν μια προσωπικότητα ξεχωριστή. Άνθρωπος σεμνός. Πράος. Ένας άνθρωπος «ενοχλητικά» ψύχραιμος για όσους δεν καταλάβαιναν ότι αυτή η ολύμπια ψυχραιμία του δεν ήταν παρά η έκφραση εκείνης της σοφίας που δεν αφήνεται να επηρεαστεί από την «σημασία» του εφήμερου. Που δεν άγεται και δεν φέρεται από τη σκοπιμότητα του εντυπωσιασμού της στιγμής.

Όσοι αξιώνονταν να αντιληφθούν το νόημα μιας τέτοιας στάσης, οδηγούνταν να αναγνωρίσουν, πολλές φορές ασυνείδητα κι ανομολόγητα, ότι ο Ορέστης (σσ: άλλη μια κατάκτησή του: να τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα) μετατρεπόταν αυτόματα σε μέτρο σύγκρισης για τους γύρω του. Γινόταν ώθηση κι ερέθισμα για τη δική τους ποιοτική άνοδο.

Κόμβος Νίκαιας: Μαζικό και μαχητικό το συλλαλητήριο συμπαράστασης και αλληλεγγύης στη μικρομεσαία αγροτιά

πηγη: 902

Κωστας Καζακος: Ο φασισμός γέννημα του καπιταλισμού

Η ανάκριση» του Πέτερ Βάις («Die Ermittlung», 1965), ορατόριο σε 11 ωδές, είναι ένα συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό και δριμύ κατηγορητήριο κατά του ναζισμού, που βασίστηκε στα πρακτικά της δίκης βασικών στελεχών του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης του Αουσβιτς. Το εμβληματικό, επίκαιρο αυτό έργο παρουσιάζει με επιτυχία στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», ο Κώστας Καζάκος, επικεφαλής ενός εξαιρετικού 12μελούς θιάσου, σε απόδοση - σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια Σταύρου Σ. Τσακίρη, σκηνικά - κοστούμια Θάλειας Ιστικοπούλου και φωτισμούς Θανάση Σταυρόπουλου. Δραματολόγος: Δήμητρα Πετροπούλου. Βίντεο: Νάντια Σκούρτη. Εκτός από τον Κώστα Καζάκο συμμετέχουν οι ηθοποιοί με σειρά εμφάνισης: Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Κόλλια, Θόδωρος Γράμψας, Γιάννης Γούνας, Μαρία Τζάνη, Εύα Κοταμανίδου, Δημήτρης Καλατζής, Σπύρος Τσεκούρας, Κωνσταντίνος Καζάκος, Κώστας Μπάρας, Ευθύμης Ξυπολυτάς. Στο τέλος της παράστασης παρεμβαίνει ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, καταδεικνύοντας το φασισμό ως γέννημα του καπιταλισμού.

Ο Πέτερ Βάις παρουσίασε την «Ανάκριση», αφού παρακολούθησε τη δίκη της Φρανκφούρτης για το Αουσβιτς, που είχε την επίσημη ονομασία «Ποινική διαδικασία εναντίον του Μούλκα και άλλων» (20 Δεκέμβρη 1963 έως τις 20 Αυγούστου 1965). Ηταν η πρώτη μεγάλη δίκη που διεξήχθη από τη γερμανική Δικαιοσύνη εναντίον των ναζιστών εγκληματιών στην οποία κατέθεσαν 359 μάρτυρες, εκ των οποίων 248 επιζήσαντες του στρατοπέδου. Η δίκη γνώρισε τεράστια δημοσιότητα και ήδη πριν την απαγγελία των δικαστικών αποφάσεων στις 19 και 20 Αυγούστου 1965, ο Βάις αντλώντας υλικό από τα ντοκουμέντα της δίκης έδωσε μορφή σε ένα θεατρικό κείμενο, «που μας αναγκάζει» - μάς λέει ο Κώστας Καζάκος - «να ακολουθήσουμε ολόκληρη τη μαρτυρική πορεία, να φτάσουμε με τα τρένα στην αποβάθρα, να μπούμε στο στρατόπεδο από την αποκρουστική πύλη που είχε την επιγραφή "Η Εργασία Απελευθερώνει", να είμαστε παρόντες στα βασανιστήρια και στις εκτελέσεις στο "Μαύρο Τοίχο" και να φτάσουμε μπροστά στους φούρνους των κρεματορίων, όπου αποτεφρώθηκαν, μόνο στο συγκρότημα στρατοπέδων του Αουσβιτς, περίπου 1.500.000 άνθρωποι, απ' όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης. Ενα μέγα πλήθος Εβραίων - ανάμεσά τους και 55.000 έως 60.000 Ελληνες Εβραίοι - ένα πλήθος κομμουνιστών και προοδευτικών διανοουμένων, ένας τεράστιος αριθμός Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου, από το Ανατολικό Μέτωπο, Αντιστασιακοί, Τσιγγάνοι, Ομοφυλόφιλοι και άλλες ομάδες πολιτών που "νόθευαν" το αίμα της Αρίας φυλής».

DAS KAPITAL

1. Οι παραστάσεις του πρωθυπουργού απευθύνονται σ' ένα κουρασμένο κοινό που παρακολουθεί με θλιμμένη αυστηρότητα το έργο της ζωής του να χάνεται. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εξευτελισμός από έναν πολίτη που, ενώ έχει διάχυτη την αίσθηση του κινδύνου, πληρώνει ακόμα και τώρα αγωνίες εξαιτίας ενός παγερού και καταλυτικού κράτους, χωρίς να μπορεί να φυλαχτεί. Οι ελαφρώς αποβλακωμένες δημοσιογραφικές αυθεντίες εκδηλώνουν απέναντι στον πολίτη έναν «οίκτο» με μορφή εχθρότητας.

2. Αυτό που περιμένουν οι νεοφιλελεύθεροι από τους πολίτες είναι ασκήσεις εξαγνισμού και μετανοίας. Φυσικά, απ' όλες αυτές τις δοκιμασίες και μαρτυρίες οφείλουν να κρατούν πρακτικά, τα οποία θα κριθούν από το χοιροστάσιο των Ευρωπαίων, και ίσως τότε επιτραπεί στους πολίτες να ζήσουν χάρη στο τελευταίο επάγγελμά τους, την ελεημοσύνη και την επαιτεία.