Η είδηση για το θανατο του ηγέτη της Κουβανέζικης επανάστασης Φιντελ Καστρο καθε αλλο παρα σαν κεραυνος εν αιθρία μπορεί να χαρακτηριστεί. Αλλωστε ο ίδιος ο Φιντελ είχε φροντίσει να αποχαιρετήσει το λαό του στο πρόσφατο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σε κάθε περ'ιπτωση ομως η απώλεια ενος τέτοιου ανθρώπου αποτελεί απο μόνη της μια τεράστια απώλεια σε επίπεδο συμβολισμών.
Πολλοί είναι εκείνοι που θα διαφωνήσουν με το Φιντελ Καστρο ειτε λόγω ιδεολογικής διαφοροποίησης ειτε ενδεχομένως για τις ανατροπες που εχουν δρομολογηθεί στο σύστημα της χώρας τα τελευταια χρόνια. Εκείνο όμως που δε μπορεί να αμφισβητηθεί απο κανέναν είναι οτι πρόκειται για ενα ηγέτη που ήταν μπροστάρης στον αγώνα του λαού του για ανεξαρτησία, χωρίς να λυγίζει στις στερήσεις απο τον οικονομικο στραγγαλισμό ελεω του εμπαργκο. Για πολλές δεκαετίες αυτο το μικρό νησι της Καραιβικής τα εβαλε με την παγκόσμια υπερδύναμη και αρνήθηκε πεισματικά να γίνει υποχείριο της.
