Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Που ειναι τα παντελονια σου ρε σίχαμα;



Τα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες μέρες στη δίκη της Χ.Α έρχονται να αναδέιξουν για πολλοστή φορά το εύρος της σαπίλας και της σκατίλας που ζέχνει το ναζισιστικό μόρφωμα της Χ.Α υπο την ανοχή πάντα της πολιτείας και της Ε.Α. Το πιο πρόσφατο κρούσμα ήταν η ερώτηση που απηύθυνε μέλος της στη μητέρα του Παύλου Φυσσα. Δε θα μπούμε στον κόπο να μιλήσουμε για προσβολή νεκρού και έλλειψη σεβασμού στη μάνα και την οικογένεια του. Αυτα είναι δεδομένα και στον τελευταίο νοήμονα άνθρωπο και είναι πέραν πάσης λογικής το να περιμένεις να το καταλάβουν ανθρώπομορφα όντα της κατώτερης ηθικής και πνευματικής υποστάθμης. 


Η απάντηση όμως στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι εξίσου προφανής και επίσης αδυνατο να τις αντιληφθεί ενας νεοναζι. Ο Παύλος Φύσσας λοιπόν ζεί στο μυαλό, στην καρδιά, και στην ψυχή όλών εκείνων των ανθρώπων που δε σκύβουν το κεφάλι στη σαπίλα και τη σκατίλα ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης. Είναι πάντα δίπλα στον αγώνα για αξιοπρέπεια, για ένα καλύτερο αύριο και στον αγώνα ενάντια στα κατακάθια σαν και εκείνο που ξεστόμισε το ερώτημα. Κοντολογίς, ο Παύλος Φύσσας βρίσκεται πλέον εκεί που το μαχαίρι κανένος Ρουπακιά δε μπορεί πλέον να τον βλάψει.   

Το ρυάκι απο το αίμα του Παύλου Φύσσα, ήρθε να συναντήσει το ποτάμι απο αίμα που έχυσαν οι λαοί για να συντριβεί ο φασισμός στο Β παγκόσμιο πόλεμο, το αίμα του Σαχζατ Λουκμαν και όλων εκείνων που καθημερινα χύνουν το αίμα τους ορθώνοντας το ανάστημα τους απέναναντι στα φασιστοειδή. Είναι εκείνο το ποτάμι που θα πνίξει τους φασίστες και θα τους στείλει στο φυσικό τους πειριβάλλον, δηλαδή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.


         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου