«Για μια χώρα που υποφέρει, δεν υπάρχει άλλη Πρωτοχρονιά από την ήττα των εχθρών της». Χοσέ Μαρτί - Αβάνα, Κούβα Γενάρης 1959 (Φωτοαφιέρωμα)

Σαν σήμερα, Πρωτοχρονιά του 1959, ο επαναστατικός κουβανικός στρατός μπαίνει στην Αβάνα, σφραγίζοντας τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ο Φιντέλ, ο Τσε, ο Καμίλο, κομαντάντε και χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες της Επανάστασης γκρεμίζουν το αμερικανόδουλο καθεστώς του δικτάτορα Μπατίστα, φέρνουν τον Κουβανικό λαό στο προσκήνιο και χτίζουν τα πρώτα θεμέλια της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
(Τις φωτογραφίες συλλέξαμε από τη σελίδα στο facebook "Fidel Alejandro Castro Ruz - a living legend")

Η Κούβα, η ΕΕ, και ο Guillermo Farinas

Χθες, η Ευρωνοκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ κατήγγειλε τη "σύμπλευση αστών και οπορτουνιστών στην άθλια φιέστα απονομής από τον Μάρτιν Σούλτς, πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, του 'βραβείου Ζαχάρωφ' στον Γκιγιέρμο Φαρίνας", Κουβανό αντιφρονούντα. Στην ανακοίνωσή της, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα σημείωσε:
Το αντικομουνιστικό παραλήρημα του Μάρτιν Σουλτς, κατά του κουβανικού λαού, επικροτήθηκε με την παρουσία των προέδρων και ευρωβουλευτών των πολιτικών κοινοβουλευτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου - Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι, Συντηρητικοί Μεταρρυθμιστές - και της Gabi Zimmer, προέδρου της GUE/NGL, στελέχους του γερμανικού κόμματος DIE LINKE - συμμάχου του ΣΥΡΙΖΑ και βασικής συνιστώσας του οπορτουνιστικού Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) - που συμμετείχε σε αυτή την άθλια φιέστα.

Πολύχρονος κομανταντε!

Φιντέλ Κάστρο: Πως έγινα Κομμουνιστής

Το παρακάτω κείμενο είναι σύνθεση απαντήσεων που έδωσε ο Φιντέλ Κάστρο σε ερωτήσεις φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κονσεψιόν, στην Χιλή, στις 18 Νοέμβρη 1971. Το παραθέτουμε ως ενδιαφέρουσα – και διδακτική – μαρτυρία ενός ηγέτη που σημάδεψε όχι μόνο την Κουβανική και Παγκόσμια Ιστορία του 20ου αιώνα αλλά και τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα προσωπικά, μέσω της άρρηκτης φιλίας και συντροφικότητας που για 11 χρόνια συνέδεσε τους δύο άντρες.

Ήμουν γιός ενός γαιοκτήμονα – αυτό ήταν ένας λόγος για να είμαι αντιδραστικός. Μορφώθηκα σε θρησκευτικά σχολεία όπου πήγαιναν τα παιδιά των πλουσίων – ένας ακόμα λόγος για να είμαι αντιδραστικός. Ζούσα στην Κούβα, όπου όλες οι ταινίες, οι εκδόσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν “Made in USA” – ένας τρίτος λόγος για να είμαι αντιδραστικός. Σπούδασα σ’ ένα πανεπιστήμιο όπου απο 15.000 φοιτητές, μόνο τριάντα ήταν αντιιμπεριαλιστές κι εγώ ήμουν ένας απο εκείνους τους τριάντα στο τέλος. Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο, μπήκα ως γιος γαιοκτήμονα – και για να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, ήμουν πολιτικά αγράμματος!