Περί λαβάρων, αξιών, ιδεών και συμβόλων…. (του ΣΥΡΙΖΑ)

Του Γιώργου Μαργαρίτη, Καθηγητή Σύγχρονης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο ΑΠΘ

Στην εφημερίδα Αυγή, στα έντυπα που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον πολιτικό λόγο των στελεχών του βλέπουμε συχνά να εμφανίζονται και να προβάλονται συγκεκριμένες πολιτικές, φιλοσοφικές ή οικονομικές θεωρίες και οι αντίστοιχοι θεωρητικοί που τις προώθησαν ή τις εφάρμοσαν. Μερικές από τις θεωρίες και τις πολιτικές που αναφέρονται πιο συχνά ξενίζουν: η πυκνά επαναλαμβανόμενη επίκληση του “New Deal”, ή του “Σχεδίου Μάρσαλ” και μάλιστα ως “υποδειγμάτων” αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το μεν πρώτο είναι η πολιτική που εφάρμοσαν στις ΗΠΑ οι πρόεδροι Χούβερ και ειδικά ο Ρούσβελτ -που έδωσε και το όνομα New Deal στα μέτρα- για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης του 1929. Η πολιτική αυτή έσωσε προφανώς τον αμερικανικό καπιταλισμό, τις τράπεζες σε προτεραιότητα και επέτρεψε τη δημιουργία νέων ισχυρών μονοπωλίων (της Μπόϊνγκ για παράδειγμα). Είναι απόλυτα ψευδές, όμως, ότι οδήγησε εκτός της κρίσης και της φτώχειας τα εκατομμύρια των Αμερικανών εργαζομένων. Στα 1941, όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ποσοστό των ανέργων βρισκόταν ακόμα στο 17% !

Γράμμα των Ναζί προς πιθανούς Χρηματοδότες τους‏

Εισαγωγή, Μετάφραση: Moritz Erhardt [σσ. ψευδώνυμο]

[Σημείωση: Η εισαγωγή που ακολουθεί γράφτηκε πριν από τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε Πέραμα και Κερατσίνι και όσα ακολούθησαν. Επομένως είναι προφανές πως πάρα πολλά θα μπορούσαν να προστεθούν σε αυτή. Πιστεύω όμως πως αυτές τις προσθήκες μπορεί και πρέπει να τις κάνει ο ίδιος ο αναγνώστης.]


Θεωρώ πως το έργο του Γερμανού κομμουνιστή ιστορικού Kurt Gossweiler "Κεφάλαιο, αυτοκρατορικός στρατός και ναζιστικό κόμμα: Τα πρώτα χρόνια του γερμανικού φασισμού 1919-1924" ("Kapital, Reichswehr und NSDAP: Die Fruehgeschichte des Deutschen Faschismus 1919-1924", επανεκδόθηκε στα γερμανικά το 2012 από τις εκδόσεις PappyRossa) είναι εξαιρετικά διεισδυτικό όσον αφορά τη φύση και τις αιτίες του φασιστικού φαινομένου.

ΠΤΥΧΕΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, επανήλθαν στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής, έντονες συζητήσεις για το ζήτημα της «γενοκτονίας των Ποντίων». Επιχειρώντας μια ψύχραιμη και αντικειμενική προσέγγιση του ζητήματος, πρέπει να απομακρυνθούμε από τις κρατούσες -και συνεχώς αναπαραγόμενες- αναλύσεις και αντιλήψεις (οι οποίες περιορίζονται στο να αποδίδουν την καταστροφή του ποντιακού ελληνισμού στην Τουρκία σε «φυλετικά» κριτήρια) και να ξεκινήσουμε, θέτοντας το γεγονός στην πραγματική του βάση με σκοπό να αναδειχθούν ορισμένα βασικά ζητήματα, τα οποία, σκοπίμως συγκαλύπτονται κοινώς «θάβονται» υπό το βάρος εθνικιστικών κραυγών και κροκοδείλιων δακρύων. Αλλωστε οι αστοί στα πλαίσια της ιδεολογικής διαπάλης χρησιμοποιούν και τα ιστορικά ζητήματα με ανιστόρητη μεθοδολογία, προκειμένου να υποτάσσουν τους λαούς στις δικές τους επιδιώξεις και στη στήριξη του καπιταλιστικού συστήματος. Τα ζητήματα αυτά, σχετικά με το ζήτημα των Ποντίων έχουν να κάνουν κυρίως με τη διαδικασία διαμόρφωσης έθνους - κράτους από την τουρκική αστική τάξη στην περίοδο του ιμπεριαλισμού, η οποία είχε άμεσο αντίκτυπο στις εθνικές μειονότητες (σημ.: όλες οι παρόμοιες διεργασίες διεθνώς είχαν επιπτώσεις στις μειονότητες, οι οποίες, στην πλειοψηφία τους, εν τέλει, είτε αφομοιώθηκαν, είτε εξοντώθηκαν) και με τις ευθύνες της ελληνικής, εγχώριας και ποντιακής, αστικής τάξης, που εντέχνως υποβαθμίζονται ή διαγράφονται παντελώς από τα κατάστιχα της Ιστορίας. Γι' αυτά τα ζητήματα θα αναφερθούμε στο σημερινό ένθετο του «Ριζοσπάστη» Ιστορία. Το θέμα αναδημοσιεύεται από το βιβλίο του Αναστάση Γκίκα, «Οι Ελληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
                                                                                                       

Οταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» στη Βουλή το 1963 και σβήστηκε από τα πρακτικά

Οταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» στη Βουλή το 1963 και σβήστηκε από τα πρακτικά

Η «συμμαχία των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων»

το 1977. Στο κέντρο ο Ηλίας Ηλιού

Στη σκιά των όσων τραγελαφικών σημειώθηκαν το πρωί της Παρασκευής, εμφανίζεται ένα κείμενο από μια άλλη εποχή της ελληνικής δημοκρατίας, οργισμένη και βίαιη, όταν το «Χάιλ Χίτλερ» ακούστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Κοινοβουλίου.
Τις τελευταίες ώρες παρακολουθούμε ένα απίστευτο θέατρο του παραλόγου με τα όσα λυπηρά συνέβησαν εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου με βουλευτές της Χρυσής Αυγής να μιλούν για «γίδια» και «ξεφτιλισμένους»,δείχνοντας ελάχιστο σεβασμό στον χώρο και να ακούγεται η απαράδεκτη φράση «Χάιλ Χίτλερ» σε μια πολύ άτυχη στιγμή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Πάντζα.
Αυτομάτως ξεκίνησε ένας πόλεμος ανακοινώσεων μεταξύ των κομμάτων και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά.
Ο χρήστης, Γιάννης Νικολόπουλος, ανέβασε στο twitter ένα εκπληκτικό απόσπασμα από ένα κείμενο με τα πρακτικά της Βουλής του 1963 όταν ακούστηκε για πρώτη φορά το «Χάιλ Χίτλερ» εντός Κοινοβουλίου, το οποίο ακολούθησαν αντεγκλήσεις, ύβρεις και ξυλοδαρμοί ανάμεσα σε βουλευτές της ΕΡΕ και της ΕΔΑ.
Είναι μια περίοδος ιδιαίτερα εκρηκτική όπου τα εμφυλιακά πάθη δεν έχουν κοπάσει και οι εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961 συνεχίζουν να απλώνουν τη σκιά τους πάνω από την πολιτική ζωή του τόπου.
Σε πρώτο πλάνο ιστορικές μορφές της Αριστεράς όπως ο Ηλίας Ηλιού και ο Γρηγόρης Λαμπράκης, οποίος δολοφονήθηκε δύο περίπου μήνες μετά στη Θεσσαλονίκη και βουλευτές της ΕΡΕ, όπως ο αμφιλεγόμενος Κώστας Παπαδόπουλος, υπό το βλέμμα του Κώστα Καραμανλή.