Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διαφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διαφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Ψεύτικα διλήμματα, εκφοβισμοί και αυταπάτες

Eurokinissi
Μετά βαΐων και κλάδων η παραλαβή της Προεδρίας από την ελληνική κυβέρνηση.

Τόσο οι παραλαμβάνοντες την Προεδρία της ΕΕ όσο και οι παραδίδοντες έκαναν καθαρό ότι υπάρχει συνέχεια στο κράτος: Θα συνεχιστεί, δηλαδή, η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, η οποία δεν αφορά μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά τους λαούς όλων των χωρών, με ή χωρίς μνημόνιο, γιατί αυτό επιβάλλουν οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου που υπηρετεί η ΕΕ από την ίδρυσή της.

Το σημείωσε χαρακτηριστικά το ΚΚΕ: «Οπως και οι προηγούμενες Προεδρίες έτσι και αυτή θα συμβάλει στην κλιμάκωση της επίθεσης στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στην Κοινωνική Ασφάλιση των εργαζομένων, στις περικοπές στην Υγεία, την Πρόνοια και σε άλλες κοινωνικές παροχές. Αυτούς τους στόχους υπηρετούν το Σύμφωνο για το Ευρώ, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, η ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση, ο έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών που, από τις αρχές του 2014, θα επιβάλλονται με αυξημένη οικονομική επιτήρηση των χωρών και με μνημόνια διαρκείας σε βάρος των λαών».

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Και συ τι δουλειά κάνεις, ρε Γκρούεζα;

του Νίκου Μπογιόπουλου

Η στήλη παρότι ανακουφισμένη από τις εξελίξεις στο θέμα Τομπούλογλου, παρότι ικανοποιημένη που για μια ακόμα φορά το καλό θριάμβευσε πάνω στο κακό, συνεχίζει να έχει μερικές απορίες.

Απορία πρώτη: Με εκείνο το καθεστώς που θέλει τον κάθε αποτυχημένο πολιτευτάκια να πιάνει στασίδι στη διοίκηση του τάδε δημόσιου φορέα ή του δείνα δημόσιου οργανισμού, τι γίνεται; Με το μοντέλο που θέλει το κάθε παράσιτο του κομματικού σωλήνα, τον κάθε ασπάλακα της συνομοταξίας «τα δικά μας παιδιά» να βολεύεται σα βδέλλα πάνω στο σώμα της κοινωνίας, τι γίνεται; Κάτι μας λέει ότι το έργο συνεχίζεται κανονικότατα. Όπως ακριβώς το έλεγε ο Μαυρογιαλούρος (Κωνσταντάρας) στον Γκρούεζα (Παπαγιαννόπουλο): «Και πώς ζεις εσύ ρε Γκρούεζα, τι δουλειά κάνεις;» ρωτούσε ο Κωνσταντάρας τον κομματάρχη Παπαγιαννόπουλο. «Μα εγώ είμαι του κόμματος, κύριε υπουργέ», απαντούσε εκείνος αφοπλιστικά...

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Γιατί ο Αϊ Βασίλης δεν υπάρχει



Σαν αποτέλεσμα αιτήσεων πολλών χιλιάδων φίλων, και με τη βοήθεια έρευνας του πασίγνωστου επιστημονικού περιοδικού ΣΠΑΥ, είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα σχετικά με τον Άγιο Βασίλη.

Καταρχήν, κανένα γνωστό είδος ταράνδου δεν πετά. Παρόλο που υπάρχουν 300.000 είδη ζωντανών οργανισμών που ακόμα δεν έχουν καταχωρηθεί (τα περισσότερα έντομα και μικροοργανισμοί), αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υπάρχει ιπτάμενος τάρανδος, τον οποίο απ` ότι φαίνεται μόνο ο Άγιος Βασίλης έχει δει.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Γιαγιά γιατί μας παίρνουν τα σπίτια; Ήρθαν οι κομμουνιστές; (Όταν η πραγματικότητα καταρρίπτει τους μύθους)


Με αρκετή δόση σπαραξικάρδιας χροιάς στον τόνο της φωνής και μπόλικη υποκρισία, η πασίγνωστη εκφωνήτρια ΜΕΓΑλου καναλιού εκφωνεί την είδηση, στο δελτίο των 8: «Σε ένα «κυνηγητό» άνευ προηγουμένου έχει επιδοθεί η εφορία, με άνοιγμα λογαριασμών καταθέσεων, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων.

Νέα Φιλαδέλφεια, «Καραϊσκάκη», Γουδί, Λάρισα: Η αλήθεια για τη στάση του ΚΚΕ – Απάντηση σε μια άθλια συκοφαντία



«ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ. Η μια σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ και οι δυο του ΚΚΕ αποχώρησαν από την αίθουσα πριν την ψηφοφορία. Ίσως αν ήταν για δεύτερη έδρα του… ΟΣΦΠ να είχαν μείνει και να ψήφιζαν υπέρ. Άλλωστε μόνο για το γήπεδο στο Φάληρο δεν αντέδρασαν ποτέ και σε τίποτα». Αυτά γράφει χτες (21/11/2013) η αθλητική εφημερίδα «ΩΡΑ των σπορ» στην πρώτη της σελίδα, απευθυνόμενη σε όσους φιλάθλους και οπαδούς της ΑΕΚ την διαβάζουν.

Δεν μας αφορά ο τρόπος με τον οποίο η εφημερίδα αντιμετωπίζει τους αναγνώστες της, εκμεταλλευόμενη την ιδιαίτερη ευαισθησία τους, να βλέπουν την αγαπημένη τους ομάδα για πολλά χρόνια να περιφέρεται χωρίς δικό της γήπεδο και να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις και τα οικονομικά συμφέροντα διαφόρων μπιζναδόρων που ως... μεσσίες αναλαμβάνουν πάντα να τη «σώσουν», μέχρι να την παραδώσουν στους επόμενους (...μεσσίες) σε ακόμα πιο άσχημη κατάσταση.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

«Ό,τι έμαθα στη ζωή περί τιμής και καθήκοντος, μου τα δίδαξε το ποδόσφαιρο»!

του Νικου Μπογιοπουλου




Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου προκρίθηκε στο παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας. «Ας κρατήσουν οι χοροί», λοιπόν!

Κατά τη διάρκεια των χορών, πάντως, χρήσιμο είναι να διακρίνουμε πότε εκείνα τα περί «ελληνικής ψυχής» είναι συγγνωστά, καθώς αποτυπώνουν τον οίστρο μιας χαράς ανόθευτης από ιδιοτέλεια, και πότε είναι ασύγγνωστα. Τουτέστιν (και αυτό δεν έχει σχέση με τα παιδιά της εθνικής) πότε οι φορείς της «ελληνοψυχίας» σερφάρουν πάνω στο λαοφιλές παιχνίδι κάνοντας πάσες στον εθνικισμό. Αλλά ο εθνικισμός των «ελληνόψυχων» είναι τόσο γελοίος που όπως βρίσκει την «ψυχή» του όταν βάζει γκολ ο Μήτρογλου, έτσι προφανώς και τη χάνει την «ψυχή» του όταν ο Νικοπολίδης τρώει 4 από την εθνική της Τουρκίας ή όταν Καρνέζης τρώει 3 από την εθνική της Βοσνίας... Άλλο πράγμα, λοιπόν, αυτό που έλεγε χτες ο Σαλπιγγίδης στον Νίκο Χατζηνικολάου στον «Real», μιλώντας για την «ελληνική ψυχή», κι άλλο πράγμα τα διαγγέλματα περί «ελληνικής ψυχής» των… ελβετόψυχων της «λίστας Λαγκάρντ». Ο μεν Σαλπιγγίδης είπε με άλλους όρους αυτό που έλεγε ο Καμύ: «Ο,τι έχω διδαχτεί στη ζωή περί τιμής και καθήκοντος μου τα δίδαξε τα ποδόσφαιρο». Οι δε «ελληνόψυχοι – ελβετόψυχοι» το μόνο καθήκον που αντιλαμβάνονται είναι να πετύχουν υψηλή τιμή όταν παζαρεύουν να πουλήσουν την ψυχή τους στον Διάβολο.

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

H ιστορία μιας πρότασης μομφής εικονογραφημένη






Στην αρχή μας παρουσιάστηκε αυτή η εικόνα 



που δήθεν θα κατέληγε εδώ


και παρά το γεγονός πως η πρώτη εντύπωση θα μπορούσε να ήταν κάπως έτσι 





γρήγορα φάνηκε πως δεν πρόκειται ούτε καν για αυτό,




πόσο μάλλον για εκείνο, 




αλλά τελικά για τούτο,




καθώς η αλήθεια είναι άλλη... 




πηγη: Redfly Planet

Τίνος λεφτά είναι η αποζημίωση του εργαζόμενου;

«ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΤΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ. ΕΣΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΕΡΓΑΤΗΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ;»

Μια μικρή ομήγυρη μικρομεσαίων εργοδοτών


Στην αρχή ήταν η έκρηξη. «Δεν είναι δυνατόν εμένα να μου ζητάνε να αποζημιώνω τους εργαζόμενους όταν τους απολύω. Θα καταστραφώ! Από πού και ως που η δική μου επιχείρηση, εγώ δηλαδή, είμαι υποχρεωμένος να δίνω αποζημίωση στον εργαζόμενο;»

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Οι ξηγημένες απαντησεις είναι αυτές που δίνονται εμπρακτα

ο Γιαννης Μπογιόπουλος

Στη μνήμη του πατέρα του, του κομμουνιστή ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ, ο γιος του, Νίκος Μπογιόπουλος, προσφέρει στο «Ριζοσπάστη» το ποσό των 3.200 ευρώ.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Οι Βαγγελοθανάσηδες του Συνδικαλισμού!



“Μέχρι στρατιωτικό νόμο θα εφαρμόσουμε για τους Δ.Υ.”
Δεν λεει κατι καινουργιο (για τους “γνωριζοντες”) ο Κουλης ο Μητσοτάκης!
Οι τελευταιοι που ειχαν μεινει με καποια μορφης “μονιμη” και σταθερη δουλεια ηταν οι ΔΥ . Στην κολαση της αγορας εργασιας που φκιαξανε “καταστρεφοντας παραγωγικες δυναμεις” και αρα γιγαντωνοντας την ανεργια ,δημιουργωντας ετσι μια κρισιμη τεραστια μαζα απελπισμενων ανθρωπων μη εχοντας που την κεφαλη κλειναι και πολλες φορες λειτουργωντας σαν “μοχλος ” πιεσης περαιτερω “αλλαγων ” συνολικα προς τα κατω ,ηταν φυσικο αυτη η τελευταια νησιδα σιγουριας μεροκαματου να καταποντιστει .

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Οι συνήθειες των γουρουνιών

του Γιωργου Κακουλίδη



1. Ενα ανθρωπάριο, ο Τζιτζικώστας, αποφάσισε ν' αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή και λειτουργία του πρωτοκόλλου γενικώς και ειδικώς όσον αφορά την πρόσκληση εκπροσώπων πολιτικών κομμάτων στην εορταστική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Κάλεσε και χρυσαυγίτες πολιτικούς που βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και Κορυδαλλού. Συμφωνώ μαζί του. Οχι μόνο οι νεοναζί έπρεπε να παραστούν αλλά και να τους προτρέψει να παρελάσουν. Χάσαμε μια σπάνια ευκαιρία να δούμε γουρούνια να παρελαύνουν.

2. Αναρωτιέμαι: Βάσει πρωτοκόλλου καθάρισαν τον Φύσσα οι χρυσαυγίτες; Αρκετοί υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας που λουφάζουν πάντοτε στα δύσκολα βρήκαν ευκαιρία, με την ιστορία του πρωτοκόλλου, να μας θυμίσουν ποιοι ακριβώς είναι και πόσο επικίνδυνοι γίνονται μέρα με τη μέρα για τη ζωή μας.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Είναι «άκρο»;, του Νίκου Μπογιόπουλου



Η γερόντισσα, ετών 95, είναι ανασφάλιστη. Έκανε το «λάθος» στα νιάτα της να πολεμήσει το ναζισμό ως αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης. Το ελληνικό κράτος την «αντάμειψε» για την ΕΑΜική της δράση με το επίδομα των… 66 ευρώ! Μέχρι τώρα η γερόντισσα τα κουτσοβόλευε με αυτά τα 66 ευρώ συν τα 340 ευρώ που έπαιρνε ως προνοιακή σύνταξη από τον ΟΓΑ. Αλλά το κράτος μας έχει προβλήματα. Κι αποφάσισε να δράσει. Κι έδρασε: Πλέον, όποιος πέραν της προνοιακής σύνταξης λαμβάνει και κάποιο άλλο - «ανεξαρτήτως ποσού» - επίδομα, τότε η προνοιακή σύνταξη κόβεται. Έτσι από δω και πέρα η 95χρονη γερόντισσα, η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, θα «ζει» με τα 66 ευρώ (όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», 4/10/2013).

Στην ίδια μοίρα με τη γερόντισσα βρίσκονται χιλιάδες υπερήλικες ανασφάλιστοι του ΟΓΑ από τους περίπου 40.000 γέροντες που μέχρι τώρα λάμβαναν την «παροχή» των 340 ευρώ. Τώρα, ακόμα κι αυτά τα 340 ευρώ της πρόνοιας, οι κυβερνώντες που τα έχουν βαφτίσει «σύνταξη», έθεσαν προϋποθέσεις. Όχι για να τα αυξήσουν. Αλλά για να τα κόβουν! Το ίδιο θα συμβεί από την 1η του 2014 με τους 65.000 συνταξιούχους που τους κόβουν το ΕΚΑΣ.

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ψάχνοντας για τους μαλάκες


Bγαίνω να πετάξω τα σκουπίδια, βλέπω μια πατημένη μαύρη γάτα. Πίσω της στην άσφαλτο το αποτύπωμα του αίματος, η διαδρομή που έκανε το χτυπημένο ζώο από το μέσο του οδοστρώματος μέχρι το σχεδόν πλάϊ του, εκεί που τώρα βρίσκεται με το κεφάλι ανοιγμένο κι ένα περίεργο απόστημα να εξέχει από αυτό. Σκέφτομαι πως αν δεν την μαζέψουν εγκαίρως -ποιός είναι άραγε αρμόδιος για την αποκομιδή των πατημένων γατιών; ο εντεταλμένος υπάλληλος του Δήμου; εγώ;- μπορεί να την δει ο γιος μου και να φρικάρει. Μετά αναρωτιέμαι πόσο κακό τελικά θα είναι να έχει και μια τέτοια εικόνα χαραγμένη μέσα του. Τι θα πειράξει να δει έναν εφιάλτη ή και να του μείνει πιο μόνιμα; Ως πότε θα ζει σε τεχνητούς κόσμους, ως πότε θα προφυλάσσεται από την εικόνα της βιαιότητας και της ασχήμιας και του θανάτου;
Κι ύστερα σκέφτομαι αυτό που μάλλον σκέφτονται όλοι, αν δηλαδή το μαχαιρωμένο κορμί του Φύσσα που κυκλοφορεί στα περίπτερα και τους υπολογιστές όλης της χώρας από χθες είναι το τέλος μιας κατάμαυρης περιόδου ή το έναυσμα μιας ακόμη πιο μαύρης. Εκτός από τα κορμιά νεκρών γατιών θα συνηθίσουμε -γιατί, ας μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, όλα συνηθίζονται- και στα κορμιά νεκρών ανθρώπων στους δρόμους; Κι αυτό δεν είναι ακριβώς το πιο ύπουλο σχέδιο, η πιο δόλια ατζέντα; Ο φόβος για τα χειρότερα; Το χάος της δραχμής των προηγούμενων εκλογών να μετατραπείστο χάος της σύγκρουσης «των άκρων»; Ως πότε θα πιάνουν όλα τα πόστα του μυαλού μας, ως πότε θα μας μανιπουλάρουν, ως πότε θα μας κερδίζουν από τα ψυχολογικά αποδυτήρια, ώστε να χάνουμε χωρίς αγώνα;

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Γιώργος Δελαστίκ: δαιμόνιος ντετέκτιβ, πολιτικός στοχαστής ειδικού βάρους


Η γκαμπαρντίνα είναι το σήμα-κατατεθέν του δαιμόνιου ερευνητή

Ο χρυσαυγίτης δολοφόνος, αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος [tribute to Panos Sombolos] που έσφαξε εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου τον αριστερό αντιφασίστα Παύλο Φύσσα στην Αμφιάλη, έδρασε με δική του πρωτοβουλία ή εκτελούσε εντολές; Και αν εκτελούσε εντολές, από ποιους πολιτικούς κύκλους προέρχονταν οι εντολές αυτές; [έλα μου ντε!] Ή μήπως προέρχονταν από επιχειρηματικούς κύκλους; Δεν θα παραστήσουμε φυσικά τον αστυνομικό ντετέκτιβ για να απαντήσουμε. Θα παρακολουθούμε –με εξαιρετική δυσπιστία προς ό,τι λέει η αστυνομία, είναι αλήθεια– την εξέλιξη του αστυνομικού ρεπορτάζ [δυσπιστούμε προς την αστυνομία, αλλά θα βασίσουμε την πολιτική μας ανάλυση στο αστυνομικό ρεπορτάζ...] για να διαμορφώσουμε τελική άποψη για τα γεγονότα.





Επειδή όμως το έγκλημα είναι καθαρά πολιτικό, θα κάνουμε ορισμένες πολιτικές σκέψεις γύρω από αυτό. Ακόμη και για τα πιο στυγερά πολιτικά εγκλήματα, το θεμελιώδες αφετηριακό σημείο της ανάλυσης, ξεκινάει πάντα από τις πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα: «Ποιος ωφελείται πολιτικά από το έγκλημα;» [αυτό είναι πολιτικό ερώτημα; Το ΚΚΕ ωφελείται πολιτικά από το έγκλημα. Τον έφαγε ο Περισσός τον Φύσσα;]. Αυτός που ωφελείται δεν είναι πάντα ο ένοχος, γιατί ειδικά στην πολιτική οι συνέπειες μιας δολοφονίας μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που υπολόγιζαν όσοι τη σχεδίασαν [τότε τι νόημα έχει η ερώτηση "ποιος ωφελείται πολιτικά" ως η κατεξοχήν μάλιστα πολιτική ερώτηση, αστροπελέκι μου;]. Πάντως από πολιτική σκοπιά (το υπογραμμίζουμε, από πολιτική, όχι από αστυνομική σκοπιά, [ναι, είναι σαφές ότι γράφεις πολιτική ανάλυση εσύ τώρα] γιατί μπορεί να αποδειχθούν γεγονότα που ανατρέπουν τις πολιτικές εικασίες) πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι την εντολή δολοφονίας την έδωσαν ηγετικά στελέχη πρώτης γραμμής του κόμματος στο οποίο ανήκει ο δράστης, [αθώα η Χρυσή Αυγή, απεφάνθη ο ντετέκτιβ] εκτός πια αν με κάτι τα εκβίαζαν άλλοι κύκλοι [οι Χρυσαυγίτες θύματα εκβιασμών. Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον Μιχαλολιάκο σήμερα, έξω απ' τα γραφεία του Μπόμπολα]. Η Χρυσή Αυγή πάντως υφίσταται σοβαρή πολιτική ζημιά [ρε την καημένη...] με τη δολοφονία που διέπραξε ο δράστης. Από κόμμα που εκφράζει την κοινωνική οργή και την απόγνωση [κόμμα διαμαρτυρίας, δηλαδή] πολιτικά καθυστερημένων δεξιών [τι θα πει..."πολιτικά καθυστερημένων";] κυρίως ψηφοφόρων εναντίον της μνημονιακής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ [και αντιμνημονιακή η Χ.Α. Όπως εσύ Γιώργο!],μετά τη δολοφονία και την επίθεση εναντίον μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα εμφανίζεται ως κόμμα του …«να σφάξουμε τους αριστερούς»! [Όχι ρε φίλε! Μα η Χρυσή Αυγή! Που δεν ακούμπησε άνθρωπο πριν γίνει το κακό στην Αμφιάλη; Αυτό το κόμμα-Γκάντι, που δεν έδειρε καν κόσμο μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης πάνω από 5-6 φορές;] Η μείωση της εκλογικής απήχησης της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα πρέπει να θεωρείται δεδομένη [τραγωδία για το αντιμνημονιακό μπλοκ, ασ' τα να πάνε, Γιώργο μου].


Η Αριστερά σε όλες τις αποχρώσεις της τίποτα δεν κερδίζει από αυτή την υπόθεση [γιατί Γιώργο μου;], ούτε φυσικά το κίνημα [ποιο κίνημα Γιώργο μου;]. Μια δολοφονία προκαλεί πάντοτε φόβο [αυτό είδες όλες αυτές τις μέρες στις συνοικίες του Πειραιά, Γιώργο μου;], είτε το ομολογεί κανείς είτε όχι. Εννοούμε φόβο στο λαό [για αυτούς που κατέβασαν τα ρολά στα γραφεία της Χ.Α στην Ιεράπετρα και όπου φύγει-φύγει μιλάς Γιώργο μου;], όχι στην πρωτοπορία. Άλλο πράγμα να διαδηλώνεις και άλλο πράγμα να απειλείσαι από μαχαιροβγάλτες[είδες εσύ να μην κατεβαίνει κόσμος στον δρόμο Γιώργο μου;]. Η μόνη που ωφελείται πολιτικά από τη δολοφονία είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου [...είπε ο Γιώργος μου]. Ακριβώς όπως και στην περίπτωση της Μαρφίν [καμία σχέση Γιώργο μου, εκείνα τα γεγονότα χρεώθηκαν στην...αριστερά κι όχι στο παρακράτος Γιώργο μου, το ξέχασες Γιώργο μου;], ενώ όλη η Ελλάδα απεργούσε εναντίον της κυβέρνησης[ποιος ήρθε;], η δολοφονία υποχρέωσε δικαιολογημένα όλους τους Έλληνες να συζητούν για το έγκλημα που διέπραξε ο κτηνώδης χρυσαυγίτης [ενώ...απεργούσαν εναντίον της κυβέρνησης είπαμε;]. Επιπροσθέτως, μετά τη δολοφονία, η σύγχρονη εκδοχή της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» των γερμανόδουλων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αυτοπροβάλλεται ως …«εγγύηση για την αποτροπή του εμφύλιου πολέμου μεταξύ των δύο άκρων»! [γιατί Γιώργο μου αστροπελέκι μου εσύ, ΠΡΙΝ τη δολοφονία πώς αυτοπροβαλλόταν ρε όρθιο ζώο, μπαρδόν Γιώργο μου, παρασύρθηκα] «Θείο δώρο» για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο η δολοφονία από πολιτική σκοπιά! [δεν εξαρτάται από μας αυτό Γιώργο μου; Από μας είπα, έτσι; Όχι από σας] Σαν όρνια όρμησαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά τη δολοφονία [δεν είχαν και τα περιθώρια να συνεχίσουν να κάνουν την τρελή Γιώργο μου...κάπως έπρεπε να βγουν από πάνω, αναμενόμενο δεν είναι Γιώργο μου;]. Πρέπει να σημειώσουμε ότι εμάς μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που κινήθηκε ο δολοφόνος [και μένα Γιώργο μου μου είχε κάνει εντύπωση που ο Κασιδιάρης γρονθοκόπησε την Κανέλη εν ψυχρώ μπροστά στις κάμερες ακουκούλωτος για να τον δει όλη η Ελλάδα, ή που κινηματογραφούσαν μόνοι τους τις επιθέσεις στους μικροπωλητές --και ποιος έβγαλε φωτογραφίες του Φύσσα να ξεψυχάει άραγε Γιώργο μου;-- αλλά δεν το κανα θέμα Γιώργο μου] Διέπραξε εν ψυχρώ το φόνο στο κέντρο της Αμφιάλης, με δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες, χωρίς να προσπαθήσει έστω και με ένα κράνος μοτοσικλετιστή να καλύψει κάπως το πρόσωπό του [είδες Γιώργο μου; Και οι άλλοι Γιώργο μου που πέταγαν προχτές πέτρες στους διαδηλωτές πίσω απ' τα ΜΑΤ, ούτε και αυτοί κάλυπταν τα πρόσωπά τους!] Δεν προσπάθησε καν να διαφύγει. Άφησε επί τόπου το μαχαίρι της δολοφονίας με τα δακτυλικά του αποτυπώματα. Όλα αυτά ενώ ήταν πασίγνωστος στην Αμφιάλη και επίσης πασίγνωστη η πολιτική του ταυτότηταυστήρια πράματα, ε Γιώργο μου; Σαν να μην περιμένουν να συλληφθούν καν, ε; Γιατί άραγε Γιώργο μου;]


Αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει άνθρωπο που δολοφονεί για να συλληφθεί [όπως ο Κασιδιάρης γρονθοκοπεί για να συλληφθεί, ο Μπαρμπαρούσης χτυπά μετανάστες για να συλληφθεί, ο Λαγός απειλεί για να συλληφθεί, ο Παναγιώταρος επιδεικνύει το κουμπούρι για να συλληφθεί...], να καταδικαστεί με ισόβια και να μπει φυλακή για πολλά χρόνια [μπράβο Γιώργο μου αετέ μου. Πάσχει από κατάθλιψη και ενοχές που έγινε Χρυσαυγίτης]. Έχει πλήρη επίγνωση ότι η δολοφονία θα αποδοθεί και στον πολιτικό του χώρο, τη Χρυσή Αυγή [όση πλήρη επίγνωση είχε η Χρυσή Αυγή ότι έχει χεστεί το σύμπαν φωτογραφίες του όταν αρνιόταν ότι είναι μέλος της και απειλούσε με μηνύσεις Γιώργο μου, Αϊνστάιν μου εσύ]. Δεν παριστάνουμε τον επιθεωρητή Κλουζό[απαπαπαπα Γιώργο μου, τι να παραστήσεις, αφού είσαι!], αλλά αυτή η στάση ταιριάζει πολύ περισσότερο σε δολοφόνο που εκτελεί εντολές, [αλλά όχι της Χρυσής Αυγής, είπαμε, ε Γιώργο μου; Άσχετες] παρά σε ένα κτήνος που δρα εξ ιδίας πρωτοβουλίας [από πότε τα κτήνη δρουν εξ ιδίας πρωτοβουλίας βρε Γιώργο;]. Αυτός ο τρόπος δράσης και τα σίγουρα ισόβια μειώνουν επίσης δραστικά την περίπτωση να είχε πάρει ο δολοφόνος εντολή από επιχειρηματικούς και όχι πολιτικούς κύκλους [Είναι ξεχωριστοί αυτοί οι κύκλοι, ε Γιώργο; Δεν μιλιούνται καν. Τι σχέση έχει τώρα ο μεγαλοβιομήχανος με το πολιτικό κόμμα; Καμία. Πάντως ο Μπόμπολας αποκλείεται να εμπλέκεται Γιώργο μου, μην ανησυχείς]. Μεγάλη οργή προκαλεί η πολιτική στάση του Σαμαρά και του Βενιζέλου μετά τη δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα καλλιτέχνη. Τι μας είπε ο πρωθυπουργός διά στόματος του στενότατου συνεργάτη του, Χρύσανθου Λαζαρίδη, ο οποίος φυσικά δεν θα τολμούσε ποτέ να διακηρύξει τέτοιες πολιτικές θέσεις χωρίς την έγκριση του Αντώνη Σαμαρά; Ότι η δολοφονία αποδεικνύει πως …ο ΣΥΡΙΖΑ «παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου»!!! [Πόσες φορές είπαν τα ίδια ΠΡΙΝ τη δολοφονία ρε στόκε, εεεε, Γιώργο μου;] Αυτή είναι η θέση του Σαμαρά! Τι μας είπε ο Βενιζέλος; Ότι «το πρόβλημα δεν είναι η θεωρία των άκρων, το πρόβλημα είναι ότι μέσα στο αμάλγαμα του λεγόμενου “αντιμνημονιακού τόξου” συνυπάρχουν δυνάμεις οι οποίες ειναι ακροδεξιές, ναζιστικές, παραδοσιακά κομμουνιστικές και βεβαίως δήθεν νεοριζοσπαστικές», όπως δήλωσε στο Βήμα FM! Με άλλα λόγια, αφού και ο χρυσαυγίτης δολοφόνος και το θύμα ήταν αντιμνημονιακοί, το κατά Βενιζέλο πρόβλημα είναι ότι …«οι αντιμνημονιακοί σφάζουν ο ένας τον άλλον»!!! [και τι θα λεγε ο Βενιζέλος μανούλα μου, ο Πάγκαλος τα λεγε αλλιώς;]


Δεν είναι απλώς εξοργιστικές οι θέσεις Σαμαρά – Βενιζέλου. Το σοβαρότερο είναι ότι πυκνώνουν τις αναπόδεικτες –μέχρι στιγμής, τουλάχιστον– αμφιβολίες για το κατά πόσο ο δολοφόνος έδρασε όντως πρωτοβουλιακά ή αν σκότωσε εκτελώντας εντολές κάποιων άγνωστων σε εμάς κέντρων, διαφορετικών πάντως από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής. [Αφού διαχωρίσουμε το μεγάλο κεφάλαιο απ' την πολιτική, τη Χρυσή Αυγή απ' το (παρα)κράτος, και τον φόνο στην Αμφιάλη από σωρεία επιθέσεων, μαχαιρωμάτων, φόνων μεταναστών και ιδιωτών, προπηλακισμών, απειλών, εκβιασμών, προκύπτει το μέγα μυστήριο των άγνωστων κέντρων. Μην είναι οι Ελ Γιώργο μου; Μην είναι οι Οβραίοι;]
Ίδωμεν…
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ - Εφημερίδα «Πριν».

πηγη: Lenin Reloaded

Ν. Μόττας - «Σοσιαλισμός του 21ου αιώνα»: επαναστατική θεωρία ή σοσιαλδημοκρατικός οπορτουνισμός;


Άγαλμα του Λένιν στην Αβάνα.
Του Νικόλαου Μόττα.
Πηγή: Μαρξιστική Επιθεώρηση Praxis,
Τεύχος 3, Απρίλης 2013.
ISSN: 2241-293X.



Καράκας, 21 Νοέμβρη 2009. Από το βήμα του συνεδρίου του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας, ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες κραδαίνει ένα βιβλίο – το «Κράτος και Επανάσταση» του Β.Ι.Λένιν. Με το χαρακτηριστικό του ύφος, μπροστά σε 772 συνέδρους, ο πρόεδρος εκφράζει τη συμφωνία του με την κεντρική ιδέα του λενινιστικού πονήματος και συμπληρώνει: «είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ένα νέο επαναστατικό κράτος από τα κάτω που θα ‘ναι ο αληθινός μηχανισμός για το χτίσιμο του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα». Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Τσάβες αναφέρονταν δημόσια στην ανάγκη ενός «νέου είδους σοσιαλισμού».

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Φεστιβάλ-Πιο υπέροχα δε γίνεται, πιο υπέροχα καίγεσαι...ή πιάνει βροχή

Πιο υπέροχα δε γίνεται, πιο υπέροχα καίγεσαι...ή πιάνει βροχή.
Πόσος κόσμος νά' τανε; Πόσες γροθιές υψωμένες, πόσα στόματα που φώναξαν, πόσες σκέψεις που ενώθηκαν χωρίς να το ξέρουν κι είπαν "ναι ρε γαμώ το...", πόσα ποτήρια, που τσούγκρισαν, πόσες δεκάδες χιλιάδες χαμόγελα;
Ο καιρός υπέροχος, το φεγγάρι γεμάτο.
Χιλιάδες μπαίνουν από όλες τις εισόδους, ακούω τα τελευταία λόγια του Χιόνη από τη μεριά της Χασιάς, ξεκινάει ο Γραμματέας! Στο έμπα κανενας δε ζητάει εισιτήρια, μόνο τα παιδιά της ΚΝΕ πουλάνε σ' όποιον θελει να ενισχύσει, μπαίνουν όλοι.

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Ναι Θέμο, δεν ξεχνάμε τον φασισμό και τους υποστηρικτές του

Το Πρώτο Θέμα κυκλοφορεί αύριο με πρωτοσέλιδη φωτογραφία του μαχαιρωμένου Παύλου Φύσσα να ξεψυχά στην αγκαλιά της συντρόφου του.

Στη λεζάντα γράφει «δεν ξεχνώ τον φασισμό» και πάνω από τη φωτογραφία διαφημίζονται...

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

"Να κάτσουμε κάτω όλοι και να τα βρούμε"...-Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα


Mιλάνε για κόμματα του "συνταγματικού τόξου" και για γενικά "δημοκρατικά" κόμματα.
Δημοκρατικά κόμματα ποιας Δημοκρατίας όμως;
Καιρός να πούμε τα σύκα συκα και τη σκάφη σκάφη.
Υπάρχουν κόμματα που υποστηρίζουν τη "δημοκρατία" της αστικής τάξης, που όσο η αστική ταξη είχε προοδευτικά χαρακτηριστικά μπορούσε να λέγεται δημοκρατία, που όμως τώρα γίνεται καθημερινά όλο και πιο φανερό ότι πρόκειται για μια στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου και των μονοπωλίων που σαρώνει τις ζωές των απλών ανθρώπων του λαού.