Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και το ρεβιζιονισμό

Πολλοί τελευταία επιτίθενται με λύσσα στο "σταλινικό ΚΚΕ" και υπογράφουν ως επαναστάτες έχοντας δίπλα τους σημαίες και φωτογραφίες του Τσε!
Να όμως τι έλεγε ο ίδιος ο Τσε για τον Ιωσήφ Στάλιν


Ο Τσε Γκεβάρα δεν ήταν τροτσκιστής
guevaristas



Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας αντι-ρεβιζιονιστής μαρξιστής-λενινιστής και δυναμικός υποστηρικτής του Ιωσήφ Στάλιν. Και οι δύο ήταν αντίθετοι στις πρακτικές του Τρότσκι και του Χρουστσώφ. Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ και ήταν χολωμένος με την υποστήριξη που ο Φιντέλ Κάστρο έδειχνε στον σοβιετικό ρεβιζιονισμό



“Θεωρούμε τη δράση του τροτσκιστικού κόμματος ως αντεπαναστατική”, Τσε, 1961

Το Νοέμβρη του 1960, κατά την επίσκεψη του στην Σοβιετική Ένωση, επέμενε στην κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Στάλιν, παρά τις παραινέσεις του κουβανού πρέσβη στη Μόσχα ώστε να μην το πράξει. Αυτό συνέβη περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της περίφημης “αποσταλινοποίησης” της ΕΣΣΔ που ξεκίνησε επί Νικίτα Χρουστσώφ.

Ο συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο, είχε πεί ότι ο Γκεβάρα είχε ανακαλύψει τον Στάλιν (σ.μ: προφανώς εννοεί την πολιτική που εφήρμοσε ο Στάλιν στα χρόνια της ηγεσίας του) στα μέσα της δεκαετίας του 1950 (Anderson, σ.165-166 & σ.565).

Το 1955 όντας στο Μεξικό ο Τσε έστειλε γράμμα στην θεία του υπογράφοντας ως “Στάλιν ΙΙ”:

“Πιστεύω ότι η βασική ιδεολογία στην οποία ο Τρότσκι βασίστηκε ήταν λανθασμένη, τα κρυφά κίνητρα της δράσης του (ήταν) λανθασμένα και τα τελευταία του χρόνια υπήρξαν σκοτεινά. Οι τροτσκιστές δεν έχουν συνεισφέρει τίποτα απολύτως στο επαναστατικό κίνημα – εκεί που έδρασαν περισσότερο ήταν στο Περού αλλά στο τέλος απέτυχαν επειδή χρησιμοποιούν κακές μεθόδους”. (Παράρτημα, όπως αναφέρεται στο κείμενο “Comments on ‘Critical Notes on Political Economy’ by Che Guevara” από το Revolutionary Democracy Journal).

Παρά το γεγονός ότι ο Γκεβάρα βοήθησε στην ασφαλή απελευθέρωση ορισμένων τροτσκιστών από την φυλακή το 1965 (σ.μ: πιθανόν στην Κούβα, δεν αναφέρεται χώρα), ελευθερώθηκαν υπό τον όρο ότι θα σταματούσαν την πολιτική τους δράση. (Revolutionary History 2000, Τομ.7 Αρ., σ.193-195, σ.249).

“Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την “επικράτεια” της United Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών”. (Γράμμα στην θεία του Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το 1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary Life(1997) του Jon Lee Anderson).

“Ο Τρότσκι, μαζί με τον Χρουστσώφ, ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ρεβιζιονιστών” – Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ, 4 Δεκέμβρη 1965

“Ο Τρότσκι έκανε θεμελιώδη λάθη…Οι τροτσκιστές απέτυχαν παντελώς διότι χρησιμοποίησαν κακές μεθόδους” – Άπαντα Κριτική για την Πολιτική Οικονομία, 1964.

“Στα επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν” βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστικα τον κομμουνισμό εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ εφυιής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά”. (Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε στην μάχη).

“Στην Κούβα δεν υπάρχει τίποτα δημοσιευμένο, εάν εξαιρέσουμε τα σοβιετικά τούβλα*, τα οποία φέρουν τη δυσκολία ότι δεν σ’αφήνουν να σκεφτείς – το κόμμα σκέφτεται για σένα και συ πρέπει να το αφομοιώσεις. Θα ήταν αναγκαίο να δημοσιευθούν η πλήρης εργογραφία των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν (υπογραμμισμένο από τον Τσε στο αυθεντικό έγγραφο της επιστολής) και άλλων σπουδαίων μαρξιστών. Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους μεγάλους ρεβιζιονιστές (εάν θέλεις μπορείς να προσθέσεις τον Χρουστσώφ) και επίσης τον φίλο σου τον Τρότσκι ο οποίος υπήρξε και προφανώς έγραψε κάτι”. (Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ Ντάβαλος, πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημ. Contracorriente, Αβάνα, Σεπτέμβρης 1997).


*Σημείωση ΕκΤ:"τα σοβιετικά τούβλα" ήταν θεωρητικά εγχειρίδια που πήγαιναν στην Κούβα απο την Σοβ.Ένωση την εποχή Χρουτσώφ και που οπως φαίνεται δεν συμπαθούσε καθόλου ο Τσε.


πηγη: εδω και τωρα

5 σχόλια:

  1. "Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ"

    ================

    Από αυτό και μόνο αποδεικνύεται περίτρανα η επαναστατική συλλογιστική του Τσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΤΣΟΡΤΙΛ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ
    Ο Τσόρτσιλ, μεγάλος πολέμιος του κομμουνισμού, μιλώντας στη Βουλή των Λόρδων Λόρδων στις 28 Δεκεμβρίου του 1959., με την ευκαιρία των 80 χρόνων από τη γέννηση του Στάλιν, είπε:
    «Μεγάλη ευτυχία για τη Ρωσία (σ.σ. ΕΣΣΔ) ήταν, ότι στα χρόνια των σκληρών δοκιμασιών, την καθοδήγησε, ο μεγαλοφυής και ακλόνητος στρατηλάτης Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν. Ο Στάλιν ήταν άνθρωπος ασυνήθιστης ενέργειας, πολυμορφωμένος, στα έργα του αντηχούσε πάντα η εκτελεστική δύναμη. Η δύναμη αυτή ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αναδείχτηκε σε ανεπανάληπτο ηγέτη μεταξύ των καθοδηγητών εκείνων των καιρών.
    Κατείχε βαθιά συνετή σοφία, ήταν ανυπέρβλητα μάστορας και κατάφερνε να βρίσκει στις δύσκολες στιγμές διέξοδο, από την πιο αδιέξοδη κατάσταση. Στις πιο τραγικές στιγμές και σε στιγμές θριάμβου ήταν όμοια συγκρατημένος και ποτέ δεν παρασυρόταν από τις συγκινήσεις. Ηταν άνθρωπος που συνέτριβε τον εχθρό του, με τα χέρια των εχθρών του. Μάλιστα, ανάγκασε και εμάς που μας ονόμαζε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια των ιμπεριαλιστών.
    Παρέλαβε μια Ρωσία με ξύλινο αλέτρι και την άφησε εξοπλισμένη με ατομικά όπλα. Ο,τι και να λέμε γι αυτόν τέτοιους άνδρες η ιστορία και οι λαοί δεν πρέπει να τους λησμονούν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "ΔΡΥΟΣ ΠΕΣΟΥΣHΣ ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΞΥΛΕΥΕΤΕ".
    Ρίχνετε πολύ δηλητήριο και φαρμάκι, από σκοτεινά κέντρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής εξουσίας και διάφορους «ανανεωτές», αφελείς και αβανταδόρους , κατά του μεγαλύτερου ηγέτη του παγκόσμιου προλεταριάτου του Ιωσήφ Τζουκασβίλι Στάλιν.
    Η κατευθυνόμενη λαθολογία γίνεται για να αμαυρώσουν τα μεγαλειώδη επιτεύγματα του σοσιαλισμού την περίοδο διακυβέρνησης της ΕΣΣΔ από τον ΣΤΑΛΙΝ (1923-1953).
    Ο λόγος είναι απλός μας θέλουν σκλάβους χωρίς ελπίδα στο παγκόσμιο κεφάλαιο.
    Η Κριτική πρέπει να είναι δημιουργική και να οδηγεί προς το καλύτερο διαφορετικά υπηρετεί σκοπιμότητες και αλλότρια συμφέροντα.
    Ας είναι καλά οι αποτυχημένοι επικριτές του ( Κρουτσώφ, Γκομπαρτσώφ κ.λ.π ), που την ανικανότητα τους την φορτώνουν στην πετυχημένη διακυβέρνηση του Στάλιν, καθώς και οι ντόπιοι ανανεωτές που αλληθωρίζουν προς την διαχείριση του καπιταλισμού.
    Τα γαλόνια όπως έλεγε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης “τα παίρνεις στη μάχη”. και η ιστορία δικαίωσε και δικαιώνει τον Στάλιν όση λάσπη και αν του ρίξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απορια? ποια ηταν η θεση των ανα την γη κκ οταν ανεβηκε στην εξουσια ο χρουτσιωφ? ποια κριτικη του εκαναν????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στην κούβα το PSP βγήκε από την κυβέρνηση καθώς οι γραφειοκράτες του λειτουργούσαν συγκεντρωτικά.
    Στην Βολιβία το αντίστοιχο κκ απαγόρευε την συμμετοχή των μελών του στο αντάρτικο του Τσε,μέχρι που έκανε συμφωνία με το Τροτσκιστικό και το σοσιαλιστικό κόμμα να βοηθήσουν.
    Στην ΕΣΣΔ όταν πήγε o Τσε είπε:Μήπως αυτά η θεωρία που πολεμάμε τελικά βγάζει κάποια συμπεράσματα;Μιλώντας για την θεωρία των τροτσκιστών.
    Δεν λέω ότι ήταν τροτσκιστής αλλά μην τον λέμε και σταλινικό και τον προσβάλλουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή