του Νίκου Μοττα*
Ο σοβιετικός στρατιώτης που εικονίζεται στη γνωστή φωτογραφία να υψώνει την κόκκινη σημαία στο Ράϊχσταγκ το Μάη του 1945 λεγόταν Αμπτουλαχίμ Ισμαήλοφ. Ο Ισμαήλοφ, που απεβίωσε πριν τρία χρόνια σε ηλικία 94 ετών, ήταν ένας απ' τους εκατοντάδες χιλιάδες ηρωϊκούς σοβιετικούς στρατιώτες που στραγγάλισαν το τέρας του ναζισμού μέσα στην ίδια του τη φωλιά, στο Βερολίνο.
Πέντε και πλέον δεκαετίες αργότερα, η Ευρώπη – που χρωστάει το γεγονός της ίδιας της ύπαρξης στους «Ισμαήλοφ» του '45, στα 20 εκατομμύρια νεκρούς που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και στα 2 εκατομ. μέλη του Κόμματος των μπολσεβίκων που θυσίασαν τις ζωές τους – φροντίζει να παραδώσει μαθήματα χυδαίου αντικομμουνισμού, εξισώνοντας ναζισμό και κομμουνισμό, δηλαδή τους βιαστές της με τους σωτήρες της.
Επτά σχεδόν δεκαετίες, λοιπόν, μετά το Ράϊχσταγκ έχουμε και λέμε:
η Ευρωπαϊκή Ένωση των 26 εκατομμυρίων ανέργων και των 120 εκατομμυρίων πολιτών που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας,
η Ε.Ε. των μνημονίων και της διαρκούς λιτότητας,
η Ε.Ε. των αντεργατικών νόμων και των μονοπωλιακών συμφερόντων,
η Ευρώπη-φρούριο του Δουβλίνο ΙΙ που σηκώνει τείχη απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες(όταν δεν τους αφήνει αβοήθητους να πνιγούν στη Μεσόγειο),
η Ε.Ε. των τρομονόμων και της αστυνομικής καταστολής,
η «νομπελίστρια ειρήνης» Ε.Ε. των ιμπεριαλιστικών πολέμων σε Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Λιβύη,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας ακροδεξιά, φασιστικά κόμματα συγκυβερνούν σε κυβερνήσεις και συναποφασίζουν,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας τα κομμουνιστικά σύμβολα έχουν κυρηχθεί παράνομα,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας, όπως για παράδειγμα στη Λετονία, προωθείται η τιμητικήαποκατάσταση του ναζισμού και συνεργατών των SS,
είναι η ίδια αυτή Ευρωπαϊκή Ένωση που εξισώνει τον εγκληματικό ναζισμό με τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Ο βιασμός της Ιστορίας απ' τον ευρωενωσιακό αντικομμουνισμό είναι η κατ' εξοχήν πηγή της απαράδεκτης θεωρίας των δύο άκρων που αναπαράγει το τελευταίο διάστημα, όλο και πιο έντονα, η ελληνική συγκυβέρνηση. Χαρακτηριστικό το πρόσφατο δημοσίευμα του σαββατιάτικου «Ριζοσπάστη» για το πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Μνήμη» που προωθεί, με έπαθλο 100.000 κοινοτικά αργύρια, την επαίσχυντη αντικομμουνιστική υστερία.
Θα μπορούσε κάποιος να κάνει λόγο για «ευρωπαϊκή αμνησία» απέναντι στην ίδια την Ιστορία. Μόνο που αυτή η «αμνησία» της ΕΕ ούτε αθώα, ούτε τυχαία είναι. Ο ωμός ευρωενωσιακόςαντικομμουνισμός είναι το λίπασμα που χρειάζεται το έδαφος των μονοπωλιακών συμφερόντωνγια να συνεχίζει να φυτρώνει η κερδοφορία του Κεφαλαίου. Μόνο που σε αυτό ακριβώς το έδαφος εκκολάπτεται επίσης και το αυγό του ναζισμού και του φασισμού.
Σήμερα, η Ε.Ε. νεκρανασταίνει το Ναζισμό, το «γέννημα» εκείνο του μονοπωλιακού Καπιταλισμού, για να φοβερίσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Εάν ο Καπιταλισμός τους όμως γεννά τους «Χίτλερ» της εκάστοτε εποχής, άλλο τόσο η εργατική τάξη και ο σοσιαλισμός θα γεννά τους εκατοντάδες χιλιάδες «Ισμαήλοφ», τους ήρωες εκείνους που με τίμημα την ίδια τους τη ζωή ξερίζωσαν τον Φασισμό – τον ίδιο τον Καπιταλισμό «στην πιο δόλια και καταπιεστική του μορφή» όπως θα σημείωνε κι' ο Μπρεχτ.
* Υποψ. διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και Ιστορίας. Ευχαριστούμε τον συγγραφέα για την αποστολή του άρθρου.
Πέντε και πλέον δεκαετίες αργότερα, η Ευρώπη – που χρωστάει το γεγονός της ίδιας της ύπαρξης στους «Ισμαήλοφ» του '45, στα 20 εκατομμύρια νεκρούς που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και στα 2 εκατομ. μέλη του Κόμματος των μπολσεβίκων που θυσίασαν τις ζωές τους – φροντίζει να παραδώσει μαθήματα χυδαίου αντικομμουνισμού, εξισώνοντας ναζισμό και κομμουνισμό, δηλαδή τους βιαστές της με τους σωτήρες της.
Επτά σχεδόν δεκαετίες, λοιπόν, μετά το Ράϊχσταγκ έχουμε και λέμε:
η Ευρωπαϊκή Ένωση των 26 εκατομμυρίων ανέργων και των 120 εκατομμυρίων πολιτών που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας,
η Ε.Ε. των μνημονίων και της διαρκούς λιτότητας,
η Ε.Ε. των αντεργατικών νόμων και των μονοπωλιακών συμφερόντων,
η Ευρώπη-φρούριο του Δουβλίνο ΙΙ που σηκώνει τείχη απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες(όταν δεν τους αφήνει αβοήθητους να πνιγούν στη Μεσόγειο),
η Ε.Ε. των τρομονόμων και της αστυνομικής καταστολής,
η «νομπελίστρια ειρήνης» Ε.Ε. των ιμπεριαλιστικών πολέμων σε Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν και Λιβύη,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας ακροδεξιά, φασιστικά κόμματα συγκυβερνούν σε κυβερνήσεις και συναποφασίζουν,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας τα κομμουνιστικά σύμβολα έχουν κυρηχθεί παράνομα,
η Ε.Ε. σε χώρες της οποίας, όπως για παράδειγμα στη Λετονία, προωθείται η τιμητικήαποκατάσταση του ναζισμού και συνεργατών των SS,
είναι η ίδια αυτή Ευρωπαϊκή Ένωση που εξισώνει τον εγκληματικό ναζισμό με τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Ο βιασμός της Ιστορίας απ' τον ευρωενωσιακό αντικομμουνισμό είναι η κατ' εξοχήν πηγή της απαράδεκτης θεωρίας των δύο άκρων που αναπαράγει το τελευταίο διάστημα, όλο και πιο έντονα, η ελληνική συγκυβέρνηση. Χαρακτηριστικό το πρόσφατο δημοσίευμα του σαββατιάτικου «Ριζοσπάστη» για το πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Μνήμη» που προωθεί, με έπαθλο 100.000 κοινοτικά αργύρια, την επαίσχυντη αντικομμουνιστική υστερία.
Θα μπορούσε κάποιος να κάνει λόγο για «ευρωπαϊκή αμνησία» απέναντι στην ίδια την Ιστορία. Μόνο που αυτή η «αμνησία» της ΕΕ ούτε αθώα, ούτε τυχαία είναι. Ο ωμός ευρωενωσιακόςαντικομμουνισμός είναι το λίπασμα που χρειάζεται το έδαφος των μονοπωλιακών συμφερόντωνγια να συνεχίζει να φυτρώνει η κερδοφορία του Κεφαλαίου. Μόνο που σε αυτό ακριβώς το έδαφος εκκολάπτεται επίσης και το αυγό του ναζισμού και του φασισμού.
Σήμερα, η Ε.Ε. νεκρανασταίνει το Ναζισμό, το «γέννημα» εκείνο του μονοπωλιακού Καπιταλισμού, για να φοβερίσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Εάν ο Καπιταλισμός τους όμως γεννά τους «Χίτλερ» της εκάστοτε εποχής, άλλο τόσο η εργατική τάξη και ο σοσιαλισμός θα γεννά τους εκατοντάδες χιλιάδες «Ισμαήλοφ», τους ήρωες εκείνους που με τίμημα την ίδια τους τη ζωή ξερίζωσαν τον Φασισμό – τον ίδιο τον Καπιταλισμό «στην πιο δόλια και καταπιεστική του μορφή» όπως θα σημείωνε κι' ο Μπρεχτ.
* Υποψ. διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και Ιστορίας. Ευχαριστούμε τον συγγραφέα για την αποστολή του άρθρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου