Ο απαράδεκτος και ο αήθης

Ο Ν. Βούτσης του ΣΥΡΙΖΑ, χτες στο ΜΕΓΚΑ χαρακτήρισε τον «Ριζοσπάστη» απαράδεκτο, επειδή γράφαμε στο πρωτοσέλιδο ότι «ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αγωνιούν ποιος θα γίνει εκλεκτός της ΕΕ και του κεφαλαίου». Ο πρωθυπουργός στην Ευρωβουλή είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Η αντιπολίτευση δεν προσφέρει λύσεις ούτε για το παρόν ούτε για το μέλλον και επενδύει στο φόβο, ενώ ακροβατεί μεταξύ λαϊκισμού και εξτρεμισμού». Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνη δύναμη για την ΕΕ και την ανάπτυξη.



Ο Αλ. Τσίπρας στην κοινοβουλευτική τους ομάδα χαρακτήρισε τα διλήμματα του Αντ. Σαμαρά «ναι ή όχι στην Ευρώπη», «ανόητα». Βέρος φιλοευρωπαίος ως υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «αντί να αξιοποιήσει τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της ΕΕ, της Κομισιόν και του ΔΝΤ (...) για λάθος συνταγή, (...) την έρευνα που διεξάγεται μέσα στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, για να πει "ως εδώ", δεν είπε κουβέντα (...) Ο πρωθυπουργός φάνηκε κατώτερος των απαιτήσεων και των προσδοκιών». Δηλαδή, ο πρωθυπουργός υπονομεύει την ανάπτυξη και δεν αξιοποιεί τις δυνατότητες της ΕΕ.

Αρα και οι δύο, ανεξάρτητα από το διαφορετικό μείγμα διαχείρισης, αυτοπροβάλλονται ως υπερασπιστές της ΕΕ και ως λύση για την ΕΕ και την καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα. Ποιος είναι όμως απαράδεκτος, ο «Ριζοσπάστης» που το διαπιστώνει ή ο ΣΥΡΙΖΑ που κοροϊδεύει το λαό εμφανιζόμενος ως φιλολαϊκός, ενώ «κλείνει το μάτι στο κεφάλαιο»;

Ο Ν. Βούτσης, λοιπόν, με την αήθη επίθεση στον «Ριζοσπάστη», προσπάθησε να «δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα». Του θυμίζουμε ότι μία μέρα πριν η «Αυγή» έγραφε:«Μια Ευρωπαϊκή Ενωση που δεν μπορεί να εγγυηθεί την οικονομική ασφάλεια μικρών αλλά και μεγάλων εταίρων δημιουργεί γεωπολιτικές "τρύπες", τις οποίες θα επιχειρήσουν να καλύψουν άλλες ισχυρές διεθνείς δυνάμεις, προκαλώντας ανατροπές σε παγκόσμιο επίπεδο. (...) Τι σημαίνει, άραγε, το ότι τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας ξεπέρασαν τα εμπορικά πλεονάσματα ακόμη κι αυτής της Κίνας; Πόσο απέχουμε από έναν ακήρυχτο πόλεμο αγορών; Ποιος θα συνεχίσει να πληρώνει με τα ελλείμματά του τα θηριώδη γερμανικά πλεονάσματα; (...) Η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αναγκασμένη πρωτίστως να αναζητήσει διεθνή ερείσματα, εντός και εκτός της Ευρωζώνης, ώστε να δημιουργήσει μια δυναμική διαπραγμάτευσης που θα αυξήσει για τη Γερμανία και το ευρωπαϊκό επιθετικό κεφάλαιο το κόστος των εκβιασμών τους, δημιουργώντας συνθήκες για την επανίδρυση της Ευρώπης (...) με πλανητική διάσταση και αντίληψη παγκόσμιας ειρήνης, δημοκρατίας και αλληλεγγύης». Δηλαδή; Η Γερμανία δρα σε βάρος άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, δημιουργώντας κινδύνους συγκρούσεων εντός ΕΕ και ανατροπών. Ο ΣΥΡΙΖΑ με συμμαχίες εκτός και εντός ΕΕ (π.χ. ΗΠΑ - Νότος), κόντρα στη Γερμανία, θα επιδιώξει επανίδρυση της ΕΕ σε όφελος του κεφαλαίου όλων των κρατών - μελών στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού χωρίς τάχα κινδύνους. Τα άλλα περί ειρήνης, αλληλεγγύης κ.λπ. είναι για ...εσωτερική κατανάλωση.

πηγη: Ριζοσπαστης