Επιμέρους (εκλογικά) ζητήματα μερος Α'

   Πιάνοντας το νήμα απο εκεί που το αφήσαμε την τελευταία φορά, στην παρούσα ανάρτηση θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια πιο λεπτομερή ανάλυση στις εκλογές  της τελευταίας Κυριακής. Εν προκειμένω θα ασχοληθούμε με ένα ιδιαίτερο κομμάτι του εκλογικού σώματος το οποίο συνιστά η νεολαία της χώρας και ειδικότερα η ηλικιακή κατηγορία 18-24 ετών. Ο λόγος που ασχολούμαστε με αυτή την ηλικιακή κατηγορία συνίσταται στο γεγονός οτι πρόκειται για τους πολίτες εκείνους που θα πληρώσουν πιθανότατα περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλον τις συνέπειες της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ενας επιπλέον λόγος για να αναλύσουμε τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα είναι και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει ως προς τα κριτήρια που διαμορφώνουν την τελική της επιλογή και συνδέονται με το νεαρό της ηλικίας.

    Οπως γίνεται εμφανές απο το παρακάτω γράφημα εκείνοι που απολαμβάνουν εκλογικά τη μερίδα του λέοντος απο τη νεολαία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χ.Α.  Αμφότεροι έχουν ποσοστό το οποίο υπερβαίνει αισθητά το αντίστοιχο ποσοστό που λαμβάνουν πανελλαδικά οι νεο-ΠΑΣΟΚοι της Κουμουνδούρου και οι νεοναζί του Μιχαλολιάκου.

Εκπαιδευμένοι στην υποταγή

    Ενα απο τα κύρια γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν τη νέα γενιά είναι η υποτιθέμενη αγανάκτηση απέναντι στις νοοτροπίες εκείνες που οδήγησαν τα πράγματα στη σημερινή  κατάσταση. Παράλληλα χαρακτηρίζονται απο την απέχθεια που δείχνουν απέναντι σε αυτό που αποκαλείται πολιτικό σύστημα, πολιτικό προσωπικό της κυρίαρχης τάξης κατα την άποψη μας αλλα όπως και να το κάνουμε πέφτει κομματάκι βαρύ και ξύλινο στα ώτα του μέσου Ελληνα και δη νεολαίου. Ειδικότερα δηλώνουν αηδιασμένοι απο την ψευτιά και την υποκρισία   των πολιτικών που κυβερνησαν τη χώρα. Εχοντας βιώσει λοιπόν στο μέγιστο ενδεχομένως βαθμό αυτού του είδους τη συμπεριφορά απο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα περίμενε κανείς αυτό να εκφραστεί και στην κάλπη με το να καταψηφίσουν το κυβερνών και το συγκυβερνών κόμμα. Αμφότεροι όμως αυτοί οι δύο πολιτικοί σχηματισμοί υπερψηφίστηκαν (αναλογικά με το ποσοστό  τους πάντα) απο τη νεολαία αποδεικνύοντας οτι αυτή η αγανάκτηση δεν ήταν παρα για λαική κατανάλωση και μόνο.

    Το παραπάνω καταδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο πως η ελληνική κοινωνία είναι εκπαιδευμένη αρκετά καλά στο  να μη βλέπει την προοπτική της διεξόδου στα προβλήματα της πέρα απο το μαντρί της Ε.Ε. Η νεολαία λοιπόν δείχνει να συμβιβάζεται με το μέλλον που της έχουν προδιαγράψει και δε δείχνει διάθεση να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση η οποία την οδηγεί σε εναν εργάσιμο βίο που θα παραπέμπει σε σκλαβοπάζαρα. 

 Θα πρέπει βεβαίως να είναι κάποιος αφελής για να πέφτει απο τα σύννεφα με αυτή την εξέλιξη. Η πραγματικότητα όμως είναι, πως κάτι τέτοιο  ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο το μόνο που έμενα να μάθουμε ήταν το μέγεθος της κοροιδίας του μέσου Ελληνα απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Οι εκλογές όμως αυτές που για πολλούς (μαζί με ις προηγούμενες) σηματοδότησαν το τέλος της μεταπολίτευσης, σήμαναν κατα την άποψη μας και το τέλος των κοψοχέρηδων ανεξαρτήτως ηλικίας. Ισως ήταν η πρώτη φορά που διεξήχθησαν εκλογές στη χώρα με τα πολιτικά χαρτιά όλων όσων συμμετείχαν να είναι ανοιχτά πάνω στο τραπέζι. Σε αυτή την παρτίδα λοιπόν ο λαός επέλεξε να ποντάρει σε εκείνους που χρόνια τώρα ισχυριζόταν οτι τον  κέρδιζαν με μπλόφα ενω η αλήθεια είναι οτι ήξεραν πως η τράπουλα ήταν σημαδεμένη. Τα πολιτικά ψέμματα ειδικότερα για τη ενολαία τελίωσαν νωρίς και σύντομα θα κληθέι να βρεθεί ενώπιον των επιλογών της.

Κλείνοντας όμως αυτή την ανάρτηση θεωρούμε οτι είναι χρήσιμο να επισημάνουμε και την   αναγκαιότητα να αντιπαλέψουμε τη νοοτροπία εκείνη που λεει οτι δεν υπάρχει δρόμος πέρα απο την Ε.Ε. Είναι δεδομένου πως η μη ύπαρξη ενος σοσιαλιστικού πόλου καθιστά δύσκολη την επιχιρηματολογία για την αναγκαιότητα να ακολυθήσει η χώρα μια τέτοια προοπτική. Στην εποχή του copy paste είναι κομματάκι δύσκολο να πείσει κανείς χωρίς να είναι σε θέση να επικαλεστεί οφθαλμοφανή επιχειρήματα και αρκούμενος στο να εστιάζει στα θετικά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης που έλαβε χώρα στην Ε.Σ.Σ.Δ . Κρίνεται απαραίτητο λοιπόν κατα την άποψη μας το να οικοδομηθεί εκείνη η επιχειρηματολογία που δε θα γενικολογεί για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας επιλογής περιγράφοντας μιας τέτοις κοινωνίας αλλα να εξειδικευτεί στο μέγιστο βαθμό ανα κλαδο της οικονομίας. Στην εποχή που κυριαρχεί η ατάκα στους επιμέρους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης κατι που μεταφέρεται και στον τρόπο που διεξάγεται ,και, η πολιτική  συζήτηση και σε επίπεδο καθημερινότητας το να αναλώνεσαι σε μακρόσκελείς αναφορές (χωρίς να μπαίνεις στην ουσία ευθύς εξαρχής) είναι χάσιμο χρόνου.