Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Το ύστατο χαίρε σε εναν απο τους μεγαλύτερους μάγκες της παγκόσμιας ιστοριας




Η είδηση για το θανατο του ηγέτη της Κουβανέζικης επανάστασης Φιντελ Καστρο καθε αλλο παρα σαν κεραυνος εν αιθρία μπορεί να χαρακτηριστεί. Αλλωστε ο ίδιος ο Φιντελ είχε φροντίσει να αποχαιρετήσει το λαό του στο πρόσφατο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος.  Σε κάθε περ'ιπτωση ομως η απώλεια ενος τέτοιου ανθρώπου αποτελεί απο μόνη της μια τεράστια απώλεια σε επίπεδο συμβολισμών.
Πολλοί είναι εκείνοι που θα διαφωνήσουν με το Φιντελ Καστρο ειτε λόγω ιδεολογικής διαφοροποίησης ειτε ενδεχομένως για τις ανατροπες που εχουν δρομολογηθεί στο σύστημα της χώρας τα τελευταια χρόνια. Εκείνο όμως που δε μπορεί να αμφισβητηθεί απο κανέναν είναι οτι πρόκειται για ενα ηγέτη που ήταν μπροστάρης στον αγώνα του λαού  του για ανεξαρτησία, χωρίς να λυγίζει στις στερήσεις απο τον οικονομικο στραγγαλισμό ελεω του εμπαργκο. Για πολλές δεκαετίες αυτο το μικρό νησι της Καραιβικής τα εβαλε με την παγκόσμια υπερδύναμη και αρνήθηκε πεισματικά να γίνει υποχείριο της.



 Πολυ μελάνι πρόκειται να χυθεί και πολλές αράδες θα γραφτούν για τη ζωη των ανθρώπον στην Κουβα απόρροια της πολιτικής Καστρο και των διαδόχων του.  Οσα όμως και αν στερήθηκαν οι Κουβανοί απο το εμπάργκο εκείνο που δε μπόρεσε να τους στερήσει ποτς και κανείς είναι το να αισθάνονται υπερήφανοι για τον τόπο τους και τον αγώνα τους.


Σε μια χωρα λοιπον σαν την Ελλαδα οπου στους κυβερνητικούς θώκους εναλλάσσονται οι νενεκοι με τους σφουγγοκωλάριους και φτου και απο την αρχη, και με εναν ελληνικό λαό οπου η λέξη περηφάνεια τείνει να καταστεί απλή αναφορά στο λεξικό ο Φιντελ και ο κουβανικός λαός θα σκορπούν ρίγη συγκίνησης σε εκείνους που θέλουν να περπατανε με το κεφαλι ψηλά και εντονη δυφορία σε εκείνους που το φως του ήλιου το βλέπουν μόνο μέσω αντανακλάσεως.


             

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου