Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Εχουμε χουντα;


      Το τελευταίο διαστημα,και με αφορμη το κατεβασμα του διακοπτη της ΕΡΤ,εντείνεται η συζητηση γυρω απο το κατα ποσον εχουμε χουντα η οχι. Η συζητηση αυτη ξεκίνησε οταν πρωτομπηκε η χωρα στο μνημονιο και λαμβανει ολο και μεγαλύτερες διαστάσεις οσο περνάει ο καιρος και η εκαστοτε κυβερνηση καταφευγει σε ολο και πιο οξυμενες μορφές αυταρχισμού προκειμένου να υλοποιήσει την πολιτική της.
      Ας παρουμε τα πραγματα ομως με τη σειρα.Καταρχάς, η παρούσα  κυβέρνηση εχει προκυψει μεσα απο εκλογές. Ο τροπος λοιπον που σχηματίστηκε αυτη η κυβερνηση είναι καθολα συμβατος με το υφιστάμενο (αστικο) συνταγμα. Ομως δεν ειναι λίγες οι φορες που  διαφοροι που διαφωνουν (για τους δικους του λογους ο καθενας) με την εφαρμοζόμενη πολιτική επικαλούνται τη συνταγματικοτητα η μη των νομων αυτων.  Η πραγματικότητα ομως αφενος μεν διαψευδει τις φρουδες ελπιδες τους αφετερου καταδεικνύει αυτο που χρονια ισχυρίζεται το ΚΚΕ,οτι δηλαδη το εκαστοτε (αστικο) συνταγμα ,και η κειμενη νομοθεσια που απορρέει απο αυτο, εφαρμόζονται κατα το δοκουν (κοινώς το κάνουν λάστιχο) και με γνώμονα παντα τα συμφέροντα εκεινων (της αστικης ταξης δηλαδη) που υπηρετεί.

      

   Ο αυταρχικός κατήφορος της σημερινής κυβέρνησης άρχισε με την χρησιμοποίηση των  ΜΑΤ για να κατασταλεί  η απεργία των  χαλυβουργών ενω τα χρησιμοποίησε για να καταπνίξει τοσο τις αγροτικές κινητοποιήσεις οσο και το κίνημα αντίστασης στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής που έχει αναπτυχθεί στις γύρω περιοχές. Η πρόθεση του Σαμαρά να επιβάλλει το δόγμα νομος και ταξη εγινε έκδηλη,και, με τις απανωτές επιστρατεύσεις των ναυτεργατωντων εργαζομένων του μετρο και των εκπαιδευτικών με τους τελευταίους μαλιστα να μην προλάβουν καν να απεργήσουν.Το χουντικό ομως ( κατα το Σαμαρα) μετρο των επιστρατεύσεων είναι καθολα συμβατό με την κείμενη νομοθεσία και εναποκειται στην υποκειμενική κρίση της εκαστοτε κυβέρνησης  το πότε πως θα αξιοποιηθεί.





     Οι επιστρατεύσεις ομως, αλλα και η αξιοποίηση  των ΜΑΤ δεν ηταν κατι πρωτόγνωρο σε σχεση με τα οσα εχουμε ζήσει μεχρι τωρα στην αντιμετώπιση του αγώνα των εργαζομένων.Εκείνο το οποίο συνιστά πρωτοτυπία είναι τοσο το κατέβασμα του διακόπτη στο τηλεοπτικό σήμα της κρατικής τηλεόρασης, οσο και  το ανεβοκατέβασμα του σήματος του 902 απο τη Digea οταν προβάλλει εκπομπές των απεργών (η ακομα και οταν δεν τους προβάλλει ), γεγονότα τα οποία δείχνουν οτι η καταστολή απο την πλευρα της κυβέρνησης παίρνει μια ακομα πιο αντιδραστική κατεύθυνση.
     Οσο ομως και αν πολλοί χαρακτηρίζουν (με περισσή ευκολία) ως χούντα αυτο που ζούμε, ολες αυτές τις επιλογές τις καλύπτει ο μανδύας της νομιμότητας.Η χρησιμοποίηση βαρύγδουπων όρων (χουντα εν προκειμένω) είναι συνήθης πρακτική για εκείνους που νομίζουν οτι με αυτό τον τρόπο θα κεντρίσουν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και θα την ωθήσουν  να κινητοποιηθεί για να ανατρέψει (για τους δικους τους σκοπους) την κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα. Η συγκεκριμένη πρακτική ομως,  το μονο που μπορεί να δημιουργήσει είναι σύγχυση αναφορικά με το τι ζούμε. Στην πραγματικότητα αυτα που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια δεν είναι παρα αναγκαίο κακο για τους κυβερνώντες μιας και δεν εχουν την ευκολία του παρελθόντος ,δίνοντας καποιες παροχές σε καποιες κοινωνικές ομαδες, να παιρνουν κομμάτια της κοινωνίας με το μέρος τους. Συνεπώς, η αυταρχική διολίσθηση της άρχουσας τάξης (εντός αστικοδημοκρατικού πλαισίου ομως) είναι μονόδρομος προκειμένου να εφαρμοστεί η πολιτική εκείνη που θα συμβάλλει στην ανάκαμψη των κερδών της.



      Η ανάσχεση της δημιουργίας ενος ολοένα και πιο καταπιεστικού περιβάλλοντος περνάει πρωταπολα μεσα απο την οργανωμένη πάλη. Η αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στους εργαζόμενους της ΕΡΤ αναχαίτισε οχι μόνο  την ενεργοποίηση του λεγόμενου κοινωνικού αυτοματισμού αλλα και βοήθησε στο να φτάσει και η φωνη των εργαζομένων της ΕΡΤ σε όλη την Ελλάδα. Ομως η κοινωνία αν θέλει να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση πρεπει να δημιουργήσει ολες εκείνες τις συνθήκες που θα συμβάλλουν στο να ενταθεί η πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, η όποια αντίσταση (οσο δυναμική και να είναι) θα είναι ημιτελής και εν τελει αναποτελεσματική αν δεν προτάξει και την ανάγκη να κάνει ο λαός κουμάντο στον τόπο και στον κόπο του. Σε διαφορετική περίπτωση θα επιτευχθεί ο μύχιος πόθος της αστικής τάξης της χώρας να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου στην ελληνική κοινωνία.
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου