Δύο ενδιαφέρουσες επισκέψεις

Tη σύνδεση των συμφερόντων και της τύχης της αστικής τάξης της Ελλάδας με ιμπεριαλιστικά κέντρα, με στόχο

αυτή να βγει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από την καπιταλιστική κρίση, επιβεβαιώνουν δύο επισκέψεις που συνέπεσαν και χρονικά. Προχτές, στην Ελλάδα, βρέθηκε η υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ, Πένι Πρίτζκερ, που είχε συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και κυβερνητικά στελέχη, ενώ χτες ο πρώτος ταξίδεψε στη Γερμανία και είχε συνάντηση με την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ.

Η Αμερικανίδα υπουργός προφανώς και δε βρέθηκε στην Ελλάδα τυχαία. Πέρα από τα δημοσιοσχετίστικα ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν την Ελλάδα «στην προσπάθεια που καταβάλλει να παραμείνει στο μονοπάτι των διαρθρωτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων και να προωθήσει ανάπτυξη και συνολική οικονομική ευημερία» μπήκε στο «ψητό». Είπε: «Υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών οικονομικών και εμπορικών σχέσεων», και σημείωσε ότι «καθώς η ελληνική οικονομία καθίσταται πιο ανοιχτή και ανταγωνιστική, θα αυξηθεί και η δραστηριότητα αμερικανικών εταιρειών στην Ελλάδα, οι οποίες, όπως είπε, μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας που θα είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων ΕΕ και ΗΠΑ κατά την ελληνική προεδρία, στη διάρκεια της οποίας είναι πιθανό να υπογραφεί και η σχετική συμφωνία». Με απλά λόγια, μιλώντας για λογαριασμό του αμερικανικού κεφαλαίου, είπε ότι με το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, των Συλλογικών Συμβάσεων και το γκρέμισμα των μισθών, αμερικανικά μονοπώλια μπορούν να έρθουν για επενδύσεις. Προσδιόρισε, επίσης, και άλλα που πρέπει να γίνουν σε αυτήν την κατεύθυνση, όπως η «μεγαλύτερη διαφάνεια στις κρατικές προμήθειες, ώστε πιο εύκολα αμερικανικές εταιρείες να λάβουν μέρος σε διαγωνισμούς», πράγμα που, όπως είπε, «θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αποκομίσει οφέλη από καλύτερες υπηρεσίες και χαμηλότερες τιμές σε σημαντικούς τομείς, όπως είναι η Ενέργεια και η υγειονομική περίθαλψη». Να, λοιπόν, και συγκεκριμένο ενδιαφέρον για μπίζνες. Επίσης, σύμφωνα με τα λεγόμενα της υπουργού «οι ΗΠΑ μπορούν να συμβάλουν έμπρακτα και μέσω της ενεργοποίησης της Τράπεζας Εξαγωγών - Εισαγωγών (Export - Import Bank) που δύναται να παράσχει πιστώσεις για τη χρηματοδότηση εμπορικών δράσεων στην Ελλάδα».

Η Αμερικανίδα αξιωματούχος, πάντως, έριξε την μπηχτή της και προς την ισχυρή δύναμη της ΕΕ, τη Γερμανία, λέγοντας ότι «η Ελλάδα δε θα πρέπει να εστιάζει μόνο σε περικοπές, αλλά και σε βήματα που προωθούν ανάπτυξη, δουλειές, εμπόριο και επιχειρηματικότητα». Ταυτόχρονα, έδειξε ενδιαφέρον και λόγω της επερχόμενης το πρώτο εξάμηνο του 2014 «ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ» στην προώθηση του λεγόμενου Διατλαντικού Συνεταιρισμού Εμπορίου και Επενδύσεων, για τον οποίο γίνεται σκληρό παζάρι ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ, καθώς αφορά μια σειρά τομείς όπου κονταροχτυπιούνται μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Στη Γερμάνια, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού και τη συνάντηση με την Μέρκελ, διαπιστώθηκε, για άλλη μια φορά, πέρα από τις φιλοφρονήσεις, ότι τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα δεν πρόκειται να τελειώσουν και ότι είναι κοινή γραμμή για τα συμφέροντα του κεφαλαίου να συνεχιστούν οι «διαρθρωτικές αλλαγές», δηλαδή η επίθεση στα δικαιώματα.

Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό που «πούλησε» ο πρωθυπουργός ως γνήσιος εκπρόσωπος του κεφαλαίου, ήταν οι «επιτυχίες της Ελλάδας», το «πρωτογενές πλεόνασμα» που, όπως είπε, έγινε με «τις θυσίες των Ελλήνων». Το ίδιο μοτίβο καλλιέργησαν σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ, που «πανηγυρίζουν» για τη «στήριξη» και την «ψήφο εμπιστοσύνης που δίνουν ΗΠΑ και Γερμανία στην Ελλάδα». Ετσι, αν οι εργάτες ναρκώνονταν, που λέει ο λόγος, και πάθαιναν αναισθησία από την πραγματικότητα που βιώνουν, θα μπορούσε μέχρι και να πανηγυρίζουν μαζί με τους αστούς την ...τεράστια επιτυχία της ...πλεονασματικής ζωής τους. Μόνο που τα πλεονάσματα δε βγαίνουν γενικά από τους Ελληνες, αλλά από τη σφαγή των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων στο εισόδημα, στην Ασφάλιση, στην Υγεία - Πρόνοια σε κάθε τομέα της ζωής, και όλα αυτά για να ανακάμψει το κεφάλαιο, να επανέλθει σε υψηλά επίπεδα κερδοφορίας, κερδοφορία που θα «πατήσει» στα ερείπια της ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, και σε παλιότερες φάσεις ανάπτυξης του καπιταλισμού πάλι χαμένοι ήταν οι πολλοί, οι εργαζόμενοι.

Οι επαφές όμως του πρωθυπουργού, για λογαριασμό όπως είπαμε του κεφαλαίου, δείχνουν ότι θα ενταθεί η κόντρα ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, πιο ειδικά η κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας (πρόσφατο είναι άλλωστε το επεισόδιο με τις παρακολουθήσεις που βεβαίως κρύβει από πίσω του το σκληρό ανταγωνισμό για τη διαχείριση της ζημιάς από την καταστροφή κεφαλαίου, λόγω της κρίσης). Αυτό δείχνει ότι ακόμα και αν υπάρξει μια κάποια ανάκαμψη στην καπιταλιστική οικονομία θα είναι μόνο για να προετοιμάσει το νέο γύρο της κρίσης, τη νέα επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα. Οσο τα μονοπώλια έχουν την εξουσία, θα συγκρούονται για τις αγορές, για την Ενέργεια και τους δρόμους μεταφοράς της. Η ελληνική αστική τάξη, όντας μπλεγμένη σε αυτό το «κουβάρι», θα στήνει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα συνέχεια στον τοίχο. Μονόδρομος για να απαλλαγούν οι εργάτες από αυτό το φαύλο κύκλο, που εμφανίζεται με διάφορες εκδοχές διαχείρισης (βλέπε και μείγμα Ομπάμα ή ΣΥΡΙΖΑ) είναι να ανατρέψουν την εξουσία των μονοπωλίων, να πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους για να ελέγχουν τον πλούτο που παράγουν. Αυτός ο δρόμος της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, του σοσιαλισμού είναι ο μόνος φιλολαϊκός και όχι τα φληναφήματα που είπαν και πάλι με αφορμή τις συναντήσεις οι Γερμανοί και Αμερικανοί υπάλληλοι των καπιταλιστών ...περί συνέχισης των «διαρθρωτικών αλλαγών», δηλαδή συνέχισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.