ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ Φταίει που... υπερκαταναλώναμε με δανεικά!

Ταχύτατη η προσαρμογή του Αλ. Τσίπρα ακόμα και στην ορολογία των απολογητών της αστικής τάξης (στη φωτογραφία με τον εθνικό γραμματέα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης)

Eurokinissi

Τα διαπιστευτήριά του στην εξουσία των μονοπωλίων κατέθεσε για άλλη μια φορά ο Αλ. Τσίπρας από την Ιταλία όπου βρέθηκε χτες, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας ως υποψήφιος για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Ενδεικτικό της ταχύτατης προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και στη φρασεολογία των «κλασικών» κομμάτων της αστικής διαχείρισης, είναι το γεγονός ότι σε συνέντευξή του στην εφημερίδα«La Repubblica» ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο επανέλαβε τα περί «κρίσης χρέους», αλλά ουσιαστικά αποφάνθηκε ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα «ενός λανθασμένου αναπτυξιακού μοντέλου υπερκατανάλωσης με δανεικά»! Αναπαράγοντας τα γνωστά κάλπικα ιδεολογήματα των απολογητών της αστικής τάξης (δηλαδή ότι οι εργαζόμενοι τάχα κατανάλωναν περισσότερα από όσα παρήγαγαν), ο Αλ. Τσίπρας βγάζει «λάδι» το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και αναπαράγει τις κρίσεις, «αθωώνει» την αστική τάξη, για λογαριασμό της οποίας δημιουργούνται τα κρατικά χρέη. Ρίχνει απροκάλυπτα τις ευθύνες για την κρίση στο λαό, σε αυτόν που στην πραγματικότητα παράγει όλο τον πλούτο.

Σε ό,τι αφορά την υπόλοιπη Ευρώπη, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα μόνο αυτού του «λανθασμένου μοντέλου», αλλά ότι «είναι κυρίως το αποτέλεσμα των περιορισμών και των ασυμμετριών της νομισματικής ένωσης. Συνεπώς, δεν είναι κρίση μεμονωμένων κρατών, της Ελλάδας, της Ιταλίας και άλλων, όπως σκόπιμα διακηρύσσουν διάφοροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, επισήμανε ότι τις ευθύνες για την κρίση στην Ευρώπη φέρει «το πολιτικό κατεστημένο», το οποίο εφάρμοσε «το νεοφιλελεύθερο μοντέλο», της «πολιτικής της λιτότητας».

Οσο για το τι προτείνει, ανέφερε και πάλι ως θετικό παράδειγμα τις ΗΠΑ,παίρνοντας σαφή θέση στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς για το μείγμα διαχείρισης. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «σημαντικό ρόλο στη διαχείριση του χρέους θα μπορούσε να αναλάβει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λειτουργώντας ως πραγματική κεντρική τράπεζα, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, δηλαδή ως δανειστής ύστατης καταφυγής και για τα κράτη - όχι μόνο για τις τράπεζες».

Ταυτόχρονα, σημείωσε ότι «πρέπει να ενδυναμώσουμε τους θεσμούς με άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση, όπως είναι τα εθνικά κοινοβούλια και το Ευρωπαϊκό», συμβάλλοντας στον εξωραϊσμό της ΕΕ, στην προσπάθεια να αποκτήσει μεγαλύτερη «δημοκρατική νομιμοποίηση» η αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και να εμπεδωθεί ο κάλπικος ισχυρισμός ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει πιο φιλολαϊκή.

Ανάλογου τύπου ήταν και η ομιλία του Αλ. Τσίπρα σε ανοιχτή εκδήλωση στη Ρώμη, όπου, καλλιεργώντας ένα κάρο αυταπάτες, ανέφερε ότι το ψηφοδέλτιό του «κωδικοποιεί τους αγώνες του ελληνικού λαού και του ΣΥΡΙΖΑ για δημοκρατία και δικαιοσύνη. Για να μπει τέρμα στο μαρτύριο της λιτότητας. Για να βγει η Ελλάδα, ο Νότος της Ευρώπης και όλη η Ευρώπη, από το μακρύ σκοτάδι του νεοφιλελευθερισμού». Στο ίδιο πλαίσιο ανέφερε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, θα είναι «κυβέρνηση ανατροπής» που θα «σημάνει το μήνυμα της αλλαγής σε όλη την Ευρώπη».

πηγη: Ριζοσπαστης