Η τηλεδημοκρατία τους , το μπαρακι και το ξεβράκωμα.

   

Μια απο τις ειδήσεις που κυριάρχησαν την εβδομάδα που μας πέρασε ήταν η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Καρυπίδη με το ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  βλέποντας την αντιεμπορικότητα της επιλογής αυτής αναγκάστηκε να αποσύρει την στηριξη της στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα. Το κριτήριο με το οποίο πλέον καθορίζεται το μέλλον των υποψηφιοτήτων φαίνεται πως είναι η αποδοχή που αυτές τυγχάνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία διεξάγεται μια άτυπη δημοσκόπηση. Με τον τρόπο αυτό  και το κόμμα εξασφαλίζει μια επιλογή που θα μπει στο κάδρο του πολιτικού σκηνικού με τους καλύτερον δυνατούς όρους και οι πολίτες έχουν την ψευδαίσθηση πως οι απόψεις τους έχουν αξία (το γεγονός πως με τον έναν η τον άλλο τρόπο απέχουν απο αυτη καθαυτή τη διαδικασία επιλογής του εκάστοτε κομματικού υποψηφίου ποσώς τους απασχολεί).
    Σε οτι έχει να κάνει με την πολιτική ουσία της επιλογής Καρυπίδη δε είναι παρα η συνέχεια της επιλογής  ( του θαυμαστή του Ντερτιλή)  Περιμένη στο Χαιδάρι που επίσης αποσύρθηκε μετα το σάλο που προκλήθηκε. Εκείνο όμως που πιστοποιείται απο αυτές τις επιλογές είναι η απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να τσιμπήσει ψηφαλάκια και απο άτομα με εθνικιστικές αντιλήψεις προκειμένου να αποκομίσει το κατα το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό. Στην πραγματικότητα πρόκειται μια επιβράβευση της λογικής του αντιμνημονιακού χυλού οπού χωράνε όλοι ανεξάρτητα απο την ιδεολογική τους τοποθέτηση και η οποία θεμελιώθηκε την περίοδο των αγανακτισμένων.

Το μπαράκι

Την ίδια περίοδο σε μεγάλη πόλη της επαρχίας το μπαράκι που άνοιξε φίλος ενός εκ των συντακτών του ιστολογίου μας κάνει τα πρώτα του βήματα στην νυχτερινή ζωή της πόλης. Το ύφος του μαγαζιού σε ότι έχει να κάνει με τη μουσική επένδυση είναι συγκεκριμένο και με ροκ προσανατολισμό. Στην προσπάθεια του όμως ο ιδιοκτήτης να κάνει άνοιγμα και σε μερίδα των καταναλωτών που έχουν άλλες μουσικές προτιμήσεις διοργανώνει  βραδιές με ζωντανή μουσική που περιλαμβάνουν ακούσματα απο τζαζ, έντεχνο ενω στα πλαίσια των απόκριων που πλησιάζουν σχεδιάζει να κάνει βραδιές με το ανάλογο περιεχόμενο.

Η συσχετιση

Τι σχέση έχουν όμως οι δύο περιπτώσεις; Στον καπιταλισμό τα κόμματα που έχουν επιλέξει να υπηρετούν το σύστημα δεν είναι παρα μαγαζιά τα οποία ψάχνουν τρόπους να προσελκύσουν την πελατεία τους. Οπως λοιπόν ο φίλος μας επιχειρεί να βρει πελάτες του και απο ανθρώπους  άλλων μουσικών ακουσμάτων έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αυξήσει τους πελάτες-ψηφοφόρους του μέσω της  πολιτικής σύμπραξης με άτομα άλλων ιδεολογικών αντιλήψεων. Τα ανοίγματα αυτοί όμως πρέπει να γίνοται κατα τρόπο ο οποίος δε θα αλλοιώνει το στυλ του μαγαζιού γεγονός που θα προκαλούσε δυσφορία στην αρχική πελατεία του μαγαζιού. Φανταστείτε για παράδειγμα να διοργανωνόταν στο μπαράκι μουσική βραδιά αφιερωμένη στα σκυλάδικα, η αντίδραση των θαμώνων του μαγαζιού θα ήταν αρνητική. Το ίδιο ισχύει και με το ΣΥΡΙΖΑ , στην προσπάθεια του να προσεγγίσει νέα πελατεία με εθνικιστικές αντιλήψεις έθιξε την αισθητική των θαμώνων του.

Συμπληρωματικά

    Στο σημείο αυτό όμως αξίζει να τονίσουμε και την υποκρισία όλων αυτών που θεωρούν εαυτόν θιγμένο απο τέτοιου είδους πολιτικές επιλογές. Το συγκεκριμένο κόμμα έχει συμπράξει με ακροδεξιούς (Καρατζαφέρης) τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης (Ικαρία) όσο και σε επίπεδο λαικού κινήματος (Ομοσπονδία τυφλών )  ενω παράλληλα διατηρεί στις τάξεις του στέλεχος (Κολλάς) το οποίο έχει δηλώσει ανοιχτά οτι ειναι εθνικοσοσιαλιστής. Μαλιστα οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των Ε.Β.Ε την Πατρα έφτασαν στο σημείο να συνεργαστούν ακόμα και με ΧΑυγίτες προκειμένου να συγκροτήσουν ενιαίο ψηφοδέλτιο απέναντι στις δυνάμεις της Λαικής Συμμαχίας. Οι παραπάνω επιλογές όχι μονο δεν αποδοκιμάστηκαν αλλα επιβραβεύτηκαν και απο την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που δραστηριοποιούνται στους συγκεκριμένους χώρους. Οσο λοιπό και αν προσπαθούν κάποιοι να διατηρήσουν τα προσχήματα Οσο λοιπον και αν προσπαθούν κάποιοι να διατηρήσουν τα προσχήματα εκείνο που αποδεικνύεται σε κάθε πολιτικό βήμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι ο  βασιλιάς ειναι γυμνός.