Η επιτομη του Ελληναρα αποτυπωμένη σε λίγες γραμμες.

Σε έρευνα που δημοσιεύται σήμερα στον τύπο  ,  επιχειρείται μια αποτίμηση της κοινής γνώμης σε σχέση με τα αίτια τηε κρίσης μετα απο εφτα χρόνια μνημονίων.  Εκείνο που καταδεικνύεται με τον πλέον κατηγορηταματικό τρόπο, είναι η ευθυνοφοβία της κοινής γνώμης να αναλάβει τις όποιες ευθύνες που της αναλογούν (σε οτι εχει να κάνει με πολιτικές επιλογές, νοοτροπία επι των ζητημάτων της καθημερινότητας κλπ) και να κουνήσει το δάχτυολο σε άλλους τους αλλους. Ενδεικτικά παραθέτουμε δυο χαρακτηριστικά αποτελέσματα της έρευνας οπου έρχονται στην επιφάνεια οι αντιφάσεις μιας κοινωνίας οπου απο τη μια αναμασά με περισσή ευκολία τα επιχειρήματα που αναπαράγονται απο την πλειοψηφία των ΜΜΕ, και απο την άλλη θεωρεί οτι αυτή αναλογεί σε ολους τους άλλους πλην του εαυτου της:

1)    ''Επτά χρόνια από την ανακοίνωση στο Καστελόριζο για προσφυγή της χώρας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, πώς αποτιμούν την ψήφο τους οι πολίτες στις τέσσερις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν; «Ψήφισα σωστά» απαντά σχεδόν χωρίς διακυμάνσεις το 68,5%. Και πώς ψήφισε το σύνολο του εκλογικού σώματος στις αντίστοιχες αναμετρήσεις; «Ψήφισε λάθος» απαντά το 60,5% - 72,5%.''

2) ''Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και οι απόψεις για τη διαχείριση των οικονομικών πριν από την κρίση. Η κοινωνία ξόδευε περισσότερα από όσα μπορούσε να παραγάγει, δηλώνει το 72%, αλλά όταν η ερώτηση αφορά προσωπικά τους ερωτηθέντες η απάντηση «ξόδευα όσα έπρεπε» συγκεντρώνει ποσοστό 75,5%.''

Στα παραπάνω, κατι που δεν περιλαμβάνεται στην έρευνα, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς και μια ειδική κατηγορία της κοινωνίας τους δημοσίους υπαλλήλους που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα και εχουν ουκ ολίγες φορές στοχοποιηθεί ως η κύρια πηγή του κακού. Συζητώντας λοιπόν κανείς με ανθρώπους που δουλεύουν στο δημόσιο τομέα, διαπιστώνει κανείς πως όλα οσα τους καταλογίζονται (ρουσφετολογικές προσλήψεις, τεμπελιά κλπ) ισχύουν στο ακέραιο αλλα για όλους τους άλλους πλην των ιδίων ,η και του τομέα στον οποίο απασχολούνται, και ατόμων που βρίσκονται στο στενό οικογενειακό η φιλικό τους περιβάλλον. 

Ο Ελληνάρας λοιπόν χαρακτηρίζεται απο αλλέγικες τάσεις ως προς το να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη και να  αναλογιστεί τις ευθύνες που του αναλογούν, αλλα είναι έτοιμος στην πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί να ξιφουλκήσει εναντίον όλων των άλλων. Αυτό λοιπόν είναι και ένα απο τα κύρια χαρακτηριστικά που καλείται να αντιμετωπίσει κανείς προκειμένου να ανατρέχει τα δεδομένα σε επίπεδο κοινωνίας και να οδηγήσει σταδιακά και στην ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.