Τον απολογισμό του μέχρι τώρα αντιλαϊκού έργου της συγκυβέρνησης, έκανε χτες από το βήμα της 78ης ΔΕΘ ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς. Ταυτόχρονα, διαβεβαίωσε το κεφάλαιο και τους ξένους δανειστές, ότι οι «σαρωτικές μεταρρυθμίσεις» θα συνεχίσουν απαρέγκλιτα, στο όνομα της «καπιταλιστικής ανάπτυξης και των επενδύσεων» αλλά και για την επίτευξη «πρωτογενούς πλεονάσματος», επίσης ως συμβολή στην «ανάπτυξη». Αυτό που άκουσαν τα λαϊκά στρώματα από το στόμα του πρωθυπουργού, είναι ότι θα συνεχίσουν να πληρώνουν την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση και ότι η όποια «ανακούφιση» θα έρθει μέσα από την ανάκαμψη των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία όμως προϋποθέτει τη δική τους βαθύτερη χρεοκοπία.
Συγκεκριμένα, στην ομιλία του ο πρωθυπουργός:
Προσπάθησε να ενισχύσει αυταπάτες στο λαό ότι η μικρότερη από την υπολογιζόμενη συρρίκνωση του ΑΕΠ για φέτος (3,8% από 4,6%) και η προβλεπόμενη για το 2014 ανάκαμψη της οικονομίας, «πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια», συνεπάγεται τη δική του ευημερία. Είπε ότι «η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, η οικονομία ξαναγίνεται ανταγωνιστική» και ότι «ανάπτυξη σημαίνει σταθερότητα και ευημερία», κρύβοντας ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη χτίζεται στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων και στη χρεοκοπία της λαϊκής οικογένειας, που έχει ήδη συντελεστεί και βαθαίνει. Ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση «φρέναρε την ανεργία», κάνοντας αλχημείες με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, που για λόγους εποχικής απασχόλησης, δείχνουν τις προσλήψεις περισσότερες από τις απολύσεις.
Στο ίδιο πνεύμα, είπε ότι «η Ελλάδα τηρεί τα συμφωνηθέντα» με τους δανειστές και πως αν προχωρήσει το σύνολο των αντιλαϊκών ανατροπών, «τότε δε θα χρειαστούν άλλα μέτρα, όπως έχει συμφωνηθεί». Κι αυτό όταν μόλις προχτές δόθηκε στη δημοσιότητα το νέο επικαιροποιημένο μνημόνιο, που περιλαμβάνει πλήθος αντιλαϊκών μέτρων μέχρι το τέλος του 2013, ενώ ξεκίνησε ήδη η συζήτηση για νέο δάνειο και μνημόνιο για μετά το 2014, οπότε λήγει το τρέχον χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα.
Είπε ότι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος είναι «το πρώτο αποφασιστικό βήμα για να βγούμε από τη μνημονιακή εποχή». Την ίδια ώρα, όμως, ομολόγησε ότι τα μέτρα που πάρθηκαν έως τώρα είναι αναγκαία για το κεφάλαιο και επομένως θα συνεχιστούν και μετά το τέλος του τρέχοντος μνημονίου. Ανέφερε επί λέξει ότι η κυβέρνηση κάνει «σαρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να είχαν γίνει από χρόνια και που σε άλλες χώρες έχουν γίνει από καιρό». Σε άλλο σημείο, κόμπασε ότι «εφαρμόσαμε το πιο σαρωτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που έχει γίνει ποτέ» και ότι «θα συνεχίσουμε και θα εντείνουμε τις μεταρρυθμίσεις όχι γιατί κάποιοι μας το επιβάλλουν, αλλά επειδή θα έπρεπε να τα είχαμε κάνει χρόνια πριν»...
Παρουσίασε την ανάγκη υποταγής του λαού στα σχέδια του κεφαλαίου σαν προϋπόθεση ακόμα και για τα ψίχουλα, με τα οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να διαφυλάξει το σύστημα από επικίνδυνους κραδασμούς, εξαιτίας της λαϊκής δυσαρέσκειας. Είπε αόριστα ότι «το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος θα πάει σε ελάφρυνση των αδικιών, κύρια σε ένστολους, χαμηλοσυνταξιούχους και για το πετρέλαιο». Αμέσως όμως πρόσθεσε ότι «θα δούμε πότε και σε ποιους»! Για φιλολαϊκά τάχα μέτρα παρουσίασε προγράμματα μακριά και σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες του λαού, όπως αυτά της μαθητείας, της κοινωφελούς εργασίας και τις παροχές - ψίχουλα σε ανασφάλιστους ΕΒΕ, που δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια, υποσχόμενος με θράσος ότι «αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε καλά, θα υπάρξουν και άλλες ελαφρύνσεις»!
Αναγόρευσε την Β. Ελλάδα σε «εφαλτήριο για την ανάπτυξη σε όλα τα Βαλκάνια» και «επενδυτικό κόμβο των Βαλκανίων», διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση δίνει τη «μάχη της εξωστρέφειας» της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή, ότι παίρνει μέτρα ενίσχυσης της ντόπιας πλουτοκρατίας, ώστε αυτή να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή, με παραπέρα οικονομική διείσδυση στην περιοχή των Βαλκανίων.
Στο ίδιο πνεύμα, ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα είναι «νησίδα σταθερότητας σε μια περιοχή που κινδυνεύει να αναφλεγεί» και υπερθεμάτισε της συνεργασίας με την Κύπρο και το Ισραήλ, που συγκροτεί έναν «άξονα σταθερότητας στην Ανατ. Μεσόγειο» και δημιουργεί προϋποθέσεις «για να γίνει η Ελλάδα πιο υπολογίσιμη και πιο ισχυρή». Δηλαδή, σε συμμαχία με τον έναν ιμπεριαλιστή ενάντια στον άλλο, να αναβαθμιστεί ο ρόλος της ντόπιας αστικής τάξης στους ανταγωνισμούς με τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις. Στο ίδιο πνεύμα, συμπεριέλαβε τη «γεωπολιτική ισχύ» της Ελλάδας στις προϋποθέσεις για ταχύτερη ανάπτυξη (μαζί με την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα), ζητώντας από το λαό να συμμεριστεί την επιθετικότητα της ντόπιας αστικής τάξης και να προσαρμοστεί στα επικίνδυνα σχέδια και τις συμμαχίες της.
Επιτεύγματα για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, θυσίες για το λαό
Παρουσίασε σαν επίτευγμα της κυβέρνησης ένα προς ένα τα μέτρα που πήρε για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ανάμεσα σ' αυτά, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς στους ιδιώτες, ύψους 8 δισ. ευρώ (όταν στα Ταμεία χρωστάει πολλαπλάσια), τον «επενδυτικό νόμο», με νέα προνόμια και κίνητρα στις επιχειρήσεις να επενδύσουν συσσωρευμένα κεφάλαια, τις αντιασφαλιστικές ανατροπές, που έγιναν στο όνομα «των επιδομάτων και συντάξεων - μαϊμού, για να μπει τάξη στα ασφαλιστικά ταμεία», όπως προκλητικά ισχυρίστηκε ο Αντ. Σαμαράς.
Επανέφερε τη δέσμευση για «15% ενιαίο συντελεστή φόρου για τις επιχειρήσεις», στο όνομα του να μειωθεί η φορολογία για το κεφάλαιο και να κάνει επενδύσεις. Την ίδια ώρα, κορόιδεψε τα λαϊκά στρώματα που έχουν γονατίσει οικονομικά, ότι η φοροαφαίμαξή τους είναι συγκυριακή! Οπως είπε, «φέτος πληρώνουμε υπόλοιπα φόρων για τρία χρόνια» αλλά τον επόμενο χρόνο «όλοι θα πληρώνουμε λιγότερα» και «όσο πιάνουμε τους στόχους, τόσο θα μειώνεται η φορολογία». Κι αυτό όταν η σημερινή κυβέρνηση επέκτεινε το χαράτσι της ΔΕΗ για έναν ακόμα χρόνο, έκανε ένα επιπλέον βήμα προς την οριστική κατάργηση του αφορολόγητου ορίου, ξετίναξε στους φόρους τους μικρούς ΕΒΕ.
Παρουσίασε το «επενδυτικό ενδιαφέρον» από ξένους και ντόπιους κεφαλαιοκράτες σαν «ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα», με κυριότερη επένδυση την κατασκευή του TAP, για την οποία είπε ότι «αναβαθμίζει την Ελλάδα στη γεωπολιτική των αγωγών», εμπλέκοντάς την βαθύτερα στους ανταγωνισμούς για τις πηγές και τους δρόμους ενέργειας. Εκρυψε ότι οι επενδύσεις αυτές προκύπτουν σαν αποτέλεσμα της κατακόρυφης μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης και των ιδιωτικοποιήσεων, που φτάνει μέχρι την εκποίηση ακόμα και της περιουσίας των ασφαλιστικών Ταμείων.
Εμμένοντας στο θέμα των υδρογονανθράκων, δεσμεύτηκε «για επιστροφή της ευημερίας στα προ κρίσης επίπεδα» μέχρι το 2020, «αν εκμεταλλευτούμε τους ενεργειακούς πόρους και τη δημόσια περιουσία». Είπε ακόμα ότι «για να αξιοποιήσουμε τον πλούτο στην ΑΟΖ πρέπει να μείνουμε ενωμένοι στο εσωτερικό, να ενισχύσουμε τα στηρίγματα και τις συμμαχίες μας στο εξωτερικό και να κάνουμε προσεκτικά βήματα». Με άλλα λόγια, εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου για την κυβέρνηση και την ντόπια πλουτοκρατία σημαίνει παράδοσή του στα μονοπώλια από κοινού με τους ιμπεριαλιστές συμμάχους των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Για τη διαχείριση του χρέους, είπε ότι η κυβέρνηση «έχει ελέγξει τη διόγκωσή του» και ότι «οι διαρθρωτικές αλλαγές και το πρωτογενές πλεόνασμα είναι προϋπόθεση για μια νέα βοήθεια, όπως έχουν δεσμευτεί οι δανειστές». Είπε επί της ουσίας ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φορτώσει με νέες δανειακές συμβάσεις το λαό, για να συνεχιστεί η ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας, κομπάζοντας μάλιστα ότι «σε συνεργασία με τους δανειστές - εταίρους μας αποφύγαμε τη χρεοκοπία», όταν ο λαός έχει πτωχεύσει κυριολεκτικά.
Ταύτισε σε όλη την ομιλία του συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου με αυτά του λαού, ζητώντας ταξική συνεργασία που θα αποτελειώσει τα λαϊκά στρώματα. Είπε ότι «η πατρίδα ανήκει σε όλους και όλοι μαζί θα τη σώσουμε», ότι «οι Ελληνες ενωμένοι έκαναν ό,τι καλό έγινε σ' αυτόν τον τόπο (...) σε στιγμές διχασμού δημιούργησαν τραγωδίες». Αναγόρευσε μάλιστα το 2021 σαν έτος της «σύγχρονης απελευθέρωσης της Ελλάδας από το άγος του δανεισμού». Η αστική τάξη ανησυχεί για τη σταθερότητα του συστήματος και με επικίνδυνα ιδεολογήματα προσπαθεί να αποσπάσει συναίνεση στην πολιτική της.
Για να ενισχύσει το δίπολο της διαχείρισης είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι «προφήτης της καταστροφής» και του χρέωσε ίδια στρατηγική με αυτή της ΝΔ, αφού, όπως είπε, «πετύχαμε εκείνα που αυτοί έλεγαν ότι επεδίωκαν και μάλιστα χωρίς χρεοκοπία και σύγκρουση με τους εταίρους».
Αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή αναπαρήγαγε την επικίνδυνη θεωρία των άκρων, λέγοντας ότι αυτά «επαγγέλλονται την καταστροφή της χώρας, διχάζουν το λαό, κηρύσσουν το μίσος, περιφρονούν το νόμο και τη δημοκρατία», όταν το αστικό σύστημα και ο καπιταλισμός που υπηρετούν όλοι μαζί, γεννάει το φασισμό και τον αξιοποιεί ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα που ξέρει ότι πολεμά τη φασιστική δράση. Αυτό σημαίνει, εμμέσως πλην σαφώς, ακόμη πιο άγρια εφαρμογή του κρατικού κατασταλτικού δόγματος «νόμος και τάξη», προκειμένου να αντιμετωπίσει το λαό που αγωνίζεται κόντρα στα μονοπώλια. Λίγο πριν, είχε ρίξει νερό στο μύλο της ρατσιστικής δράσης της Χρυσής Αυγής, λέγοντας ότι η κυβέρνηση «καθαρίζει σιγά σιγά τα κέντρα των πόλεων που είχαν καταληφθεί από λαθρομετανάστες» και ότι «τελειώνει το παρεμπόριο»...
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ
Σχόλιο εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Αναλυτικά αναφέρει:
«Η πορεία προς την «ανταγωνιστική, εξωστρεφή και γεωπολιτικά ισχυρή Ελλάδα», στην οποία αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, είναι η συνέχιση του ίδιου - χθεσινού και σημερινού - αντιλαϊκού δρόμου ανάπτυξης, που οδήγησε στην κρίση και τη λαϊκή χρεοκοπία, προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Ο δρόμος προς την «Ελλάδα του πρωτογενούς πλεονάσματος» ανοίγει με τη σφαγή διαρκείας των δικαιωμάτων και του εισοδήματος του λαού και συνεχίζει με νέες φοροελαφρύνσεις και κρατικές ενισχύσεις για τους μονοπωλιακούς ομίλους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες.
Το αύριο της Ελλάδας της καπιταλιστικής ανάκαμψης οδηγεί σε νέες ακόμα πιο σκληρές θυσίες του λαού στο βωμό της ανταγωνιστικότητας, με βάση τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ για όλα τα κράτη-μέλη, αλλά και τα αντιλαϊκά μέτρα που θα συνοδεύουν το νέο δάνειο προς το υπερχρεωμένο ελληνικό κράτος. Θυσίες χωρίς ημερομηνία λήξης που αγκαλιάζουν ήδη όλες τις πλευρές της ζωής μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων απ’ τους μισθούς, το ασφαλιστικό, τις απολύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις ως τα μόνιμα χαράτσια στα ακίνητα και τα αυξανόμενα νοσήλια.
Το «κοινωνικό» πρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής συμπυκνώνεται στα νέα σκλαβοπάζαρα κοινωφελούς εργασίας των ανέργων με μισθό 400 Ευρώ. Η Ελλάδα, ως «νησίδα σταθερότητας στη περιοχή», κατά τον πρωθυπουργό, εμπλέκεται στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία στο πλευρό των ΗΠΑ, Γαλλίας, Ισραήλ.
Απαιτείται ριζική αλλαγή πορείας και όχι κυβερνητική εναλλαγή εντός των αντιλαϊκών τειχών του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ΕΕ και των στόχων που θέτει το κεφάλαιο. Οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης και συμμαχίας και συμπόρευση με το ΚΚΕ, για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση απ’ την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για να ανοίξει ο δρόμος ανάπτυξης με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες».
πηγη: 902
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου