Σύνθετες εξελίξεις που απαιτούν ετοιμότητα...

Η βδομάδα που μας πέρασε ξεκίνησε στον απόηχο των δολοφονικών επιθέσεων στο Ν. Ηράκλειο με τα πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά τους. Σημαντικούς σταθμούς αποτέλεσαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις την Κυριακή 3 Νοέμβρη και την Τετάρτη 6 Νοέμβρη. Συνεχίστηκε το σίριαλ για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα, ενώ ο Α. Τσίπρας στο Τέξας επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την αστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Κρεσέντο αυταρχισμού επέδειξαν η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η εργοδοσία με διώξεις ενάντια σε εργατικές κινητοποιήσεις. Από τη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ εκδηλώθηκαν νέες προσπάθειες παγίδευσης του λαού στην κάλπικη διπολική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτές τις συνθήκες ξεκίνησε η δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.


Δολοφονίες στο Ν. Ηράκλειο: Ποιος ωφελείται;
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή καταδίκασε το γεγονός της δολοφονικής επίθεσης έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο. Ενέργεια που δεν έχει καμία σχέση με την πάλη του λαού, με την ανάγκη να αντιμετωπιστεί η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Το πρώτο και κύριο ερώτημα που τέθηκε εξαρχής είναι: Ποια τα κίνητρα και ποιον εξυπηρετεί αυτή η ενέργεια;

Πρέπει να παρθεί υπόψη η περίοδος που εκδηλώθηκε η επίθεση, όταν γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί με τον ένα ή άλλο τρόπο η αντίσταση, οι αγώνες του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια να απομονωθεί πολιτικά με όρους μαζικής πάλης, μέσα από τη δραστηριότητα φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος η εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Τέτοιες ενέργειες μυρίζουν προβοκάτσια, αποπροσανατολίζουν, καλλιεργούν κλίμα φόβου και τρομοκρατίας, διευκολύνουν όσους επιδιώκουν να επαναφέρουν και να ξαναζεστάνουν τις ανυπόστατες θεωρίες των δύο άκρων. Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και η δράση προβοκατόρικων μηχανισμών, στην πραγματικότητα, βρίσκονται στην ίδια όχθη, αυτή της καταστολής και του χτυπήματος άμεσα ή έμμεσα του εργατικού κινήματος. Δεν μπορεί να τσουβαλιάζονται με τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Το ΚΚΕ το έχει πάντα αυτό καθαρό και γι' αυτό το λόγο έχει δεχτεί και την κατηγορία ότι κάνει «προβοκατορολογία».

Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Δεν πρέπει να περάσει ούτε το κλίμα του φόβου, ούτε ο αποπροσανατολισμός. Δεν πρέπει να αδυνατίσει ο αγώνας ενάντια στη ναζιστική Χρυσή Αυγή και στην εγκληματική δράση της.

Απεργιακές κινητοποιήσεις
Για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας διαδήλωσαν την Κυριακή 3 Νοέμβρη εμποροϋπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι - μικρέμποροι, σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας των εργαζομένων στο Εμπόριο. Τα ταξικά σωματεία των εμποροϋπαλλήλων και οι δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, «όργωσαν» τα εμπορικά κέντρα της Αθήνας και των άλλων πόλεων. Κλειστά παρέμειναν στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα μικρά εμπορικά καταστήματα σε ολόκληρη τη χώρα, όσα άνοιξαν κατέγραψαν πενιχρούς τζίρους και μόνο τα πολυκαταστήματα και οι εμπορικές αλυσίδες ωφελήθηκαν από την επίσημη έναρξη της πρώτης «ενδιάμεσης» εκπτωτικής περιόδου.

Η απεργία την Τετάρτη 6 Νοέμβρη ήταν μια δύσκολη μάχη. Ανέδειξε τη μαχητικότητα, την επιμονή, το πείσμα των ταξικών δυνάμεων, που πάλεψαν σε κλάδους και τόπους δουλειάς για να την οργανώσουν, σε αναμέτρηση με τις δυσκολίες, την τρομοκρατία και την πολύμορφη παρέμβαση της εργοδοσίας. Η δουλειά αυτή εκφράστηκε με συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ εργαζομένων από χώρους που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η εικόνα αυτή είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στο συνδικαλιστικό κίνημα αποσιώπησαν την απεργία, δεν έκαναν τίποτα για να πετύχει. Σε πολλές περιπτώσεις, στάθηκαν αρωγός της εργοδοσίας στην τρομοκράτηση των εργαζομένων και στην απεργοσπασία. Η γύμνια τους καταγράφηκε στην Αθήνα, όπου ανακοίνωσαν τη ματαίωση της απεργιακής συγκέντρωσης (!) με πρόσχημα τη βροχή. Ο ρόλος τους επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι μεγάλοι χώροι δουλειάς, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δεν μπήκαν στην απεργία, παρά τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα.

Το σίριαλ των διαπραγματευτών
Πολύμορφες εξετάσεις για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής δίνουν, με κάθε ευκαιρία, στην αστική τάξη -της Ελλάδας και όχι μόνο- ο Αντ. Σαμαράς και ο Αλ. Τσίπρας.

Ο Α. Σαμαράς, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό, επανέλαβε το γνωστό κυβερνητικό μοτίβο: Διεξάγουμε σκληρή διαπραγμάτευση, πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, με βάση αυτό θα πετύχουμε μείωση του χρέους, θα βγούμε από το μνημόνιο, δε θα πάρουμε άλλα οριζόντια μέτρα, αυτή θα είναι η... «τελευταία χειρότερη χρονιά», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η ουσία είναι σε όσα δεν είπε ο πρωθυπουργός. Δεν είπε ότι οι διαπραγματεύσεις αφορούν αποκλειστικά στα συμφέροντα της αστικής τάξης, στο πώς θα επιμεριστούν ζημιές και κέρδη μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, την ίδια ώρα που όλοι οι «διαπραγματευόμενοι» συμφωνούν στην ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, γιατί αυτή είναι αναγκαίος όρος στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Οτι γι' αυτό ακριβώς -όπως και να τα βαφτίζουν, «οριζόντια» ή «κάθετα»- νέα βάρβαρα μέτρα είναι ήδη δρομολογημένα, σε συνδυασμό με όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί και ψηφιστεί.

Δεν είπε ο πρωθυπουργός ότι το όποιο πρωτογενές πλεόνασμα επιτευχθεί, αποτυπώνει την επιτυχία της κρατικής πολιτικής στη φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, στο τσάκισμα των όποιων κρατικών δαπανών έχουν απομείνει για την Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλιση. Οσο για την «τελευταία χειρότερη χρονιά» και την έξοδο από το μνημόνιο, οι αναφορές του στους μόνιμους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ επιβεβαιώνουν ότι τα μέτρα σε βάρος των λαών, με ή χωρίς μνημόνια, δεν έχουν ημερομηνία λήξης, αφού αυτό υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα, από το Τέξας στις ΗΠΑ, ο Αλ. Τσίπρας εξέφραζε σε διεθνές ακροατήριο άλλη αγωνία: Οτι η κυβέρνηση και η τρόικα με το τρέχον μείγμα διαχείρισης «θα κάνουν την Ελλάδα να μην μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειά της», ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν «καταστροφή για όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση» και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την επιδιώκει. Το δικό του «εναλλακτικό» σχέδιο περιλαμβάνει: Σταθερή οικονομία με «οικονομικά διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα», αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», «παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας» και «νέο αναπτυξιακό μοντέλο».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται, δηλαδή, σταθερότητα στη στρατηγική του κεφαλαίου, στη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, στις διεθνείς χρηματαγορές και διαχείριση της φτώχειας, της δυσαρέσκειας και αγανάκτησης.

Οι τηλεοπτικές και «υπερατλαντικές» παραστάσεις που έδωσαν οι αρχηγοί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν ότι ο λαός πρέπει να γυρίσει την πλάτη του στην ΕΕ, στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».

Ενταση καταστολής...
Συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και εργοδοσία πραγματοποιούν επίδειξη δύναμης και αποφασιστικότητας στην εφαρμογή της αντιλαϊκής στρατηγικής με στόχο το χτύπημα της οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική διαρκείας: Με επέμβαση των ΜΑΤ εκκενώθηκε το κτίριο της ΕΡΤ από τους εργαζόμενους, με ΜΑΤ αντιμετώπισε η εργοδοσία τους απεργούς εργαζόμενους στα πρακτορεία του Τύπου, σε τρομοκρατικές απολύσεις των μελών της εργοστασιακής επιτροπής που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της απεργίας προχώρησε η εργοδοσία στο ΝΙΚΑ, σέρνονται στα δικαστήρια απεργοί ενώ με δικαστικές αποφάσεις καταδικάζονται συνδικαλιστές. Την ίδια στιγμή στρώνουν το έδαφος για νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ο φόβος και οι αυταπάτες εναλλάσσονται με στόχο την παράλυση της εργατικής, λαϊκής δράσης.

Νέα σχέδια αποπροσανατολισμού ...
Τις ώρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές συνεχιζόταν η συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην κυβέρνηση. Το ΚΚΕ τοποθετήθηκε εξαρχής και με σαφήνεια: Καταδικάζουμε και με την ψήφο στη Βουλή την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική αλλά και την πολιτική του ευρωμονοδρόμου που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σημείωσε ότι ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί στα νέα ψεύτικα διλήμματα.

πηγη: Ριζοσπαστης