 |
Κοντά ένα χρόνο πριν, το Γενάρη του 2013, στα κανάλια ούρλιαζαν οι εντεταλμένοι για τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που έθεσαν σε κίνδυνο - έτσι έλεγαν - την ίδια τη ζωή του υπουργού Εργασίας. Την Παρασκευή το μεσημέρι, το δικαστήριο αθώωσε πανηγυρικά τους συνδικαλιστές. Στα κανάλια «σιγή ιχθύος».
Με τον ίδιο τρόπο - προβοκάροντας - τα κανάλια της αστικής τάξης ουρλιάζουν, μέρες τώρα, για τους μπαταχτσήδες που δεν πληρώνουν τις δόσεις τους στις τράπεζες, δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Ξεδιάντροπη η σκοπιμότητα, καθώς η κυβέρνηση βιάζεται να κατοχυρώσει το νομοθετικό πλαίσιο που δε θα αφήσει την εργατική τάξη να σηκώσει κεφάλι, όποια διαδοχή κι αν υπάρξει στην κυβερνητική εξουσία. Τα πανηγύρια για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα το επιβεβαιώνουν.
Στον αντίποδα, συνδικάτα - λαϊκοί φορείς κάνουν πράξη το «κανένας μόνος του» με δεκάδες εκδηλώσεις έμπρακτης αλληλεγγύης.
Στη μεγάλη εικόνα, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί καλά κρατούν. Οποιος εφησυχάζει, περιμένοντας κάποιον σωτήρα θα το βρει μπροστά του.
Οι διαπραγματεύσεις
Η κυβέρνηση πρόβαλε σαν διαπραγματευτικά χαρτιά το πρωτογενές πλεόνασμα και την πρόβλεψη για ανάκαμψη. Και τα δύο στηρίζονται στο ξεζούμισμα του λαού. Οι υποσχέσεις για δημοσιονομική χαλάρωση και περιορισμό χρέους σε χώρες όπως η Ελλάδα, συνοδεύονται από την πίεση για ταυτόχρονη συνέχιση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι, στις διάφορες διαπραγματεύσεις των κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, δεν υπάρχει θέση για τα λαϊκά συμφέροντα. Οι απολύσεις, τα χαράτσια, οι πλειστηριασμοί ακολουθούν τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις, που όσο γίνονται εντός των τειχών της ΕΕ δεν μπορούν παρά να καταλήγουν σε νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Με τις γιορτές να είναι ήδη εδώ μαζί με τις απαιτήσεις τους, φως στο σκοτάδι ρίχνει ένα πλήθος εκδηλώσεων αλληλεγγύης για τους ανέργους και τις οικογένειές τους, Πρωτοβουλίες έμπρακτης στήριξης και γιορτές για τα παιδιά που διοργανώνουν Συνδικάτα, Σύλλογοι Γυναικών και Λαϊκές Επιτροπές. Η δραστηριότητα αυτή των φορέων του εργατικού κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας εντείνεται το επόμενο διάστημα, με δεκάδες πρωτοβουλίες σε όλη τη χώρα.
Αθώους έκρινε τους 35 συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ το Β' Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, καθώς στη δίκη, που έγινε την Παρασκευή, καταρρίφθηκε παταγωδώς το κατασκευασμένο κατηγορητήριο που είχε στήσει σε βάρος τους η κυβέρνηση, με πραγματικό στόχο την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τον εκφοβισμό των εργαζομένων. Τα στελέχη του ΠΑΜΕ κατηγορούνταν για «διατάραξη οικιακής ειρήνης δημόσιας υπηρεσίας» στο πλαίσιο της κινητοποίησης που είχαν οργανώσει Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, στις 30 Γενάρη 2013, στο υπουργείο Εργασίας, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, ότι το ασφαλιστικό σύστημα «στηρίχτηκε σε ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις». Η κυβέρνηση προσπάθησε τότε να στήσει προβοκάτσια και να φορτώσει στους συνδικαλιστές την κατηγορία της πρόκλησης ζημιών στο γραφείο του υπουργού. Από την ακροαματική διαδικασία και από όλους τους μάρτυρες, ακόμα και του υπουργείου, το κατασκευασμένο κατηγορητήριο καταρρίφθηκε ολοσχερώς και πανηγυρικά, έγινε καθαρό ότι η δίκη είχε πολιτικά χαρακτηριστικά και στοιχεία για να χτυπήσει τους εργαζόμενους που πραγματικά αντιστέκονται.
Μπροστά στη ζοφερή πραγματικότητα που ζουν τα λαϊκά στρώματα, πληθαίνουν οι άσπονδοι φίλοι που δήθεν με θλίψη καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει, είναι ένας αναχωρητής. Ας τους αφιερώσουμε την άμεση απάντηση που, για μια ακόμα φορά, έδωσε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Λένε ότι δε θέλουμε να κυβερνήσουμε! Τους απαντάμε ότι κάνουν μεγάλο λάθος! Γιατί, το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στη λαϊκή διακυβέρνηση, τότε που ο λαός, αποφασισμένος, θα πάρει τις δικές του ευθύνες, θα διεκδικήσει και θα αναλάβει την εξουσία του, θα σχεδιάσει την οικονομία του. Αλλωστε, γι' αυτό το ΚΚΕ παλεύει, για να γίνει πιο δυνατό σήμερα, να διαμορφώσει παντού μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και δράση που θα στηρίζεται σε ισχυρές δυνάμεις μέσα στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στους συλλόγους, στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή και στο Κοινοβούλιο, παντού: Για υπεράσπιση μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, για τα λαϊκά δικαιώματα, για τη Λαϊκή Συμμαχία, που με την εργατιά μπροστά θα ανοίξει ο δρόμος για να αλλάξει τελικά τάξη στην εξουσία.
Πρωτοστατούμε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, εκεί που ζει και αναπνέει, που αγωνιά η εργατική τάξη, τα λαϊκά νοικοκυριά».
Οι επίδοξοι σωτήρες
Στη Μαδρίτη, το συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που εξέλεξε για υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν τον Αλ. Τσίπρα, σφραγίστηκε από την εξαγγελία ενός πακέτου διαχειριστικών προτάσεων για το πώς θα ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση και θα είναι εγγυημένη η καπιταλιστική ανάκαμψη. Τις σχετικές διακηρύξεις ότι εξασφαλίζοντας την ανάπτυξη θα σωθούν και οι εργαζόμενοι, που παραπέμπουν στον «τετραγωνισμό του κύκλου», τα λαϊκά στρώματα οι εργαζόμενοι τις έχουν ακούσει χίλιες φορές από τους εκάστοτε επίδοξους διαχειριστές. Σκοπός των διακηρύξεών τους είναι να συγκαλύψουν το ενιαίο στρατηγικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, είτε εμφανιζόμενες ανοιχτά ως αστικές είτε μαγαρίζοντας τα σύμβολα του εργατικού κινήματος (σ.σ. οι συγκεκριμένοι έκλεισαν τις εργασίες του συνεδρίου τους τραγουδώντας «εβίβα κομμουνίσμο»...)
Στο εσωτερικό της χώρας, η αστική τάξη ποντάρει ταυτόχρονα σε πολλά «άλογα»: Στην ενίσχυση του διπολισμού ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στα σενάρια ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς και στην ανασύνθεση της σοσιαλδημοκρατίας, στην πιθανότητα νέων φορέων «στα δεξιά» της ΝΔ κ.λπ. Σε όλα τα κόμματα αστικής διαχείρισης υπάρχουν έντονες διεργασίες, το σκηνικό θυμίζει κινούμενη άμμο. Το ερώτημα είναι εάν οι εργαζόμενοι πρέπει να προσδοκούν κάτι το θετικό από αυτήν την αναμόρφωση. Η απάντηση είναι κατηγορηματικά πως όχι. Γιατί, ανεξάρτητα από τις ιστορικές, ιδεολογικές διαφορές, ανεξάρτητα από τις διαφωνίες και τις αντεγκλήσεις ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης σε σχέση με το μείγμα διαχείρισης της κρίσης, το δεδομένο είναι ότι η όποια αναμόρφωση δεν πρόκειται να αλλάξει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του πολιτικού συστήματος.
Οι διεργασίες
Οι ανταγωνισμοί
Στο παζάρι που γίνεται σε περίοδο κρίσης και στη βάση της ανισομετρίας ανάμεσα στις οικονομίες της ΕΕ, αναδεικνύονται όλο και πιο πολύ οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί εντός της λυκοσυμμαχίας, ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα: Η κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας, η κόντρα ΕΕ - Ρωσίας, αντιπαράθεση με την Κίνα κ.λπ. Στο διά ταύτα αυτού του παζαριού είναι η μοιρασιά της ζημιάς από την καταστροφή κεφαλαίου λόγω της κρίσης. Ταυτόχρονα, οι ανταγωνιστές που «σφάζονται» ενώνονται στην κοινή στρατηγική τους στο να γίνεται πιο φτηνή η εργατική δύναμη για το κεφάλαιο, στο να παίρνονται πίσω και οι τελευταίες κατακτήσεις των εργατών, ώστε να «επανεκκινηθεί» η κερδοφορία στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Ενώνονται στο πώς όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν, εξασφαλίζοντας τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Το κεραμίδι
Εντάθηκε, τη βδομάδα που πέρασε, ο ωμός εκβιασμός εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών οικογενειών που παραμένουν όμηροι των τραπεζών. Το κυβερνητικό σχέδιο «προστασίας» από τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας δεν έχει άλλο στόχο παρά τη χρηματοδότηση του τραπεζικού κεφαλαίου, μέσα από την υποχρέωση όλων να καταβάλλουν δόσεις στις τράπεζες έχουν δεν έχουν και, ταυτόχρονα, να συμβάλει στη συγκέντρωση της γης στα χέρια μονοπωλιακών ομίλων. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, για παράταση της αβεβαιότητας για ένα χρόνο, αφήνει ανοιχτό το δρόμο σε πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, συντηρώντας τα αδιέξοδα και την αγωνία όσων δεν μπορούν να αποπληρώσουν στεγαστικά δάνεια. Απάγκιο για τους εργαζόμενους η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την απαγόρευση των πλειστηριασμών για τη λαϊκή κατοικία, τη διαγραφή χρεών από τόκους, τη δραστική περικοπή των δανείων. Γιατί η λαϊκή στέγη είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια, ούτε εμπόρευμα, όπως συμβαίνει στο πλαίσιο του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Η αλληλεγγύη
Με τις γιορτές να είναι ήδη εδώ μαζί με τις απαιτήσεις τους, φως στο σκοτάδι ρίχνει ένα πλήθος εκδηλώσεων αλληλεγγύης για τους ανέργους και τις οικογένειές τους, Πρωτοβουλίες έμπρακτης στήριξης και γιορτές για τα παιδιά που διοργανώνουν Συνδικάτα, Σύλλογοι Γυναικών και Λαϊκές Επιτροπές. Η δραστηριότητα αυτή των φορέων του εργατικού κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας εντείνεται το επόμενο διάστημα, με δεκάδες πρωτοβουλίες σε όλη τη χώρα.
Η δίκη του ΠΑΜΕ
Αθώους έκρινε τους 35 συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ το Β' Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, καθώς στη δίκη, που έγινε την Παρασκευή, καταρρίφθηκε παταγωδώς το κατασκευασμένο κατηγορητήριο που είχε στήσει σε βάρος τους η κυβέρνηση, με πραγματικό στόχο την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τον εκφοβισμό των εργαζομένων. Τα στελέχη του ΠΑΜΕ κατηγορούνταν για «διατάραξη οικιακής ειρήνης δημόσιας υπηρεσίας» στο πλαίσιο της κινητοποίησης που είχαν οργανώσει Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, στις 30 Γενάρη 2013, στο υπουργείο Εργασίας, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, ότι το ασφαλιστικό σύστημα «στηρίχτηκε σε ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις». Η κυβέρνηση προσπάθησε τότε να στήσει προβοκάτσια και να φορτώσει στους συνδικαλιστές την κατηγορία της πρόκλησης ζημιών στο γραφείο του υπουργού. Από την ακροαματική διαδικασία και από όλους τους μάρτυρες, ακόμα και του υπουργείου, το κατασκευασμένο κατηγορητήριο καταρρίφθηκε ολοσχερώς και πανηγυρικά, έγινε καθαρό ότι η δίκη είχε πολιτικά χαρακτηριστικά και στοιχεία για να χτυπήσει τους εργαζόμενους που πραγματικά αντιστέκονται.
Ο δρόμος των εργατών
«Λένε ότι δε θέλουμε να κυβερνήσουμε! Τους απαντάμε ότι κάνουν μεγάλο λάθος! Γιατί, το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στη λαϊκή διακυβέρνηση, τότε που ο λαός, αποφασισμένος, θα πάρει τις δικές του ευθύνες, θα διεκδικήσει και θα αναλάβει την εξουσία του, θα σχεδιάσει την οικονομία του. Αλλωστε, γι' αυτό το ΚΚΕ παλεύει, για να γίνει πιο δυνατό σήμερα, να διαμορφώσει παντού μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και δράση που θα στηρίζεται σε ισχυρές δυνάμεις μέσα στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στους συλλόγους, στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή και στο Κοινοβούλιο, παντού: Για υπεράσπιση μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, για τα λαϊκά δικαιώματα, για τη Λαϊκή Συμμαχία, που με την εργατιά μπροστά θα ανοίξει ο δρόμος για να αλλάξει τελικά τάξη στην εξουσία.
Πρωτοστατούμε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, εκεί που ζει και αναπνέει, που αγωνιά η εργατική τάξη, τα λαϊκά νοικοκυριά».
πηγη: Ριζοσπαστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου