Τα καθρεφτάκια των ιθαγενών και το κούρεμα των αποθεματικών

     Τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στο προσκήνιο  η συμφωνία της χώρας για τη δημιουργία του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ. Η κυβέρνηση προσπαθώντας να μας πείσει για την αποτελεσματικότητα του έργου της αλλα και να δημιουργήσει την εντύπωση οτι κάτι αρχίζει να αλλάζει ποντάρει επικοινωνιακά στην κατα το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή του εν λογω θέματος. Πολύτιμος αρωγός της σε αυτή της την προσπάθεια είναι ως συνήθως οι μεγαλοκαναλάρχες. Εμείς θα ασχοληθούμε με τα κυριότερα επιχειρήματα που επιστρατεύει η  κυβέρνηση.

   Επιχείρημα 1ο: Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας (2000 άμεσες και 10000 έμμεσες). Την άποψη αυτή καταρρίπτει το ΙΟΒΕ το οποίο με έκθεση του υπολογίζει τις συνολικές θέσεις
εργασίας που θα δημιουργηθούν σε 4800. Ομως στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται τόσο οι θέσεις εργασίας που σχετίζονται αποκλειστικά με την κατασκευή του έργου (και συνεπώς δε θα υπάρχουν μετα την περαίωση του) οσο και αυτές που θα δημιουργηθούν υπο την προυπόθεση οτι στο έργο θα χρησιμοποιηθούν σωληνώσεις απο 'Ελληνες παραγωγούς. Οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα υπάρχουν και μετά το πέρας του έργου υπολογίζονται να είναι μόλις 100. Οι μισθοί των εργαζομένων που θα δουλέψουν στο έργο θα καθοριστούν απο τους κατασκευαστικούς ομίλους κάτι που με απλά΄λόγια σημαίνει οτι οι μισθοί τους θα κυμαίνονται στα επίπεδα που έχουν διαμορφώσει οι αντιλαικές πολιτικές της κυβέρνησης.
   Επιχείρημα 2ο: Θα έχουμε φτηνό φυσικό αέριο. Κατι τέτοιο ομως σε συνάγεται απο πουθενά αφού δεν υπάρχει σχετική ρήτρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους κατασκευαστές του αγωγού.
      Η χιλιοειπωμένη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται οι θιασώτες της υφιστάμενης πολιτικής  δε φαίνεται να καταφτάνει παρα τις φιλότιμες προσπάθειες των κυβερνώντων να μας πείσουν για το αντίθετο. Ακόμα και στην περίπτωση όμως που ξαφνικά θα συνέρρεαν κεφάλαια απο το εξωτερικό που θα δημιουργούσαν αφειδώς θέσεις εργασίας, αυτές θα ήταν (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) θέσεις εργασίας των 500 Ευρώ και συμβάσεις ορισμένου χρόνου (δηλαδή φύγε εσυ-ελα εσυ). Εκείνο δηλαδή για το οποίο προσπαθούν να μας πείσουν είναι οτι πρέπει να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα.

    'Ενταση δημιουργήθηκε χτές στη βουλή ανάμεσα στον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ Πάνο Καμμένο και τον υπουργό Οικονομικών Στουρνάρα. Ο λόγος ήταν οτι χτές το ελληνικό δημόσιο κλήθηκε να αποπληρώσει κρατικό ομόλογο σε ξένο επένδυτη. Η αποπληρωμή του ομολόγου έγινε στην ονομαστική του αξία παρα το κούρεμα(PSI) 80% στο οποίο έχουν υποβληθεί τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

  Την ίδια ώρα ο υπο κατάρρευση ΕΟΠΥΥ θα πάρει πίσω μόνο το 20% (κανονικό κούρεμα δηλαδή) των χρημάτων που έδωσε για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους άλλους κρατικούς φορείς. Η κυβερνητική αυτή επιλογή γίνεται και με τη σύμφωνη γνώμη της δικαιοσύνης καθώς θυμίζουμε οτι πρόσφατα το ΣτΕ με απόφαση του επικύρωσε την αντίστοιχη νομοθεσία. 
    Τα παραπάνω αποδεικνύουν για άλλη μια φορά οτι η εφαρμοζόμενη πολιτική στο επίκεντρο της έχει την διάσωση πάση θυσία των μονοπωλιακών  ομίλων και της κερδοφορίας τους ακόμα και αν αυτό απαιτεί προυποθέτει την αδυναμία καταβολής των συντάξεων η της παροχής υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους (εκει οδηγούμαστε με την επικείμενη κατάρρευση του ΕΟΠΥΥ). Παράλληλα όμως καταδεικνύεται για άλλη μια φορά η φαιδρότητα όλων εκείνων που σπέρνουν τις αυταπάτες οτι ενας μηχανισμός του  αστικού κράτους,οπως είναι η αστική δικαιοσύνη, που δουλειά του είναι να στέκεται στο πλευρό της εξουσίας που υπηρετεί (της αστικής εξουσίας δηλαδή) δύναται να πάρει φιλολαικές αποφάσεις.