Το είδος των ανθρώπων που αποτελούν την ιδιαίτερη αυτή μπάντα της Τουρκίας, δείχνει να είναι ένα είδος κατασκευασμένο από βαρύ χάλυβα. Ναι, η επιδρομή της αστυνομίας στο σπίτι – έδρα του συγκροτήματος Grup Yorum τόσο συχνά μόνο τυχαία δεν είναι. Αυτό συμβαίνει επειδή οι κάτοικοί του σπιτιού δεν είναι μόνο τα αστέρια της πλατείας Ταξίμ, αλλά και σημαντικές επαναστατικές φυσιογνωμίες της σημερινής Τουρκίας.
«Αυτή τη στιγμή τρία από τα μέλη μας, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου μου, είναι στη φυλακή», λέει ο Cihan Keskek, όπως ο ίδιος δείχνει γύρω από το σπίτι εδώ στη φτωχογειτονιά του Ortaköy, τα μέλη της μπάντας του, ζουν σε μια κοινότητα. Ναι, αυτή είναι μια κομμουνιστική μπάντα. Στην πραγματικότητα, στα τραγούδια τους οι Grup Yorum διαδίδουν την μαρξιστική επανάσταση. «Διαμαρτυρία δεν είναι αρκετό», λέει ο Keskek, ο οποίος παίζει ένα παραδοσιακό τουρκικό όργανο παρόμοιο με μια κιθάρα ή μπάντζο. «Χρειαζόμαστε μια επανάσταση».
Πολύ πριν τις λαϊκές κινητοποιήσεις στο πάρκο Gezi της Κωνσταντινούπολης, οι Grup Yorum διαμαρτυρήθηκαν για την «καταπιεστική» τουρκική κυβέρνηση στα τραγούδια τους, που συχνά περιλαμβάνουν γραπτά από ηγέτες όπως ο Τσε Γκεβάρα. Επιπλέον, το συγκρότημα και μια βασική ομάδα των οπαδών, που επίσης ζουν και εργάζονται εδώ σε μια 20μελής κοινότητα, παράγει ένα κομμουνιστικό περιοδικό. Στο ισόγειο υπάρχει ένα καφέ, όπου οι επισκέπτες μπορούν να διαβάσουν κλασική λογοτεχνία και να βοηθήσουν τον εαυτό τους αποκτώντας θεωρητική θωράκιση. Επίσης εδώ θα βρει κανείς mini-κιθάρες, σκαλισμένες σε ξύλο από τα φυλακισμένα μέλη του συγκροτήματος.
Φυσικά οι μουσικοί των Grup Yorum έχουν πληρώσει ακριβά την αντικαθεστωτική δράση τους στην Τουρκία: από την ίδρυσή της μπάντας το 1985, τα μέλη τους αλλά και οι υποστηρικτές τους, έχουν σταλεί στη φυλακή πάνω από 400 φορές, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς. Μέλη αναφέρουν ότι κατά τις τακτικές επισκέψεις της αστυνομίας στην κοινότητα, δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι της επιβολής της τάξης στη γείτονα χώρα, έχουν καταστρέψει το εσωτερικό του σπιτιού έδρα των Grup Yorum, κυρίως το στούντιο ηχογράφησης. Αυτό γίνεται κάθε φορά που η ομάδα αγοράζει νέο εξοπλισμό.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο αγώνας των Grup Yorum ήταν μοναχικός. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν να παρακολουθήσουν τις συναυλίες τους. Τα ΜΜΕ της Τουρκίας δεν τολμούσαν να γράφουν για το συγκρότημα. Αλλά ξαφνικά κάτι έχει αλλάξει. Πρόσφατα οι Grup Yorum έπαιξαν μπροστά σε 55.000 οπαδούς τους, στην Κωνσταντινούπολη. Παίζουν σχεδόν καθημερινά μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό στο πάρκο Gezi. Σύμφωνα με τον Kerkek: «Τώρα οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει το φόβο τους».
Ένα πάρκο της Πόλης, το Sibel Yalcin Park, έχει πάρει το όνομά του από ένα θηλυκό μέλος του συγκροτήματος που σκοτώθηκε από την αστυνομία. Η Ομάδα Yorum έχει αναλάβει να το λειτουργήσει. Ούτε εδώ φοβάται κανείς. Μέλη της κοινότητας καθημερινά μιλούν με τους κατοίκους της περιοχής τεκμηριώνοντας την ανάγκη της επαναστατικής προοπτικής. Κάτι ελπιδοφόρο κυοφορείται στη γείτονα χώρα. Σίγουρα.
«Αυτή τη στιγμή τρία από τα μέλη μας, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου μου, είναι στη φυλακή», λέει ο Cihan Keskek, όπως ο ίδιος δείχνει γύρω από το σπίτι εδώ στη φτωχογειτονιά του Ortaköy, τα μέλη της μπάντας του, ζουν σε μια κοινότητα. Ναι, αυτή είναι μια κομμουνιστική μπάντα. Στην πραγματικότητα, στα τραγούδια τους οι Grup Yorum διαδίδουν την μαρξιστική επανάσταση. «Διαμαρτυρία δεν είναι αρκετό», λέει ο Keskek, ο οποίος παίζει ένα παραδοσιακό τουρκικό όργανο παρόμοιο με μια κιθάρα ή μπάντζο. «Χρειαζόμαστε μια επανάσταση».
Πολύ πριν τις λαϊκές κινητοποιήσεις στο πάρκο Gezi της Κωνσταντινούπολης, οι Grup Yorum διαμαρτυρήθηκαν για την «καταπιεστική» τουρκική κυβέρνηση στα τραγούδια τους, που συχνά περιλαμβάνουν γραπτά από ηγέτες όπως ο Τσε Γκεβάρα. Επιπλέον, το συγκρότημα και μια βασική ομάδα των οπαδών, που επίσης ζουν και εργάζονται εδώ σε μια 20μελής κοινότητα, παράγει ένα κομμουνιστικό περιοδικό. Στο ισόγειο υπάρχει ένα καφέ, όπου οι επισκέπτες μπορούν να διαβάσουν κλασική λογοτεχνία και να βοηθήσουν τον εαυτό τους αποκτώντας θεωρητική θωράκιση. Επίσης εδώ θα βρει κανείς mini-κιθάρες, σκαλισμένες σε ξύλο από τα φυλακισμένα μέλη του συγκροτήματος.
Φυσικά οι μουσικοί των Grup Yorum έχουν πληρώσει ακριβά την αντικαθεστωτική δράση τους στην Τουρκία: από την ίδρυσή της μπάντας το 1985, τα μέλη τους αλλά και οι υποστηρικτές τους, έχουν σταλεί στη φυλακή πάνω από 400 φορές, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς. Μέλη αναφέρουν ότι κατά τις τακτικές επισκέψεις της αστυνομίας στην κοινότητα, δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι της επιβολής της τάξης στη γείτονα χώρα, έχουν καταστρέψει το εσωτερικό του σπιτιού έδρα των Grup Yorum, κυρίως το στούντιο ηχογράφησης. Αυτό γίνεται κάθε φορά που η ομάδα αγοράζει νέο εξοπλισμό.
Ένα πάρκο της Πόλης, το Sibel Yalcin Park, έχει πάρει το όνομά του από ένα θηλυκό μέλος του συγκροτήματος που σκοτώθηκε από την αστυνομία. Η Ομάδα Yorum έχει αναλάβει να το λειτουργήσει. Ούτε εδώ φοβάται κανείς. Μέλη της κοινότητας καθημερινά μιλούν με τους κατοίκους της περιοχής τεκμηριώνοντας την ανάγκη της επαναστατικής προοπτικής. Κάτι ελπιδοφόρο κυοφορείται στη γείτονα χώρα. Σίγουρα.
πηγη: Τσούχτρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου