Αν σωστά μεταφράζουμε τα πανηγύρια για την «ορθότητα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που τώρα, όπως μας λένε, έχει και την υποστήριξη των ΗΠΑ, πρέπει να αναμένουμε μια νέα ένταση στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων. Μόλις προχτές, με τον αέρα που του δίνει αυτή η πολιτική, ένας ξενοδόχος απέλυσε την πρόεδρο του σωματείου. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία απόλυση, ορισμένες όμως έχουν το στίγμα της χρονικής στιγμής που γίνονται. Με τον αέρα στα πανιά τους οι καπιταλιστές δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο, αν δεν τους «κοπεί το χέρι από τον ώμο» (μεταφορικά, για να μην παρεξηγηθούμε, τέτοιες μέρες που λογίζεται ποινικό αδίκημα όποια αναφορά στο ιστορικό διά ταύτα της ταξικής πάλης), από ένα εργατικό κίνημα που επείγει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του για να περάσει στην αντεπίθεση.
***
Ηδη, ο υπουργός Υγείας καταφεύγει στον «κοινωνικό αυτοματισμό», επικαλούμενος το καλό των ασθενών, που, δήθεν, βλάπτονται από τις κινητοποιήσεις γιατρών και νοσηλευτών. Κρατάει -έτσι νομίζει - στο απυρόβλητο μια πολιτική που έχει φτάσει να λογίζει θεραπεία το θάνατο, στον οποίο σπρώχνει καθημερινά αυτή η πολιτική όποιον αρρωστήσει και δεν έχει τα φράγκα να τα βγάλει πέρα. Αν έχει αντίρρηση ας ρωτήσει να μάθει -αν δεν ξέρει- τι σημαίνει νεφροπαθής τη σήμερον ημέρα, τι σημαίνει άνθρωπος που έχει ανάγκη την πρόνοια.
Οι άρρωστοι δεν ταλαιπωρούνται από μια απεργία στη χάση και στη φέξη, αλλά από την καθημερινή κατάσταση στα νοσοκομεία, που ολοταχώς γίνεται χειρότερη από την επέλαση των εμπόρων που μπάζει στο χώρο της Υγείας και η σημερινή κυβέρνηση.
Η απάντηση πρέπει να δοθεί με όρους κοινωνίας (δηλαδή οι άρρωστοι, οι συγγενείς τους, οι νοσηλευτές, οι γιατροί, οι άνθρωποι του μόχθου, κι όσοι δεν έχουν άμεσα ανάγκη) που επιβάλλεται να υπερασπίσει και να προωθήσει σε υψηλότερα επίπεδα όσα έχουν κατακτηθεί ως δημόσια υγεία με απόλυτο αίτημα το δωρεάν για όλους χωρίς καμία προϋπόθεση.
***
Αν, όντως, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση έχουν στο μυαλό τους μια προεκλογική περίοδο - έστω παρατεταμένη μιας και δεν έχουν καταλήξει ακόμα το πότε - τότε είναι σίγουρο ότι πρέπει να περιμένουμε δηλώσεις του στιλ «και παιδιά θα σας κάνουμε».
Ηδη, ο ανταγωνισμός ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτό το επίπεδο κινείται:
Υπερλούξ νοσοκομεία, one stop εφορίες, δουλειές με το τσουβάλι, υπόσχεται η ΝΔ σε μια πλήρη αντιστροφή των αποτελεσμάτων της πολιτικής της.
«Θα»: Επαναπροσλάβουμε όλους τους απολυμένους, επαναλειτουργήσουμε τα εργοστάσια, φοροελαφρύνουμε τους πάντες, απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ με πλήρη γνώση ότι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης δεν αναστρέφονται με πολιτικές αποφάσεις, εκτός και αν γίνει επανάσταση, οπότε μιλάμε και για άλλη οικονομική βάση, όπου οι καπιταλιστές δεν κάνουν κουμάντο. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν υπάρχει στο όνειρο ούτε του πλέον «αριστερούλη» της συνάφειας ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο το κλάμα, αλλά τότε το πουλί έχει ήδη πετάξει.
***
Το καρότο αναδεικνύεται σε πρώτο εργαλείο πολιτικής, για να καλύπτει το μαστίγιο που αναγκαστικά χτυπά καθημερινά.
Η κυβέρνηση καταφεύγει σε μια κλασική αμερικανιά, στο παιχνίδι με τους φόρους. Μειώνει κατά μερικές δεκάρες το φόρο στο σουβλάκι όπου ήδη ο φόρος έχει ενσωματωθεί στην τιμή, γιατί αλλιώς πώς θα τα βγάλουν πέρα οι μικρομαγαζάτορες με την αναδουλειά, και φορτώνει κατά χιλιάδες ευρώ τη φορολογία στο εισόδημα με απειλές για κατασχέσεις του σπιτιού. Λέμε «αμερικανιά», γιατί εκεί έχει γίνει επάγγελμα η πολιτική αντιπαράθεση αποκλειστικά γύρω από το περίφημο «tax» (το φόρο) κι ας καίγεται γύρω ο τόπος. Μόνο που εδώ ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν γίνει ολωσδιόλου αμερικανάκια και ελπίζουμε να μη γίνουν...
***
Δε γνωρίζουμε αν πράγματι οι κροκόδειλοι κλαίνε ψεύτικα, αλλά σίγουρα οι αρθρογράφοι στον αστικό Τύπο έχουν ξεπεράσει τους κροκόδειλους. Το κλάμα για τις φοροεπιβαρύνσεις πάει σύννεφο. Από αυτούς ακριβώς που έχουν γράψει χιλιόμετρα άρθρων για να πείσουν την εργατική τάξη ότι ευθύνεται για το χρέος και άρα πρέπει να πληρώσει την αποπληρωμή του με αύξηση των φόρων που έχουν παρουσιαστεί ως ιστορική αναγκαιότητα.
***
Στο μεταξύ, οι περίφημες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας έχουν γίνει βραχνάς στα νοικοκυριά, που καλούνται να πληρώσουν πολύ ακριβά γερμανικά και αμερικανικά μονοπώλια που προωθούν τη σχετική τεχνολογία, αλλά και τους επιχειρηματικούς ομίλους στην Ελλάδα, που κερδίζουν πουλώντας, ελέω κράτους, ακριβότερα στη ΔΕΗ το «ανανεώσιμο» ρεύμα και αυτό πάνε να βγάλουν με τις αυξήσεις. Το χαράτσι για τις ανανεώσιμες αυξάνεται από τα 9,5 ευρώ στα 20,8 ανά μεγαβατώρα κι αυτό σημαίνει 118% αύξηση, όταν τρία χρόνια πριν που και πάλι ακριβά ήταν, η τιμή ήταν 3 ευρώ ανά μεγαβατώρα.
Αλίμονο σ' όποιον πίστεψε ότι η προστασία της φύσης είναι υπόθεση των μονοπωλίων. Λυμένο από την εποχή του Ενγκελς στο αντίστροφο...
πηγη: Ριζοσπαστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου