Στην τελευταία έκδοση του περιοδικού του συνδικάτου GMB (γενικό σωματείο που μέλη του είναι κυρίως χειρώνακτες εργάτες σε διάφορους κλάδους), ανάμεσα στην πολυσέλιδη καμπάνια υπέρ του Εργατικού Κόμματος, περιλαμβάνεται και ένα σκίτσο–«μάθημα» συνδικαλιστικής δράσης.
Στο σκίτσο φαίνονται εκπρόσωποι του συνδικάτου στο γραφείο του αφεντικού να λένε τα εξής:
Εκπρόσωπος 1: Ζητάμε μόνο μία μικρή αύξηση.
Εκπρόσωπος 2: Μια μικρή επένδυση σε health and safety (υγεία και ασφάλεια) θα ωφελούσε και τους εργάτες και εσένα (δηλαδή το αφεντικό).
Εκπρόσωπος 3: Η τρομοκρατία από την εργοδοσία είναι τόσο αντιπαραγωγική, επίσης υπάρχουν ζητήματα ισότητας.
«Εργάτες οργανωθείτε για να πάει καλά η επιχείρηση»
Την ίδια στιγμή το αφεντικό χασμουριέται. Οι εκπρόσωποι του συνδικάτου βγαίνουν από το γραφείο του και αναρωτιούνται γιατί δεν τους ακούει. Σε συνάντησή τους αναρωτιέται μια εκπρόσωπος: «Αν η εταιρεία έδειχνε λίγη καλή θέληση προς τους εργάτες θα επωφελούνταν η ίδια τελικά». Και καταλήγουν πως αν δεν οργανωθούν οι εργάτες στο εργοστάσιο δεν θα καταφέρουν να έχουν το σεβασμό από την εργοδοσία. Στη συνέχεια δείχνει τους εκπροσώπους να γράφουν μέλη στο σωματείο και με 85% συμμετοχή το αφεντικό να τρέμει και να τους ακούει.
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το συμπέρασμα πως η εν λόγω επιχείρηση έχει πρόβλημα διοίκησης, αφού δε βλέπει πως αν δώσει μία μικρή αυξησούλα και επενδύσει λίγο στην ασφάλεια, αν φερθεί πιο καλά στους εργαζομένους, στο τέλος η παραγωγικότητα και η απόδοση της εταιρείας θα ανέβαιναν. Με δυο λόγια, «Εργάτες οργανωθείτε για να πάει καλά η επιχείρηση».
Στη γραμμή της υποταγής η πλειοψηφία των βρετανικών συνδικάτων
Η αλήθεια είναι πως το σκίτσο αυτό περιγράφει ακριβώς τη γραμμή και δράση όχι μόνο του συγκεκριμένου συνδικάτου, αλλά της μεγάλης πλειοψηφίας των βρετανικών συνδικάτων στη Βρετανία, που πλήρως υποταγμένα στη γραμμή της σοσιαλδημοκρατίας (έχοντας και οργανική σχέση), είναι πλήρως υποταγμένα στη διαχειριστική λογική. Αναπτύσσουν πολιτική δράση τέτοια που να εγκλωβίζει την εργατική τάξη στα αστικά διλήμματα και ανταγωνισμούς. Από την αρχή της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης οι εργαζόμενοι στη Βρετανία έχουν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, εγκλωβισμένοι στο παιχνίδι εναλλαγής ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και τους Συντηρητικούς και στα μείγματα διαχείρισης που επιλέγει η βρετανική αστική τάξη για να εξασφαλίσει την κερδοφορία της.
Στο σκίτσο φαίνονται εκπρόσωποι του συνδικάτου στο γραφείο του αφεντικού να λένε τα εξής:
Εκπρόσωπος 1: Ζητάμε μόνο μία μικρή αύξηση.
Εκπρόσωπος 2: Μια μικρή επένδυση σε health and safety (υγεία και ασφάλεια) θα ωφελούσε και τους εργάτες και εσένα (δηλαδή το αφεντικό).
Εκπρόσωπος 3: Η τρομοκρατία από την εργοδοσία είναι τόσο αντιπαραγωγική, επίσης υπάρχουν ζητήματα ισότητας.
«Εργάτες οργανωθείτε για να πάει καλά η επιχείρηση»
Την ίδια στιγμή το αφεντικό χασμουριέται. Οι εκπρόσωποι του συνδικάτου βγαίνουν από το γραφείο του και αναρωτιούνται γιατί δεν τους ακούει. Σε συνάντησή τους αναρωτιέται μια εκπρόσωπος: «Αν η εταιρεία έδειχνε λίγη καλή θέληση προς τους εργάτες θα επωφελούνταν η ίδια τελικά». Και καταλήγουν πως αν δεν οργανωθούν οι εργάτες στο εργοστάσιο δεν θα καταφέρουν να έχουν το σεβασμό από την εργοδοσία. Στη συνέχεια δείχνει τους εκπροσώπους να γράφουν μέλη στο σωματείο και με 85% συμμετοχή το αφεντικό να τρέμει και να τους ακούει.
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το συμπέρασμα πως η εν λόγω επιχείρηση έχει πρόβλημα διοίκησης, αφού δε βλέπει πως αν δώσει μία μικρή αυξησούλα και επενδύσει λίγο στην ασφάλεια, αν φερθεί πιο καλά στους εργαζομένους, στο τέλος η παραγωγικότητα και η απόδοση της εταιρείας θα ανέβαιναν. Με δυο λόγια, «Εργάτες οργανωθείτε για να πάει καλά η επιχείρηση».
Στη γραμμή της υποταγής η πλειοψηφία των βρετανικών συνδικάτων
Η αλήθεια είναι πως το σκίτσο αυτό περιγράφει ακριβώς τη γραμμή και δράση όχι μόνο του συγκεκριμένου συνδικάτου, αλλά της μεγάλης πλειοψηφίας των βρετανικών συνδικάτων στη Βρετανία, που πλήρως υποταγμένα στη γραμμή της σοσιαλδημοκρατίας (έχοντας και οργανική σχέση), είναι πλήρως υποταγμένα στη διαχειριστική λογική. Αναπτύσσουν πολιτική δράση τέτοια που να εγκλωβίζει την εργατική τάξη στα αστικά διλήμματα και ανταγωνισμούς. Από την αρχή της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης οι εργαζόμενοι στη Βρετανία έχουν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, εγκλωβισμένοι στο παιχνίδι εναλλαγής ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και τους Συντηρητικούς και στα μείγματα διαχείρισης που επιλέγει η βρετανική αστική τάξη για να εξασφαλίσει την κερδοφορία της.
πηγη: Red River
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου