Ρουφιανέψτε αλλήλους

   Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκος βρίσκεται εδω και λίγες μέρες στη φυλακή. Παρα τη φιλότιμη προσπάθεια του να αποποιηθεί των ευθυνών του για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η κατάθεση του τομεάρχη της Χ.Α στη Νίκαια Γιώργου Πατέλη οδήγησε το γραμματέα των νεοναζί  στη γυναικεία πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού οπου κρατείται. Στην πραγματικότητα τα δυο φασιστοειδή στην προσπάθεια τους να ελαφρύνουν τη θέση τους επιβαρύνοντας τους άλλους απλά απέδειξαν οτι είναι άξιοι συνεχιστές των ιδεολογικών τους προγόνων οι οποίοι εκτελούσαν χρέη ρουφιάνου των κατοχικών αρχών. Η βασική διαφορά βέβαια είναι οτι ενω τότε κατέδιδαν αγωνιστές για να εξασφαλίσουν το κατι παραπάνω τώρα αλληλοκαρφώνονται  για να σώσουν το τομάρι τους. 

Η ελληνική δικαιοσύνη ομως ,και, σε αυτη την περίπτωση έκανε και πάλι το θαύμα της. Οι βουλευτές της Χ.Α Κασιδιάρης, Παναγιώταρος και Μίχος αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους σε οτι έχει να κάνει με την έξοδο τους απο τη χώρα αλλα ελεύθεροι να συνεχίσουν το έργο τους απρόσκοπτα εντός αυτής. Η ίδια δικαιοσύνη που κρατάει προφυλακισμένους 4 κατοίκους της Χαλκιδικής λόγω της συμμετοχής τους στις κινητοποιήσεις εναντίον της εξόρυξης χρυσού, απεφάνθη οτι δε συντρέχουν λόγοι παράτασης της προφυλάκισης των 3 βουλευτών της ΧΑ. Η επιλογή αυτή δείχνει, κατα την άποψη μας, οτι το αστικό κράτος θεωρεί ακόμα χρήσιμη τη ΧΑ. Η δομή των φασιστικών οργανώσεων είναι καθαρά προσωποκεντρικού χαρακτήρα οποτε  ενδεχόμενη φυλάκιση ολων των ηγετικών τους στελεχών θα οδηγούσε τα φασιστοειδή σε πλήρη αποδιοργάνωση. Ο ρόλος τους ομως ακομα και τώρα είναι πολύπλευρος και καθόλα χρήσιμος. 

Καταρχάς στο επικοινωνιακό πεδίο, η παρατεταμένη χρυσαυγιτολογία συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης απο τα προβλήματα της καθημερινότητας. Παράλληλα όμως η συντεταγμένη παρουσία της ΧΑ συμβάλλει στο να συντηρείται η θεωρία των δυο άκρων που απώτερο στόχο έχει τον ευνουχισμό του λαικού κινήματος και την πλήρη ενσωμάτωση του στις επιταγές της κυρίαρχης τάξης. Η ΧΑ είναι όμως απαραίτητη και για να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους αλλα και για να συνεχίσει να κάνει τη βρώμικη δουλειά για το σύστημα επιτιθέμενη σε όσους εναντιώνονται στο σύστημα. Τέλος η παρουσία της ΧΑ είναι απαραίτητη στη μεταβατική περίοδο που θα υπάρξει μεχρι να βρεθούν εκείνοι που θα διαδεχθούν τη ΧΑ στο πολιτικό σκηνικό της χώρας (χωρίς να αποκλείεται μεσα σε αυτούς να βρίσκεται και σημαντικό κομμάτι της ΧΑ).

   Το διάστημα ομως που ακολούθησε τη δολοφονία του Παύλου Φυσσα και συνεχίστηκε με τις συλλήψεις στελεχών της ΧΑ έδειξε και την πραγματική δυναμική της ΧΑ. Παρά το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό που συγκεντρώνει ακόμα και σήμερα στις δημοσκοπήσεις η ΧΑ το γεγονός οτι οι εκείνοι που πήγαν να συμπαρασταθούν στους συλληφθέντες με το ζόρι γέμιζαν 3 πούλμαν καταδεικνύει και το βάθος της σχέσης που εχει η ΧΑ με τη συντριπτική πλειοψηφία των  ψηφοφόρων της η οποία δεν ξεφεύγει απο τη λογική της ανάθεσης. Παράλληλα ανέδειξε και το πόσο θρασύδειλοι είναι οι νεοναζί, οι οποίοι όταν ήρθαν αντιμπέτωποι με τη λαική κατακραυγή τέθηκαν σε άτακτη φυγή εγκαταλείποντας άρον άρον πολλά απο τα γραφεία τους. Αυτό ομως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει οτι το σπάσιμο του τσαμπουκά των ΧΑυγιτών   θα οδηγήσει και στην οριστική τους ήττα. Το γεγονός οτι χώθηκαν σαν τα φίδια στις τρύπες τους για να νιώσουν ασφαλείς  δε σημαίνει οτι θα παραμείνουν εκεί. Είναι δεδομένο οτι στην πρώτη ευκαιρία θα επιχειρήσουν να επανέλθουν δυναμικά στο προσκήνιο και να προσφέρουν εκ νεου τις υπηρεσίες τους στο σύστημα.

 Η αντιμετώπιση της ΧΑ και γενικότερα του φασισμού είναι ζήτημα της κοινωνίας και εκεί είναι που πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Η μερίδα της κοινωνίας που στηρίζει ΧΑ χωρίζεται κατα την άποψη μας σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι αυτή που περιλαμβάνει όλους εκείνους που επι χρόνια σέρνονταν πίσω απο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ευελπιστώντας οτι μεσω τον πατροπαράδοτων μεθόδων  που καθιέρωσαν τα δυο κόμματα αυτές τις γονυκλισίας της οσφυοκαμψίας και του ρουσφετιού θα εξασφάλιζαν τη δική τους θέση στον ήλιο. Οταν οι προσπάθειες τους δεν καρποφόρησαν στράφηκαν (λογω και της ελειψης κοινωνικοπολιτικής παιδείας) στη ΧΑ. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτη των νέων παιδιών τα οποία μη έχοντας την παραμικρή κοινωνική,πολιτική και ιστορική παιδεία προερχόμενα απο ένα σχολείο το οποίο σε καμία περίπτωση δε συμβάλλει στην εκπαίδευση τους πανω σε αυτό το θέμα είναι εύκολη λεία για την εύπεπτη επιχειρηματολογία των νεοναζί. Πως μπορούν να διαμορφώσουν ομως τα παιδιά κοινωνική, πολιτική και ιστορική παιδεία όταν προέρχονται απο ένα σχολείο το οποίο υποβαθμίζει συνεχώς την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης είτε λογω υποδομών(βιβλία,καθηγητές, κτίρια) είτε  λόγω συνθηκών (αυξηση των μαθητων ανα τμήμα); Πως μπορεί όμως ενα παιδί να διαμορφώσει συνείδηση  οταν για παράδειγμα το μάθημα της ιστορίας διδάσκεται απο άσχετους με το αντικείμενο ανθρώπους(π.χ καθηγητες Γαλλικών) προκειμένου οι τελευταίοι να συμπληρώουν τον απαιτούμενο αριθμό ωρών; Πως μπορεί ενα παιδί να  μάθει για σημαντικές στιγμές του λαικού κινήματος οπως αυτή της επετείου του Πολυτεχνείου γίνεται (σε πολλές περιπτώσεις), οταν οι εκδηλώσεις που γίνονται για αυτές έχουν διεκπεραιωτικό χαρακτήρα;

Ο καθένας λοιπόν, και πρώτα και κύρια οι εκπαιδευτικοί,  οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Οι διαπιστώσεις για τη δυναμική της ΧΑ στα σχολεία δεν αρκούν ,απο μόνες τους,  για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η μάχη που πρέπει να δοθεί το επόμενο διάστημα για να μη μπολιαστούν οι νεανικές συνειδήσεις με το μίσος και τη μισαλλοδοξία ,που είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της φασιστικής ιδεολογίας , είναι απο τις πιο σημαντικές απο όσες θα δοθούν για την αντιμετώπιση του φασισμού το προσεχές διάστημα. 

  Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα ...