KKEpedia

Τουρκία: Μία βδομάδα διαδηλώσεων - «Να τελειώσουν τώρα» λέει ο Ερντογάν 

Από τη διαδήλωση στην πλατεία Ταξίμ το βράδυ της Πέμπτης (φώτο: AP)

Χιλιάδες διαδηλωτές στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης συμμετείχαν και την Πέμπτη το βράδυ ως τα ξημερώματα της Παρασκευής στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), εκφράζοντας τη συσσωρευμένη οργή ετών και ενώ έφθανε στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης ο Ταγίπ Ερντογάν.


Στη συγκέντρωση συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου (υπήρχε εκτίμηση για 300.000 στην Κωνσταντινούπολη), δεκάδες πολιτικά κόμματα και οργανώσεις. Συμμετείχε και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας καθώς και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Τούσσα.

Απαίτηση Ερντογάν για τερματισμό των διαδηλώσεων

Ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε ανένδοτος επιστρέφοντας σήμερα τα χαράματα από την τετραήμερη περιοδεία του σε χώρες της βόρειας Αφρικής με τελευταίο σταθμό την Τυνησία.

Στη διάρκεια τάχα «αυθόρμητης» φιέστας υποδοχής που έστησαν χιλιάδες οργανωμένοι οπαδοί του κόμματός του στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, ο πρωθυπουργός απαίτησε «να τελειώσουν τώρα οι διαδηλώσεις» που όπως είπε «είναι στα όρια της παρανομίας …έχασαν τον δημοκρατικό χαρακτήρα τους και στράφηκαν στον βανδαλισμό».

Χαρακτηριστικό της στάσης του είναι ότι ο Ερντογάν δεν έκανε ούτε μία κίνηση, ούτε καν συμβολική, για να κατευνάσει τις λαϊκές αντιδράσεις, κατηγορώντας ξανά τους διαδηλωτές για «βία» και «κτηνωδία», την ώρα που οι δυνάμεις καταστολής ξυλοκοπούν, εδώ και μέρες, βάναυσα χιλιάδες πολίτες σκοτώνοντας τουλάχιστον τρεις -υπάρχει και ένας νεκρός αστυνομικός- και τραυματίζοντας πάνω από 4.300, τουλάχιστον 40 σοβαρά.

Ο Ερντογάν επίσης ξανατόνισε πως «δεν είναι ο πρωθυπουργός του 50%» γιατί η κυβέρνησή του, όπως πρόσθεσε, «υπηρετεί και τα 76.000.000 πολιτών από ανατολή σε δύση». Επιχειρώντας σε άλλο σημείο να φανεί «ενωτικός» αλλά απευθυνόμενος ταυτόχρονα και στους χιλιάδες υποστηριχτές του κόμματός του ο Ερντογάν είπε: «Είμαστε δυνατοί αλλά ποτέ δεν ήμασταν πεισματάρηδες. Είμαστε μαζί, ενωμένοι, είμαστε αδέλφια».

Οι χιλιάδες υποστηριχτές του «Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (AKP) φώναζαν συνθήματα μεταξύ άλλων όπως: «Ο Θεός είναι μεγάλος», «Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για σένα», «Εμπρός ας τους συντρίψουμε όλους»…

Συνεχίζεται η κρατική καταστολή

Ωστόσο, ακόμη και την ώρα που ο πρωθυπουργός γινόταν δεκτός με ζέση από χιλιάδες υποστηριχτές του, πολλές περισσότερες χιλιάδες διαδηλωτές που διαμαρτύρονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική εξακολουθούσαν να παραμένουν στους δρόμους πόλεων όπως ηΚωνσταντινούπολη, η Άγκυρα, η Ριζούντα, το Τουντζελί, η Αντιόχεια και τα Άδανα όπου η κρατική καταστολή συνέχιζε να είναι εμφανής και έντονη. Η αστυνομία προχώρησε σε εκτεταμένη χρήση χημικών, αντλιών νερού και πλαστικών σφαιρών για να διαλύσει τους διαδηλωτές στις συγκεκριμένες πόλεις, που δέχτηκαν τη σφοδρότερη επίθεση των τελευταίων ημερών με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες.

Παράλληλα με τη λογοκρισία στα ΜΜΕ, εμφανίζονται και στοχευμένα δημοσιεύματα, όπως αυτό της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Γενί Σαφάκ», η οποία αναφέρεται σε «προβοκάτορες περιθωριακών ομάδων», που προκάλεσαν καταστροφές σε ΑΤΜ τραπεζών, αυτοκίνητα της αστυνομίας και καταστήματα, κατονομάζοντας μεταξύ άλλων και το ΚΚ Τουρκίας, δείχνοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να αξιοποιήσει τα γεγονότα και για πολιτικές διώξεις.

Ένα «τυχαίο» γεγονός

Οι διαδηλώσεις πυροδοτήθηκαν τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής, ύστερα από την επιχείρηση της αστυνομίας να απομακρύνει τους κατοίκους της περιοχής που βρίσκονταν στο πάρκο Γκεζί (κοντά στην πλατεία Ταξίμ) και το περιφρουρούσαν, και βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και μία βδομάδα (Διαβάστε, κάνοντας κλικ ΕΔΩ, πώς εξελίχθηκε αυτή η βδομάδα). Ωστόσο, έχουν λάβει γενικότερες διαστάσεις και μέσω των κινητοποιήσεων αναδεικνύονται οι μεγάλες ταξικές αντιθέσεις στην τουρκική κοινωνία όπου, παρά τους υψηλούς ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης που απολαμβάνει η αστική τάξη, οι εργάτες αντιμετωπίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της τζάμπα δουλειάς, χωρίς δικαιώματα, την ανεργία και τη φτώχεια. Σε μια περίοδο μάλιστα, όπου η αστική τάξη της Τουρκίας, και με όχημα τη θρησκεία, επιδιώκει να διευρύνει την επιρροή της και να ενισχύσει το ρόλο της στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Κεντρικής Ασίας, της Βόρειας Αφρικής και των Βαλκανίων, υπό τη «σημαία» του λεγόμενου «νεο-οθωμανισμού»

    πηγη: 902